 |
| Lastovo tot Korcula |
Lekker bly Lastovo, ons gaan nou! Die anker klakkediklak op tot in sy lêplek en motor prrr uit die baai. Ons laat net rimpels agter. Dis asof ons nooit daar was nie. Dis deel van die verlede en ons vaar na die hede.
Die water is sag en soepel en spoel klots-klots teen Maja. Daar is harmonie tussen boot en baai. Vier mense stil nadenkend oor die wonder van die lewe.
Archie in beheer, helm in die hand. Fanie, hoopvol wagtend met die visstok. Elize, op die oog af gedagteloos, maar dankbaar oor die lê-wind en die kalm see. En ek is maar net die seilende sigeuner.
Ons moet oor die groot stuk see vaar na Korcula (42º 57.175 N 17º 08.392 O). Dit is 23 myl tot daar. Archie het gister gesê dat die son voel soos somer en die wind soos winter. Vandag is hier min wind, so dit is somer. Die son kleur die water blousel-blou en bak ons warm. Ons koel ons lywe af in die blousel en swem rondom Maja. Die stilte is welkom na die lang gelykmatige geprrr van die motor.
 |
| Elize |
 |
| Fanie |
Ons bak voor op Maja se snoet en die warm son lek al die waterdruppels van ons lywe af. Ons kry warm en gaan swem weer. Elize loer skelm oor haar skouer net om seker te maak daar is nie 'n honger haai in die omgewing nie.
Na die water-baljaar is ons weer op koers. Skielik raas Fanie se visstok en daar is geweldige aksie aan boord. Fanie spring amper bo-oor die helm om aan te slaan. Archie verminder spoed (nou nie dat ons vinnig ry nie). Ek kry die kamera en Elize kyk trots toe hoe haar man woel en werskaf om die slagoffer aan te keer.
Archie skep die vis in die emmer en Fanie se bors swel van trots. Daar word bespiegel dat dit 'n tuna is, maar Archie is nie 'n man wat van bespiegelings hou nie en Elize word aangesê om die seil handboek te kry. Dis inderdaad 'n tuna.
Fanie slag die arme ding daar en dan en Tuna word geïdentifiseer vir aandete. Ek bêre dit in die yskas vir die aand.
 |
| Fanie se vis |
Na al die opwinding is daar skielik twee visstoklyne in die water!!
Archie begin al hoe meer na 'n bosman lyk (volgens Michelle) en ons besluit eenparig dat sy baard gesny moet word. Maja wieg net liggies heen en weer en dis veilig om die snywerk te doen. Gewapen met die kam en skêr pak ek die taak aan. Oeps!
Na ses uur se vaar, kom ons by Korcula. Elize vergaap haar aan die mooi ou dorpie vanuit Maja. Ons gooi anker, trek aan en gaan dorp toe. Hierdie keer is daar meer mense in die dorp en die plek het dadelik meer atmosfeer.
 |
| Oeps! |
Na ses uur se vaar, kom ons by Korcula. Elize vergaap haar aan die mooi ou dorpie vanuit Maja. Ons gooi anker, trek aan en gaan dorp toe. Hierdie keer is daar meer mense in die dorp en die plek het dadelik meer atmosfeer.
 |
| Eiland klooster uit 14de eeu oppad na Korcula |
 |
| Korcula omring met sy muur |
 |
| Fort |
 |
| Ingang |
Ons loop op en af en Elize neem meer foto's as selfs die Japanese. Ons gaan Konzum toe en koop voorrade vir die volgende twee dae. Ons geniet dit in Korcula en gaan later terug na Dinkie en ons en die inkopies word in twee sarsies aangery terug na Maja toe.
Dis 'n heerlike aand en ons sit langbeen op die dek. Ons lag en skerts. En toe word ons honger. Gelukkig is daar vars vis in die yskas en Fanie sny dit in netjiese stukke.
 |
| Tuna en inkvis |
Ek braai die vis saam met 'n pakkie inkvis en ons smul. Dankie Fanie!
Published with Blogger-droid v2.0.10
