20 Augustus 2013. Dinsdag.
So vat ons toe mos 'n taksi die binneland in, Berat toe. Die boek sê Berat se kasteel is eintlik die hoogtepunt van jou Albaniese vakansie. Ek en Archie is toe stiptelik 09:00 by die hek om ons taksi teen €60 te kry. Die bestuurder lyk betroubaar en sy Mercedes is nie vol duike nie. (Die meeste mense in Albanië ry 'n Mercedes). Hy groet vriendelik en ons klim, Archie voor en ek agter. En hy vat die pad.
As ek sê hy vat die pad, bedoel ek dat hy die pad vat asof dit aan hom behoort. Hoe verder hy ry, hoe meer raak dit vir my duidelik: ons het hier te doen met 'n jaagduiwel! Daai man het geen bang haar op sy kop nie. Hy steek verby, al kom motors van voor af. Hy jaag. Hy toet. Ek voel soos 'n insittende wat in 'n padongeluk betrokke gaan raak.
Dis 'n nagmerrierit van twee en 'n half uur, op smal paaie in besige verkeer. Sekere dele van die pad lyk erger as die pad van Vereeniging na Potchefstroom, na etlike reënstorms! Ek voel amper om te begin sing!
Ons kom nader aan Berat. Dit beter goed wees, na al die moeite en verdriet. Die dorp lyk maar soos 'n doodgewone, vuilerige Albaniese dorp. Ons jaag voort, kasteel toe. Ek maak my klaar vir 'n lang op stap, want die kasteel sit mos gewoonlik op 'n heuwel. Ons ry aan en aan en vir die eerste keer in my lewe, word ek na die poorte van 'n kasteel aangery.
 |
| Hoofingang |
 |
| Hoofingang |
Ons klim uit en ons betaal die fooi. Die kasteel van Berat is een van die grootste kastele in die Balkan. Dis indrukwekkend, maar baie verwaarloos. Onkruid groei orals, rommel word gestrooi. Agter sommige van die mure, is groot vullishope.
 |
| Uitsig oor vallei |
 |
| Kerkie net buitekant die mure |
 |
| 'n Ander ingang met kerkie aan regterkant |
Die kasteel en oudorp is op UNESCO se lys van wêrelderfenisgebiede. Dis 'n jammerte dat so 'n juweel nie versorg word nie. Die kasteel het 'n baie lang geskiedenis wat voor Christus reeds begin.
 |
| Ondergrondse watertenk |
 |
| Mure |
Ons geniet dit tussen die ou mure en stegies. Die klippiesstrate is seepglad en jy moet mooi trap. Oral woon mense.
 |
| Ou boogingang |
Ons gaan eet tradisionele Albaniese kos. Veral die byrek (deeg wat met kaas gevul is) was heerlik. Ons eet ook kanelloni en okra. Nadat die innerlike verkwik is, begin ons die terugtog.
Die bestuurder is bly om ons te sien. Ons klim en verwag die ergste. Díé keer is daar baie minder verkeer en dis glad nie so erg nie, al jaag hy nog. Ons is 16:00 terug by Maja.
Vanaand gaan ons vroeg slaap, want môre is weer een van daai lang dae ...
Published with Blogger-droid v2.0.10
