Turkye. Yenifoça.

25 Augustus 2014. Maandag.

Metalika tot Yenifoça

Alweer oppad. Altyd oppad. Dis die lewe van 'n seilende sigeuner. Die wind het vroegoggend begin waai. Gelukkig is dit vandag net 10 myl na Yenifoça (38°45.003 N, 26°50.058 O).

Gus waai van voor. Selfs met die nuwe enjin, beur Maja teen die wind. Later word dit beter. Gus waai ligter en dadelik is die see kalmer.

Ons kry oppad twee merske golwe wat ons hoog eenkant vat en laag anderkant af. Al wat ek kan sê is: "Jo!"

Ons heenkome is 'n heerlike baai, ons soek 'n sandkol en toe ek een sien, gooi ek daai anker voordat Archie Maja gereed het. Hy skree nog vir my "Stop!", maar ek hoor nie, die anker raas mos. Hy tru toe maar, die anker byt en vas is ons.

Yenifoça Baai

Yenifoça

Toe gaan ons dorp toe. Dis so gesellige dorp, vol vakansiegangers  en gewone mense én ons.

Yenifoça

Ons loop rond, eet 'n pizza, koop 'n paar goedjies en roei terug na Maja.

Trimpark, Turkse styl

Moskee

Ons geniet ons aandete op Maja se dek.

Turkye. Metalik Baai.

24 Augustus 2014. Sondag.

Egri tot Metalik Baai

Geluk met jou verjaarsdag, Gerrit!

Ons het vandag 'n lang pad na Metalik Eiland (38°42.229 N, 26°43.917 O), 26.8 myl. Ons vertrek vroeg, 07:00.

Oggendskoot - Boom alleen

Daar is nie eintlik wind nie, so ou Arch loop al weer enjin in. Wissel die spoed gedurig, van stadig tot vinnig. Ons kruis 'n groot stuk see en dié is darem heel plat, soos 'n spreukwoordelike spieël. Ons vaar en vaar en vaar. Deur diep waters en deur vlak waters en verby imposante berge. En toe is ons daar.

Stille waters

Piek van Mimas

Hayirsiz Eiland

Ons soek ankerplek. Ek gooi, die anker sleep. Seegras. Trek op en gooi weer. Die anker sleep. Seegras. Ons kyk mooi en sien 'n paar klein sandkolle. Archie mik vir 'n sandkol. Toe ons regoor die kol sand is, gooi ek daai anker. Dit tref die sand, Archie tru en hy byt. En ons is vas. Die blerrie seegras. Ons anker byt doodeenvoudig nie in seegras nie. 

Hierdie is 'n piekniekplek vir bote en swemmers op 'n Sondag. Al wat leef en beef is hier. Dit eet en drink en swem en baljaar.

Ons klim in Dinkie en roei land toe. Ons loop rond en dis lekker om op land te wees.

Marieks en Maja

Metalik Baai

Rotse

Toe dit laat word, verlaat al die piekniekgangers die baai en ek en ou Arch bly alleen agter.

Dit word laat

Verbyvaart

Die baai is ons s'n.