16 Augustus 2016. Dinsdag.
 |
| Körmen tot Datça |
Gus waai die hele nag. In my geestesoog sien ek hoe die see groter en groter word. Ek sien nie vir so groot see kans nie!
Poseidon voorspel Fors 4 winde vir
die eerste deel, Fors 3 vir die tweede deel en vir Knidos Fors 5, wat baie
sterk is. Al die winde gaan ons van voor kry wat dit baie erger maak.
Vroegoggend waai hy bietjie ligter.
Toe ons opstaan, sê ek vir Archie ek wil gaan kyk hoe die see lyk. Ons stap na
die strand en sien dat die branders nog steeds breek, maar baie ligter as
gistermiddag. Ek kry hoop.
Archie was gou vir Maja en ek
stofsuig haar gou. Toe is dit toue losmaak en ons (eintlik ek) vertrek benoud.
Die eerste deel gaan rof wees en ek kry ons lewensbaadjies. Ons trek dit aan. Ek
stuur vir die familie ’n boodskap dat hulle aan ons moet dink. Ek dink hulle
het toe aan die bid gegaan.
Ons tref die see en die see tref
ons. Dis nie so erg soos gister nie, maar groot. Sommer gou is die see kalmer.
Gus waai, maar nie so sterk nie. Hy hart juig. Ons vaar redelik gemaklik teen
die deinings. Later word dit heeltemal kalm en Gus is net ’n suggie. My familie
het die see kalm en Gus skoon uit sy asem uit gebid.
Nou lê nog net die stuk by Knidos
voor waar hulle deurmekaar see en sterk winde voorspel het. En wil jy nou meer!
So kalm soos nog iets. Ons besluit ons gaan nie na Knidos toe nie. Ons wil
verder gaan.
 |
| Kaap Krio naby Knidos |
Gus begin toe effe waai, maar dit is van agter af. In die vêrte
sien ons vir Nisyros, Fanie se gunsteling eiland en verder, in die verskiet lê Tilos,
met die Mikro Chora waarvan Elize so baie gehou het.Later sien ons ook vir
Symi, waar Elize se gunsteling dorpie is. En ek mis die twee toe vreeslik.
 |
| Fanie se Nisyros |
 |
| Elize se Tilos |
 |
| Symi |
Ons vaar om die draai en Gus waai nog
steeds van agter. Ons gaan kyk na die hawe van Palamut, maar dit lyk vir my te
klein en ons vaar verder. Gus waai nou sterker en ons span die genoa en seil
vir 1h20min. Die deinings en die wind kom
van agter en ons seil redelik vinnig. Ons word beloon met ’n klomp vlieg visse
wat sierlik uit die water vlieg en dan baie verder weer induik.
Na 38 myl, agt ure later, kom ons by
Datça en gooi anker. Ons is moeg. Wat ’n dag!
 |
| Uiteindelik Datça |
 |
| Datça se kaai |
