24 tot 27 Julie 2019. Woensdag tot Saterdag.
 |
| Porto Koufo tot Nikiti |
Ons moet 'n hele paar dae in die omgewing oorbly en wag. Ons moet vir
Pierre en Annatjie eers Dinsdag kry en ons is baie naby Nea Moudhania, waar ons hulle ontmoet. Nou
verwyl ons maar die tyd, en hopenlik by Nikiti, 14.5 myl.
Ons trek anker op en vertrek. Wil gou kyk hoe lyk Nea Marmara. Die storm van twee weke gelede, het vir Nea Marmara getref.
 |
| Nea Marmara |
Ons
vaar in om te kyk hoe dit daar lyk, maar daar is nie eintlik plek nie.
Dit bied ook nie skuiling teen suidewinde nie, en raai watter winde gaan
die plek tref?! Suidewinde, net vir 'n kort tydjie in die middag, maar
redelik sterk. Ai, ek wil so graag veilig voel, maar dan is Nea Marmara
nie die plek vir my nie. Hulle breekwater is ook beskadig deur die
winterwinde, en is nog steeds stukkend. So, dit kan ook nie help om die
suidesee hier uit te hou nie. Toe vaar ons uit die hawe en gaan na
Nikiti.
Ons kom daar aan
en die plek lyk soos 'n tipe marina. Maja vaar onseker vorentoe. Weet
nie eintlik waarheen om te gaan nie. Almal het vasmaaktoue (laid lines). Toe
wink twee engele op die kaai vir ons. Daar is plek! Hulle vasmaaktou
is aan 'n boei vas. Ek staan onseker met die boothaak om die boei te
gryp. Het dit nog nooit gedoen nie. Die eerste grypslag is mis. Boothaak
te kort. Ek gaan staan in die middel van Maja en toe kom ek die boei
maklik by. Ek het die snoettou, 'n ou dikke, en maak dit vas. Die engele
help agter en ons is vas en veilig hier in Nikiti. En hier is diesel,
krag en water.
 |
| Vas in Nikiti |
Hierdie
is 'n plek soos Margate. Duisende vakansiegangers. 'n Feestelike vrolike
atmosfeer heers hier. Lywe lê en sonbaai, ander swem en speel met
balle. Kinders bou sandkastele. Ja, hier is sand! Dit eet en drink. Dis
Grieke, Bulgare, Russe, Serwiërs, Romieniërs, Hongare. Al die
Oos-Europese lande word hier verteenwoordig. Klink na die toring van
Babel, al dié vreemde tale.
 |
| Strand |
 |
| Kerk by hawe |
 |
| Blomblik skilder |
Nikiti
het 'n ou dorp en ons stap die 2 km soontoe. Bo is die begraafplaas en
dié mense word oud! Meeste van hulle was bo tagtig toe hulle dood is.
Die groot bruin kerk staan op die hoogte.
Ons
sien vêr van hier af, tot by die Kassandra Skiereiland aan die oorkant.
Nikiti se huisies lê rooidak-mooi onder ons. Met die allermooiste
skoorstene!
 |
| Kerk binne |
 |
| St. Nikiti kerk |
 |
| Ou huise |
 |
| Skoorstene |
 |
| Ou huis |
Die Folklore Museum is ongelukkig nog toe en ons stap deur die dorp. Die huise en
straatjies sou Elize se hart gesteel het, al is dit net
700 jaar gelede gebou. Ons drink koffie by een van die min restaurantjies (peperduur)
en stap verder. Die stap is vir ons heerlik. Stap bly maar steeds my
eerste liefde. Met die terugtog loop ons by die viswinkel verby en swig
voor die vars garnale.
 |
| Folklore Museum |
 |
| Drink koffie |
 |
| Naamborde |
 |
| Smullekker |
Nikiti
het 'n mark en Vrydag is markdag! Ons stap soontoe en dit wemel van
mense. Almal koop sakke vol vars groente en vrugte, neute, kaas, vleis,
vis. Alles waaraan jy kan dink, is hier te koop. Ook klere en ander
goed, waarin ons glad nie belangstel nie. Nee, ek verlustig my aan die
kosafdeling. Ons koop kersies, vrugte, groente, neute, feta en hoender.
Hier is ook bossies roketblare! Vanaand berei ek 'n feesmaal!
Ons gaan tot Sondag hier by Nikiti bly.
 |
| Mark |
 |
| Mark |
