 |
| U. Stipanska tot Hvar Dorp (Ligte blou lyn) |
Vandag gaan ons weer kyk of daar plek by Hvar se kaai is. Ek wil graag hê Elize en Fanie moet die pret van 'n gratis fliek, terwyl jy langbeen sit en vir die mense kyk, op Hvar beleef.
Ons eet eers pannekoek wat die kaptein vir ons bak vir ontbyt. Ons trek anker op en vaar hoopvol na Hvar (43º 10.291 N. 16º26.471 O). Dis net 1.7 myl tot daar en ons wil ook nie te vroeg daar aankom nie, want die mense verlaat 'n kaai normaalweg nie voor twaalf nie. Ons beplan om so 11:30 daar aan te kom.
Ons kom nader en nader. Almal se oë soek vir 'n gat langs die kaai waar Maja kan inpas. Dit lyk nie goed nie. Daar is nie plek nie. Teleurstelling pluk aan ons. Maar wat 'n geluk! 'n Boot trek uit en die vasmeerman wink vir ons.
 |
| Verkeersknoop in Hvar hawe |
 |
| Parallel parkering nagmerrie |
Almal is op hulle poste. Arch agter die stuur. Elize grootoog-gereed agter by die swart tou. Ek staan gewapen met die boothaak om die tou op te raap en Fanie gereed om dit by my oor te vat en vorentoe te gaan om dit vas te maak. Dis hulle eerste vasmeer saam met ons en daar is 'n effense onsekerheid en spanning in die lug
.
Die vasmeerman staan met die tou vir ons en wag. Ek haak die tou en gee vir Fanie en hy draf flink agtertoe. Die kaaiman het vir ons die tou aan die port kant aangegee, maar hy wil hê ons moet dit aan die starboard kant vasmaak.
Hoe dink hy moet ons dit ruik. Maja pyl op die bure af. Archie skree. Fanie los die tou en gaan stoot ons weg van die ander boot af. Die tou val terug in die water. O f@#! Ek hardloop agtertoe, gryp die boothaak en haak die tou weer, hardloop met die tou vorentoe. Ek trek so hard as wat ek kan om die boot in posisie te kry. Waar my ou Archie so skielik vandaan kom, weet ek nie. Hy is net skielik daar om die situasie te red. Hy vat die tou na die starboard kant en hy en Fanie maak dit vas.
Elize het die fort agter gehou met die toue en ander dinge daar. Na al die miernes-bedrywighede op Maja word al die toue vasgemaak, ons vee die sweet van ons voorkoppe af en wag vir die applous van al die omstanders wat die komedie so onbeskaamd gadegeslaan het. (Ons is toe die gratis fliek).
Ons is in Hvar. Ons drink koue verversings en sit lekker langbeen en ontspan. Vergete is al die stres van vasmeer. Die mans maak die dek sorgvuldig skoon en ons meisies skrop en "polish" binne. My ma sal trots wees op haar twee dogters!
 |
| Ek in die "head" |
 |
| Elize in die "saloon" |
 |
| Die manne doen ook hulle deel |
Dit is baie warm en ons wag vir die son om minder fel op ons neer te brand en toe gaan ons dorp toe. Hvar is hierdie keer mooier as die vorige keer, want die son skyn, dit reën nie. Ek en Elize gaan loop in die stegie op. Bo word ons beloon met die mooiste uitsigte. Ons sien die dorp wat bak in die namiddagson en omring word met blou. Die see is doodeenvoudig blou. Blou, blouer, blouste. Die dorp is doodeenvoudig mooi. Mooi, mooier, mooiste.
 |
| Uitsig oor Hvar |
 |
| Dorp en kaai |
 |
| Hvar se piazza |
Twee gesigte met glimlagte kom na Maja toe aangeloop. Hulle stop voor ons en groet. Hulle is van Suid-Afrika. Dis lekker om van ons mense te sien. Hulle kom aan boord en stel hulself voor. Hulle werk op Sea Dream Yacht Club. Christiaan en Corika is twee pragtige jongmense. Hulle gesels spontaan vriendelik met ons. Dis asof ons mekaar jare ken. Maar weereens kom die koebaai te gou.
 |
| Christiaan en Corika |
Hvar is 'n lawaaierige ou plekkie met baie atmosfeer. Té veel lawaai en ek sukkel om te slaap.
Published with Blogger-droid v2.0.10
