Selçuk. Efese.

27 April 2015.

Nou kom Efese aan die beurt. Ons klim die taxi en sit af na Efese. Na al die nodige fooie wat betaal moet word, is ons in die stad, saam met nog ‘n magdom menigte mense.

Net 20% van die stad is al opgegrawe. Oostenryk en Duitsland is tans nog besig met opgrawings en selfs Amerika het ‘n gebied waar hulle die opgrawings borg.

Efese was ‘n Bybelstad, waar Johannes en Paulus ‘n groot rol gespeel het. Dit was ook ‘n belangrike hawestad, maar met die verloop van tyd het die rivier die see ingesluk en toegeslik. Vandag is Efese nie meer langs die see nie, maar jy kan die see steeds in die verte sien.

Efese met ou hawe in die verte

‘n Tipiese dag in Efese kon in die outyd so verloop:

(As jy ‘n besoeker was, moes jy natuurlik eers al jou vuilgeid en sonde afwas by die Greco-Roomse baddens, voordat jy die pragtige stad kon invaar.)

Greco-Roomse baddens

Vir die inwoner begin dit met ‘n munisipale debat by die Odeon.

Odeon

Die belangrike sake kan dan verder bespreek word terwyl julle rustig in die “Curetes Way” wandel. So gesels-gesels stap julle verder. Oral stop jy en gesels en redekawel met ander mense met ander sienings.

Curetes Way

Curetes Way

Jy stap na die Latrines en doen jou ding. Jy verlustig jou in die beeld van Keiser Trajan, by die fontein. Jy stap verby die Tempel van Domitian en die Memius Monument en gaan rus by jou terrashuis. 

Tempel van Domitian

Memius Monument

In die namiddag gaan lees jy ‘n klassieke werk in die biblioteek van Celsus. Op sy dag kon dit 12000 perkamentrolle huisves en dit was die derde grootste antieke biblioteek.  (Dis so mooi, ek sal heeldag hier sit en lees!) Of jy kan aan die aktiwiteite van die bordeel deelneem, wat beslis nie lees insluit nie. 

Celsus Biblioteek

Biblioteek kolomme

Biblioteek, fyn detail

Biblioteek, fyn detail

Die meer kuis en goeie inwoners, kan een van die tempels besoek om die gees te verryk. Of net in die marmerstrate van Efese wandel, ronddwaal en die mooi van die omgewing en die stad geniet. Of oor die see sit en tuur en die lewe oordink. Die vrouens moes natuurlik kook en kinders dra, baar en grootmaak!

"Spot the Nike swoosh"

Die dag word afgesluit met ‘n dramatiese vertoning by die indrukwekkende teater wat 25 000 toeskouers kon huisves.

Teater

Vir ons is dit net ‘n verbeeldingryke verwondering in ‘n ouwêreldse stad en ons besef dat ons lewens maar ‘n druppel in die see is van gebeure en leef wat oor die eeue plaasgevind het.

Na die verbeeldingstog in Efese, gaan ons by die onderste hek uit, kry ‘n dolmus wat ons na die werlikheid van die grootpad neem en wag toe ‘n halfuur vir 'n ander dolmus na Kuşadasi.

Wat ‘n heerlike uitstappie.

Selçuk. Basilika van St John.

27 April 2015.

Uiteindelik is ons op pad na Efese. Volgens Gerrie en Ansu, wat verlede jaar ’n besoek daar afgelê het, is die ou stad ‘n moet.

So het ek ook duidelik vir die kaptein gesê dat ek nêrens heen vaar voordat ek nie Efese besoek het nie. Die kaptein vra: ”Do you really want to go?” Ek sê ja. Hy vra weer: ”Do you really, really want to go?” Ek sê: ”Ek sal op die kaai bly sit en jy en Maja kan dan maar alleen vaar as ek nie Efese toe kan gaan nie.” Toe gaan ons Efese toe.

Dis nie sommer net van gaan nie. Eers neem ons ’n taxi van die Setur Marina na die dolmusstop en wag vir die dolmus. Toe klim ons die dolmus na Selçuk. Dit is ’n pragtige klein dorpie in die heuwels naby die see. Daarna moet ons nog ’n taxi na die boonste hek van Efese neem. Dan is jy eers daar.

Gerrie het gesê hy is baie spyt dat hy nie verlede jaar na die dissipel Johannes se graf gaan kyk het nie, so, by Selçuk gekom, stap ons toe eers na die Basilika van St John. 

Ingang tot die Basilika

In die Basilika

'n Rêrige ooievaar

Lank lank gelede was dit ‘n reuse kerk en hier het die mees  geliefde dissipel van Jesus, Johannes, baie van sy skryfwerk vir die Bybel gedoen. Hy is ook hier begrawe. Die Basilika moes baie indrukwekkend gewees het toe dit nog heel was. 

Model van die Basilika met die werklikheid in die agtergrond

Archie by Johannes se graf

Gerrie, dit is die tombe

In die verte hou die Citadel woordeloos wag oor die Basilika. 

Die Citadel

Binne-in die reuse Citadel

Ons stap bult-op na die ou woordelose waghouer  en is weereens verstom oor die grootte van die Citadel en vakmanskap van die manne van ouds. ”Gerrie, dit was dubbel en dwars  die moeite werd!”

Muurblommetjies