Friday, September 16, 2016

Phaselis.



12 September 2016. Maandag.

Cineviz tot Phaselis

Na ’n heerlike nagrus trek ons anker op. Soos gewoonlik het hy goed gebyt. Vandag gaan ons na Phaselis, 9.9 myl.

Weereens kyk en waardeer ek en Archie die pragtige kuslyn. Ek sit agter die helm en voel ’n effense ruk aan die stuurwiel. Die spoed verminder en ek sê vir Archie iets is fout met die enjin. Ons word al twee koud en ek sê vir Archie miskien is dit iets in die propeller.

Dit beteken ’n vroeë swem vir die kaptein en jouwaarlik! ’n Uisak is rondom die propeller gedraai. Ons albei slaak ’n sug van verligting. 

Archie en die sondebok

Ons kom by Phaselis en kyk uit waar is die gesonke breekwater en die ander onderwater rotse. Ons wil nie hê onse Maja moet op die rotse loop nie! Archie omseil dit alles en ons soek ankerplek en gooi.

Phaselis Baai met gesonke breekwater
Maja op anker


Hier is ’n antieke stad en al wat ’n gulet stop hier. Hulle kom ingevaar met luide musiek en vrolike gesigte wat reg staan om in die water te spring. Snaaks, bitter min mense gaan kyk na die antieke stad. Hulle swem net. Dan eet hulle middagete en weg is hulle na die volgende strand. 

'n Gulet is n tradisionele Turkse hout seilboot. Deesdae seil hulle nie eintlik nie. Jy kry hulle in verskillende groottes. Die gulets wat hierheen kom, is besonder groot en oordadig versier.  

Phaselis Baai met gulet
Flambojante gulets

Ek en Archie sit langbeen op die dek en kyk na die fliek wat voor ons afspeel. Later vaar hulle een vir een weg en dan is ons weer amper alleen in die baai. Dis net ons, die maan en die dowwe reuse wat oor ons waghou.

Wednesday, September 14, 2016

Çineviz.



11 September. Sondag.

Finike tot Çineviz

Vandag is dit ’n lang pad na Çineviz, 27.1 myl. Ons vertrek vroeg, 06h30 uit Finike en die eerste deel is net die lang kruising van 12 myl oor die groot baai. Dan is dit om die punt en dan noord-oos. Gus gedra hom baie goed en ons seil vir ’n baie kort ent. Toe is dit weer seile af en ons prrr verder. Hierdie winde is verseker nie die erge winde wat ons die jaar in Griekeland gehad het nie

Die kuslyn in die deel van die wêreld in ongewoon mooi. Mooi berge en kranse wat tot in die see strek. Archie sien weer vir Skillie en hy is baie groot en die mooiste helder kleure. Toe ek hom op film wil verewig, duik hy die dieptes in. 

Pragtige kuslyn

Ons vaar verby ’n deel waar daar ’n klomp grotte is en vir ’n bonus sien ons ’n paar dolfyne. Hierdie is kykgenot en sienplesier. 

Grotte
Naby Çineviz

Ons kom by ons baai. Dit is die noordelike baai, want dit is meer beskut as die baie mooi suidelike baai. Ons kry ankerplek en gooi daai anker dat hy goed byt. Hierdie deel van Turkye het bedags ’n suidewind en saans ’n noordewind. Die Meltemi waai nie hier nie. Ons baai het sterk rukwinde in die vroegaand as gevolg die hoë berge. 

Ingang tot die baai

Ons gaan stap op die land en sien van bo af hoe mooi is die suidelike baai. Die berge is te steil en ons kan nie ’n hoë uitsig van ons baai kry nie. Die berge in die vêrte het ’n donsige wit wolkkombers wat saggies op sy pieke rus.

Suiderlike baai
Çineviz Baai
Çineviz ankerplek

Hier is sulke wonings wat soos plakkershuise lyk. Mense bly hier en hulle ontsier die baai met hulle rommel. Ekskursie bote kom en gaan met plesiersoekers wat in die een baai na die ander swem. 

Plakkers
Sitkamer

Die rukwinde kom en pluk aan ons, maar dit hou gelukkig nie lank aan nie. Hier slaap vanaand nege ander bote saam met ons in die pragtige baai.

Finike.



9 September 2016.

Gokkaya tot Finike
 
Vandag is dit Finike Marina, 15.7 myl. Dis ’n groot dorp en ons het proviand nodig. Ons vaar en vaar. Gus waai liggies en seil is nie in die vooruitsig nie.

By die marina moet ons eers diesel ingooi en daarna by ’n ander kaai swartwater laat uitpomp. Die marina manne is baie professioneel en hulle doen alles om dit vir mens maklik te maak om vas te meer. 

Maak vol
Finike Marina
 
Dis snikheet hier in die marina. As jy vinnig in Maja beweeg, dan tap die sweet jou af. Al beweeg jy stadig, tap die sweet jou af. Ons vat die warm pad dorp toe en koop die nodige kos en gaan kyk waar Gumnuts, Martin en Shiree se jag, hoog en droog op die stelte staan.

Gumnuts "on the hard"

Ons dink terug aan die heerlike tye wat ons hierdie jaar saam met hulle in Ermioni en Portocheli beleef het. Die kuier op die boot, die uiteet en die seil. Ons klink vanaand ’n glasie op julle twee.

Shiree en Martin in Ermioni
Kuier saam in Portocheli
 
Die seelewe is in oorvloed hier in die marina. Skole visse van verskillende groottes swem hier rond. Skillie swem ook ewe rustig in die water. Martin het selfs dolfyne in die marina gesien toe hulle hier was.

Ek kook vanaand lam en al die brakke van Turffontein sit voor Maja om te deel in die aandete.

Gaste vir aandete
 
Nog ’n dag snel ten einde in die 2016 seilseisoen en die einde kom nou vinnig nader.

Gökkaya Limanı.



9 September 2016. Vrydag.

Karaloz tot Gökkaya
 
Die lug verander van donker na goud-pienk-rooi. Stadig ontwaak die baai. Vissies kom loer wat bo die water aangaan, voëls vlieg rond en ons maak gereed om te vertrek na Gökkaya Limanı, 3.8 myl.

Die baai ontwaak
Groot grot
 
Sommer gou is ons daar en Larry en Lee is ook in die baai geanker. Ons gooi anker op dieselfde plek as verlede jaar. Dis heerlik rustig in die baai, maar net warm. Hierdie Turkye koel net nie hierdie jaar af nie. Dan is swem maar al genade om af te koel.

Ons vat vir Dinkie en roei na Larry en Lee toe. Ons gesels en Lee maak tee. Archie verduidelik vir haar Google Earth roetes en ek en Larry sit en gesels. Ons groet later en is warm geroei en swem is die antwoord.

Lee en Archie
Larry
 
Dit is net ’n rustige dag op anker in die pragtige Kekova Roads. Ons seildae word min. Ons is besig om stadig maar seker ons pad na Kemer te vind, waar Maja hierdie jaar gaan oorwinter.

Gökkaya Baai