25 Mei 2016. Woensdag.
 |
| Tselevinia tot Olympic Marina |
Tselevinia Baai lê stil en pragtig
in die gloed van die oggendson. Vandag is die dag van ons 32 myl kruising verby
Sounio tot by Olympic Marina, 37°41.738 N, 24°03.596 O.
 |
| Vroeg-oggend Tselevinia |
Volgens die kaart vaar ons twee keer
oor sulke golfies plekke. Dit beteken dat as Gus waai, kan daar groot golwe
wees. Die een plek teken hulle golfies die kant en daai kant en dit beteken dat
die golwe van twee verskillende rigtings kan kom. Dan het jy ’n deurmekaar see.
Die leuenagtige weervoorspellings voorspel ’n agterwind van tot 15 knope. Dis ’n
goeie wind om gemaklik en vinnig te seil. Die kaptein besluit ons kruis.
Ek voel soos my suster, Elize, se seun,
Stephan (nou 28), voor sy eerste kleuterskool konsert. Daai kind was oral seer
van spanning, van kop tot tone. Wel, my oë traan nog van gister se wind, my
neus is toe, my keel is seer en ek het skeurbuik in my een mondhoek. My nek is
styf en my rug is seer. My maag draai en my bene pyn. My knieë is mos in elk
geval seer en ek stamp my toon.
Die wind is stil en ons vaar. Later
begin Gus liggies van voor af te waai. Agterwind? Hy draai stadig en later waai
hy uit die suid, so 8 tot 10 knope. Hulle het eintlik ’n westewind voorspel.
Ons span seile en motorseil vir ’n ruk. Dit help ook om vir Maja meer stabiel
te hou in die deinings wat van die suidekant aangerol kom. Die see het nog nie
gaan lê na gister se winde nie.
 |
| Wind eiland |
Die wispelturige Gus draai later
weer en waai vanuit Noordweste. Ons verander die seile en reef dit. Die
deinings word al hoe groter en Gus word al hoe sterker. Dis nie eintlik die
konstante wind wat my pla nie, dis die blerrie gusts, die windvlae. Dit waai 15
knope wat goed is, maar dan kom die windvlaag tot 22 knope. Dan lê ons. Die
golwe rol ons rond.
Toe sing ek maar. Die kalmte daal op
my neer. Die wind gust nie meer nie. Die groot golwe mis ons. Net as ek op gemak is, begin dit weer. Gus gusts. Daai kaart is
reg, hier is groot golwe. Skommel-skommel en skeef-skeef seil ons verder. Dan
reef ons verder. Ek klou daai helm met mening vas en draai wind-op. Dan trek
Archie die tou en ons seil verder. En dan sing ek seënbedes. Ek seën my hele
familie, van my Pa, die oudste, tot Lourens, die jongste.
Die see is omgekrap. Dit lyk of die
deinings van agter en van die kant kom. Dis waar die twee seestrate van die
verskillende windrigtings bymekaarkom en ons seil so skommel-skommel en
skeef-skeef dwarsdeur die ontmoeting.
Later word Gus sterker. Weer vat ek
die helm. Ons lê skuins en ek draai wind-op. Archie trek die hoofseil in. Gus
is sterk genoeg dat ons net met ’n gereefde genoa kan seil. En ons seil. En ek
sing. Ek sal die gesang vir Deon en Ryna sing as hulle in Junie saam met ons
kom seil en Gus waai sterk. Ek seën vriend
en vyand. So tussen die gesing deur, bly ek kalm en die seil is amper lekker.
Ons seil so tussendeur die groot
kanonne. Hier vaar die skepe na Athene en soms moet ons uitswaai vir die
kolosse. Een staan geanker en ons vaar voor hom verby. Net toe begin hy sy
anker optrek. Archie sluit die enjin aan, gee vet en ons is verby.
 |
| Gaan agter verby |
 |
| Gaan voor verby |
Ai, ons seil verby Sounio. Ons sou
vanaand hier geanker het, maar Gus waai
te kwaai. Bo-op die berg staan Poseidon se tempel in al sy glorie. Ek en Archie
lag as ons praat van 2014, toe Elize en Annette mos in Dinkie geklim het om na
die tempel te gaan kyk. Hulle het mos diepsee se kant toe gewaai en moes gered
word deur die Switser en Archie. Wel, julle, hier is julle tempel. Daar is ook ’n
eiland met die naam “Archi”. Ons seil vir 3h30min aanmekaar. Met beter spoed
as wat ons met die enjin sou kry.
 |
| Vir Elize en Annette - Poseidon se tempel |
 |
| Archi Eiland (die voorste klip) |
Ons gaan om die draai na Olympic
Marina. Die man op die Dinghie wys die
pad aan. Archie tru pragtig in die spasie in, maar Gus waai dat dit klap. Langs
ons is ’n hoë boot en Maja se staunchion (vlekvryestaal paal waaraan die
tourelings rondom die boot vasgemaak word) gaan onder haar dek in en dit breek
mors-af. As dit ’n seiljag was, sou Maja net teen haar gestamp het en die
fenders sou gekeer het dat hulle stamp. Die boot se fenders is te hoog en ons s’n
is te laag.
Ai, die ellende. Ek is amper weer
lus om aan die sing te gaan. Wel, ons is vas en veilig in die Marina. Archie
gaan na die marina winkel toe en sowaar, hulle het die benodigde onderdeel. Hulle
moes toe net die ou gebreekte voetstuk van die staunchion afkry. Dit sal môre 12:00
reg wees.
Ek was wasgoed en nog wasgoed.
Die aand loei dit soos Gus waai. Die
seiljag orkes is weer aan die speel. Ek is so bly ek is in die Marina, stukkend
en al.
