Dankie tog! Dag 113.

18 Augustus 2013. Sondag.

Durrës tot Orikum

Dis weer sukke tyd! Ons het 'n lang dag vandag. Ons gaan na Marina Orikum, naby Vlore (48º 20.356 N, 19º 28.417 O).

Ons staan 03:45 op, kry alles reg en 04:10 is Maja, vreeslik vuil, los en ons is reg (eintlik nie reg nie) vir die donker uitgang uit die hawe. Dis baie donker en ons moet vir die ligte kyk om te weet waar die skeepswrak en rotsriwwe is. Ons vaar in die kanaal wat met rooi en groen ligte aangedui word. Dis nogal verwarrend, veral met skepe wat op anker staan met ligte aan en die dorp se ligte aan die oorkant van die baai. 

Ons kom deur die kanaal en ons moet kyk vir ander seeverkeer. Dit voel of die nag nooit in dag wil verander nie. Dis vreemd om so te vaar terwyl jy niks sien nie. Maar daar is later tog 'n pienk skynsel wat sê die dag kom. Ons is dankbaar toe ons weer kan sien.

Uiteindelik - ons kan weer sien

Daar is deinings op die see, maar heel hanteerbaar vir my (Archie kan alles hanteer). Dankie tog Gus is moeg, hy lê en dis heerlik. As Gus lê, word die see nie groter nie. Dis net Maja se motor wat hipnoties prrr, vinniger as gewoonlik, want ons het 'n lang pad, 60 myl.

Snaakse kus, die van Albanië. Jy moet omtrent 2 tot 3 myl weg wees van die land, want die water is baie vlak. Die water lyk ook anders. Daar is baie sandbanke onder die watervlak.

Vlak water, diep water

Plat wêreld

Ons vaar rustig, skommel liggies heen en weer. Dis net so nou en dan dat daar 'n ou grote kom en ons baie laat kantel.

Later, teen 13:30 word Gus wakker. Dankie tog, hy waai van agter en ons span die genoa. Archie verminder die motor se rewolusies, maar ons hou ons spoed met Gus se vriendelike hulp.

Hoe anders is vandag nie! Die see is nie so ongemaklik nie. Jy hoef nie heeltyd te konsentreer of sing nie. Jy kan rondbeweeg op Maja, al moet jy vashou. Jy hoef nie aan alles vas te klou nie, jou spiere kan ontspan.

Orikum is in sig

Na amper 12 ure op die see, kom ons by Marina Orikum aan. Die agent wag vir ons, help ons vasmeer en vat die bootpapiere. Archie gaan na die kantoor en alles is gou afgehandel.

Marina Orikum

Vol kaai

Ek sê weer: "Dankie tog!"

Published with Blogger-droid v2.0.10

Tirana. Dag 112

17 Augustus 2013. Saterdag.

WAARSKUWING: Van die foto's is nie vir sensitiewe kykers nie (PG)

Ons gaan vandag Tirana toe, die hoofstad van Albanië. Dis in die binneland. Ons klim die 08:00 bus en daar trek ons. Dis 'n uur se ry, al is dit net 35 km tot daar.

Daar is 'n paar besieningswaardighede wat ons besien. Die Et'hem Bey Mosque is een van die oudste geboue in die stad. Dit is gelukkig nie vernietig in die "atheism compaign" van die laat 1960's nie. Daar is ook baie standbeelde van ooms wat belangrik was.

Et'hem Bey Mosque

Muurskildery in moskee

Standbeeld van die nasionale held, Skanderebeg 

Standbeeld van die "Unknown Partisan"

Maar ons is eintlik oppad na Mt Dajti National Park, berge toe, 1200 m hoog! Ons klim weer 'n bus en ry na Porcelani, die naaste busstop aan die kabelspoorstasie na die park. Ons klim af en 'n baie vriendelike Albaniese meisie wys ons die pad verder na die kabelspoorstasie. Sy praat ook goeie Engels en ons gesels soos wat ons loop.Die kabelkar maak dit maklik om in die hoë berge te kom. Dit is 'n 15 min rit oor plase, heuwels, kranse, bome en bunkers, wat in die oorlogtyd gebou is.

Kabelspoor

Die bunkers is gebou van 1950 tot 1985 tydens Enver Hoxha se regime. Daar word beweer dat dit onmoontlik is om te vernietig, selfs 'n aanval deur 'n tenk sal dit niks maak nie. Om die feit te bewys, het die ingenieur binne-in gestaan, terwyl dit deur 'n tenk gebombardeer was. Die bunker het ongeskonde bly staan en duisende is gebou.

Archie ondersoek Enver Hoxha se "konkreet nalatingskap"

Na die kabelkarrit is ons bo. Dis heerlik in die berge. 'n Gratis taxi neem ons na die Panarama Restaurant, waar ons middagete gaan eet. Ek bestel geroosterde lam en die Engelse Archie bestel skaapkop.

Uitsig oor Tirana

Panorama Restaurant

Terwyl ons nog aan ons rooiwyn teug, kom ons kos. Die oorlede lam kyk en grinnik vir Archie. Maar dié Engelsman doen goed. Hy sê daar is soveel verskillende teksture. Hy verwys natuurlik na die breins (wat hy bedrup met vars suurlemoen), die wange ("dis lekker"), die oog ("come lamb, part with your eye"), verhemelte (hy giggel en ek gril), die tong en al die ander flentertjies vleis. Hy geniet dit vreeslik. Gryp tot later die kop met die hand. Dis iets wat hy nie doen nie, want hy is een van daai Engelse wat bene met 'n mes en vurk afeet.

Skaapkop

Uit met die oog!

My lam is net so lekker en ek het lanklaas so lekker geëet. Na middagete stap ons die 1,2 km terug na die kabelkar en pak die terugtog aan. Ons kom 17:00 by die graandok aan, moeg en tevrede.

Ek hou van die vaste aarde, maar môre is dit weer 61 myl op see...

Published with Blogger-droid v2.0.10

Durrës. Dag 111.

16 Augustus 2013. Vrydag.

Durrës is maar net 'n hawedorp. Ons bly in die hawe, alongside langs die graandok. Daar lê graankorrels rond en dit beteken daar is rotte. En ek wil geen rot op Maja as passasier hê nie, dankie!

Archie bak pannekoek vir ontbyt (wat 'n goeie vangs was hy) en ons eet dit rustig. Later gaan ons dorp toe, nadat al die vensters sorgvuldig toegemaak is. Durrës bied nie veel vir toeriste nie. Ons loop langs die see, 'n snaakse vlak see.

Langs die seefront

Die ure van die dag glip traag verby, maar dit pas ons soos 'n handskoen. Dis ons rusdag na gister. Ons eet middagete by 'n restaurant en gaan later terug hawe toe. Die dokke is nou ons woonplek.

Archie in die strate

Wie is dit (langs my)?

Vryheidsvegter

Die aand is ons weer in die dorp. Dis Vrydagaand en die hele Durrës is op straat. Hulle vermaak hulle met 'n kerkbasaar-tipe tombola, swaanvang, skyfskiet en nog meer. Vir die jongklomp is daar swaaie en die "merry go round", soos wat ons dit as kinders genoem het.

Ons laat die miernes agter en gaan na die rustigheid van Maja langs die graandok. Ons maak weer seker al die vensters en gate is dig toe. Rot se kind is nie welkom nie.

Maja was nog nooit so vuil nie.

Published with Blogger-droid v2.0.10