 |
| Pomena tot Sudurad |
Archie laat ons laat slaap. Dit werk so - niemand staan op voordat hy koffie gekry het nie. Nee, dis nie treurigheid nie, Archie het ons so bederf én geleer. Ons kry laat koffie, eers 08:00. Toe roer ons eers.
Ons het 'n ver pad vandag na Sudurad (42º42.683N. 17º54.795O), 32 myl. Ons begin eers 09.00 vaar. Dis windstil en ons motor. Die gemotor maak die kinders kort voor lank lomerig en hulle gaan lê skuins.
Die water is kalm en ons vaar en vaar en vaar. Later is daar wind van voor en om die eentonigheid te breek, span ons die seile en seil wind-op, totaal in die verkeerde rigting. Ons "tack" so drie keer en toe besluit Archie ons laat sak die seile en motor verder. Na 'n baie lang dag, kom ons by Sudurad aan (16:15) en gooi anker in die klein baai.
 |
| Sudurad hawe |
 |
| Sudurad tot Dubrovnik |
Vanaf Sudurad is dit 'n kort vaart van 9 myl na Dubrovnik. Dis sommer gou-gou en ons is daar. Die vasmeer is sommer 'n vulletjie. Na 'n vinnige middagete klim die kinders dadelik die bus na die ou dorp om die mure te gaan loop.
 |
| Anika, Gerrit en Michelle op die mure |
 |
| UItsig oor ou stad van die mure |
Ons ontmoet die kinders later by die ou stad, want ek wil vir Gerrit met die kabelkar na die oorlogsmuseum bo-op die berg vat. Behalwe die museum is die uitsigte oor Dubrovnik en die kuslyn asemrowend.
 |
| Gerrit in oorlogmuseum |
 |
| Cavtat in die verte |
Ons ontmoet die meisiekinders om 19:00 en ons bestel drie pizzas wat ons tussen ons vyf deel. Ons ruil skywe pizza uit en dit is 'n deurmekaar spul wat die kelner verwonderd dophou, maar ons is so honger dat dit ons glad nie pla nie.
Ons klim die bus terug Marina toe en toe word ons dors. Ons drink asof ons sewe dae in die Sahara sonder water was.
Dubrovnik bly maar iets besonders.
Published with Blogger-droid v2.0.10
