Limnos Eiland. Eilandtoer.

5 Augustus 2019. Maandag.

Pierre en Annatjie gaan vandag op 'n toer om die eiland van Limnos beter te leer ken. 08:50 stap hulle gestewel en gespoor na die bus. Dit is soos hulle dit ervaar het. 

Pierre skryf so. 

"Ons het besluit om die "Antiquities" toer te doen, want dit het heel interessant geklink en boon-op in 'n lugversorgde toerbus plaasvind. Die oggend het maar deurmekaar begin, want die agent se "here" en die busbestuurder se optelplek was so 'n 500m uitmekaar. Nietemin, ons is toe op die bus en begin die toer, nadat die res van die geselskap by baie mooi oorde in die omgewing opgepik is. 

Die toer self was nogal soos die spreekwoordelike “curate’s egg” met OK-erige gedeeltes, gevolg met werklik aangrypende dele.

Die eerste stop was by Kotsinas waar ons 'n ou kerkie met 'n lang geskiedenis kon besoek, asook die beeld van 'n plaaslike heldin wie haar pa met 'n sabel teen die invallende Turke verdedig het.

Kotsinas

Die ou dorpies is baie "picturesque" met hierdie drinkplekke vir algemene gebruik redelik beskikbaar. Dis duidelik dat van die geboue horingoud is en steeds in algemene, hoewel vervalle, gebruik is. 

Drinkplek

Die hoogtepunt van die toer was beslis die besoek aan Poliochne. Die stad het 2200 v.C. begin as’n klompie hutte, wat deur die eeue ontwikkel het tot 'n stad van nagenoeg 1500 inwoners met strate,  gemeenskaplike sale, ens. Dit het natuurlik herhaalde kere terugslae ervaar (met 'n groot F), goeters soos aardbewings, Turkse, Roemeinse en ander oornames. Elke keer met grootskaalse verbranding, vernietiging en slawerny. 

Uiteindelik is die stad verlaat omdat dit te gevaarlik naby die kus was vir knaende aanvalle deur Turkse seerowers. Hier is ’n vriendelike groepfoto van twee ou “sites”.

Ou goed

En ons het gedink dat ’n driepootpot is 'n Suid-Afrikaanse uitvindsel, hierdie outjie is so 1000+ jaar oud.

Kleipot

Die verskillende epochs is duidelik sigbaar en in die plaaslike museum is die steen tot brons tot koper artefakte sigbaar.

Poliochne

Ons het middagete by die plek in Moudros genuttig, lekker koel en aangenaam onder die groot bome, terwyl die bries van die die see af instoot.

Die sardyne met vars brood was heel lekker! Ek het proefondervindelik uitgevind dat hul graatjies , alhoewel fyn, redelik taai is en dat mens die vissies maar eerder moet soort van fillet.

Galazio Limani Restaurant

Sardyne

Limnos Eiland. Kastro.

3 Augustus 2019. Saterdag.

Vandag pak ons die kasteel van Myrina aan. Dié indrukwekkende kasteel is toentertyd gebou, maar dit bekoor tot vandag toe die toeriste wat Limnos besoek. Ons spreek af om die drosters 09:00 bo te kry.

Kasteel

Myrina se kasteel is die grootste in die Aegean See. Die kasteel soos dit vandag lyk, dateer uit die 12de eeu. In 1770 het die Russiese vloot die kasteel erg beskadig en tydens die Ottoman periode, het die Turke die kasteel bewoon.  

Myrina lyk pragtig in die oggendlig. Toe stap ons na die kasteel. Op op op lei die paadjie ons na bo. Ons bekyk die barakke. Ek en Archie klouter nou behoorlik orals rond. Ons kyk af na die westekant van die eiland. Doer vêr lê Mourtzeflos, waar ons laas geanker het. Die baaie blou, die berge grou.

Ons klim verder en Pierre en Annatjie is ook daar. Hulle klim tot by die vlag en na 'n ruk verdwyn hulle soos mis voor die son. Ek en Archie ondersoek die kasteel verder. Ons klim en kyk en klim verder en kyk. Die wit kerkie is by die ingang van die hawe. Rotse klim uit die water en staan in die see rond. 

Op pad op

Kasteel

Amper bo

Mourtzeflos in die vêrte

Kleurvolle klippe

Kaspaka Baai

Uitsig op barakke

Kasteelmure

Uitsig oor nuwe hawe

Kerk-alleen

Ai, maar die hele kasteel is vir my mooi. Tot die kaptein geniet dit en hy is mos nie 'n man vir ou goed en bouvalle nie. Dié dat hy 'n jong vrou gevat het. Hy klim en klouter net so lekker rond.

Af af af stap ons en groet weer die Suid-Afrikaanse vriende, Hentie en Diana. Toe gaan ons terug na Maja en ontspan op die dek. Later kom Pierre en Annatjie terug van hulle omswerwinge. Laatmiddag stap ek en Archie weer halfpad op na die kasteel, want ek wil sien hoe lyk Limnos dorp in die sagte lig van die dag wat verbygaan. Die uitsig stel ons nie teleur nie.

Myrina

Gus en sy span is op pad. Hulle gaan in die stuk see tussen Limnos en Lesvos baljaar. Dis presies die stuk see wat ons moet kruis. So is die lewe van skuilende non-seilende sigeuners. Ons moet hiet by Myrina bly tot Donderdag of Vrydag.