Kalkan. Yesilköy Limani.

21 Junie 2015. Sondag.

Gemiler tot Yesilköy Limani

Feestelike Vadersdag vir al die vaders in hul Vaderland.

Ons vertrek vroeg, 07:00, na Yesilköy Limani, 36°15.661 N,  29°22.123 O, 29.6 myl. Die baai is naby die dorpie, Kalkan.

Die see is omgekrap. Duisende deinings dein op en neer, heen en weer, keer op keer. En ons dein saam. Ons vaar vandag verby Sewe Kape. Die see kan hier moeilik raak as Gus sterk waai. Gelukkig waai Gus net liggies. Die boek sê jy moet vroeg begin vaar sodat jy verby die stuk see is as Gus teen die middag sterker begin waai.

Al die jagte op die water vaar kantel-kantel voort. Die son skyn op een jag se maste en dit lyk of hy ’n gloed van ligte het.

Magiese maste

Later span ons die genoa, want daar is ’n lekker ligte wind van skuins agter. Ons motorseil aanhoudend, vorentoe, altyd vorentoe. Na ’n ewigheid en ’n half kom ons by die baai aan. Ons word begroet deur twee vlieënde visse wat soos wind oor die water vlieg. Ja, Leon en Dirk, Archie het dit ook gesien! Later, nadat ons veilig geanker het, swem Skillie so ewe by ons verby. Dan is die koppie uit die water, dan weer onder die water.

Naby Yesilköy

Sewe jagte staan vanaand hier geanker in die baai.

Gemiler. Uiteindelik!

20 Junie 2015. Saterdag.

Fethiye tot Gemiler

Gister het ons Suid-Afrikaners in Fethiye ontmoet. Andreas en Miranda het langs ons kom stop, terwyl Archie in die reën vir Maja gewas het. Hulle het gou oorgekom om roetebesprekings te doen. Toe het ons die marina verlaat en in die baai van Fethiye gaan anker. Ons wou net bietjie uitrus voordat ons die res van die reis aanpak.

Toe kry ons die epos van Neil van Rensburg. Hulle is by Karacaören, naby Gemiler. Ons moet hulle daar ontmoet vir ’n braai op hulle seiljag, Wilson. Uiteindelik gaan ons weer ons Suid-Afrikaanse vriend wat ons in Kuşadasi ontmoet het, sien. Sy vrou Sandi, het ook by hom aangesluit en ons sien baie uit daarna om haar te ontmoet.

Ons vat die 15 myl pad terug na Gemiler. En wat sien ons toe by Leon se gunsteling eiland!? ’n Suid-Afrikaanse vlaggie wat wapper! Ons kry plek langs hulle. Voor ons behoorlik kan groet, is dit eers die gewone werk van ’n seiler om sy jag veilig vas te kry.

Parasailing

Ons daag die aand 19:00 soos afgespreek in Dinkie daar op. Kaalvoet en Archie het tot sy hare geborsel. En toe begin die groot kuier. Dis heerlik, vier Suid-Afrikaners wat lag en gesels op die jag.

Archie, ek, Sandi en Neil

Praat land en sand

Ontspanne Archie

Uitgevat

Neil brou vir ons lamskenkel in sy Weber. As bykos braai hy, weggesteek in foelie, soetpatats en aartappels. Rooi en groen pepers word ook later opgesit en dit ruik heerlik. En moenie van die eiervrug vergeet nie. Ons kon omtrent nie wag om vir die feesmaal aan te sit nie. Saam met die ete word yskoue wyn bedien. 

Braaikoning

Feesmaal

Die ete word afgesluit met baklava en koffie. Ons gaan terug na Maja toe dit reeds die volgende dag is.

Fethiye. Dolmus na Kabak.

18 Junie 2015. Donderdag

Die manne pak vandag en Dirk se knie moet rus. Ons wil onder hulle voete uitkom, so ons klim die dolmus na Kabak strand.

Dit is ’n pragtige rit tussen die berge, op nou en hoë paaie. Ons ry verby Ölu Deniz en ek verstom my weereens aan die hoë berge en die blou see. Die lagoon van Ölu Deniz kruip weg en ek sien net stukkies van die Blue Lagoon, soos wat dit bekend staan. Dis ’n uiterse gewilde swemplek vir vakansiegangers. 

Uitsig op Ölu Deniz

Die bestuurder stop vir twee minute by ’n uitsigpunt by Butterfly Valley en ons bewonder die pratige valleie en strand van hoog bo. Die plek het my hart nou behoorlik gesteel. 

Butterfly Valley

Terug in die dolmus en ons ry verder deur die mooi omgewing. Na sowat een en ’n halfuur kom ons by Kabak. Ek en Archie stap op die Lycian Way, af af af ondertoe na die strand. Dis warm en die sweet drup van ons af, maar ek gee nie om nie. Die stap is heerlik.

Kabak Baai

Ons is so honger soos wolwe en na ’n gesoek kry ons ’n plek wat kos verkoop. Ons eet sulke pannekoeke wat gevul is met groenigheid en feta kaas. Heerlik. Archie drink Ayran en ek vars uitgedrukte lemoensap. Toe het ons krag vir die opstap. 

Eetplek

Die kok

Heerlike feta en spinasie "pannekoek"

Ons rit terug na Fethiye met die dolmus is nie so ontspanne soos met die kom nie, want agter die stuur is ’n jaagduiwel wat sy persoonlike beste tyd wil opstel. Dit bly mooi en ek drink vir oulaas weer die uitsig van Butterfly Valley in. Te gou is die rit verby en ons is weer in Fethiye.

Die manne is klaar gepak en ons stap saam met hulle na die dolmus stop. Soos hulle kom, gaan hulle weer. Oorlaai met bagasie en reg vir die res van hulle toer deur Turkye.

“Koebaai julle! Vir ons was dit heerlik om julle saam boord op Maja te hê.”