 |
| Plomari tot Mytilini |
Hemel,
maar hierdie kaai van Plomari is nooit stil nie. Veral nie in die nag
nie. Ek hou vreeslik van Plomari, maar my minder van die kaai. Ons
vertrek en ek laat my blou huis hartseer agter.
Ons sien vêrafgeleë dolfyne. Hulle verdwyn in die niet. Asof hulle nooit daar was nie. Ons vaar verder, vorentoe altyd vorentoe.
Ons
gaan vandag na Mytilini, 19.5 myl. En nie vir pret en plesier nie. Hierdie
boot is vuil. Sy kort water. 'n Behoorlike was. Ons spaar nou al water
vanaf Pitagorion, by Samos. Dis waar ons ons laaste water gekry het. Ek
kort 'n stort met baaaaie water. Met seepbelle wat in my oë kom. Met
shampoo wat teen my lyf afloop en oormaat opknapper wat my hare opknap.
Al die oordaad van vrouwees.
Maja prrr ritmies voort en die kasteel verwelkom ons in die vêrte. En
daar om die hoek is die Marina. Hulle het mos vinger-pontoons in die marina. Die
marinero is op sy pos en vas is ons. Ons gaan miskien vir Maja laat
oorwinter in dié marina.
 |
| Mytilini se kasteel |
 |
| Marina |
Ons
was boot. Sy is nog vol sout van die storm in Chios. Ons was en skrop
en spoel af. Ek was my blink pype wat nog vol sout is. Dit kom amper skoon. Ek en Archie is
albei papnat gewas toe ons klaar is. Maja is weer skoon!
Ons wens ons kan nog 'n dag hier bly, maar môre moet ons weer vort. Maandag het ons 'n vensterperiode om die lang kruising van 50 myl na Limnos te doen. Ai, die lewe van 'n seilende sigeuner!
