11 Junie 2022. Saterdag.
Na ses heerlike dae vertrek ons uit Setur Marina Çeşme. Dis windstil en ons kom maklik uit ons staanplek. Die Suidewind het gedraai.
Ons eindbestemming is Kirkdilim, 35.6 myl. Hierdie noordelike deel van Turkye se kus is nie waffers nie. En die weer is ook nie waffers nie.
So vaar ons maar vorentoe, altyd vorentoe. Die wêreld om ons is deiserig en donsig. Ons vaar verby Mersin Körfezi, waar ons in 2014 saam met my broer Gerrie en skoonsus Ansu geanker het. Ek onthou hoe ons toe in swak sig en sterk wind deur die visplase gevaar het. Net om by ons ankerplek, Mersin te kom wat pragtig versier was met tientalle windturbines. My hart het gehuil, want hulle sit nie windturbines by salige ankerplekke nie. Die wind het ons die hele tyd daar op anker hot en haar gewaai.
 |
| Mersin Körfezi |
Ons vaar verder en kom by Kirkdilim. Beskut teen alles, behalwe Suidewind. En jou wrintie, vir 'n ruk waai daar 'n suidewind. Wat darem later in 'n Noord-westewind verander het.
Archie swem om te gaan kyk of anker goed gebyt het, en toe is ons reg vir die aand. Ek swem ook, maar dis maar nog koud.
Twee ander jagte deel die baai met ons vir die nag.
 |
| Kirkdilim - The morning after |
 |
| Kirkdilim |
 |
| Kirkdilim |
