Mesundiye Bükü.

20 Mei 2015.

Knidos tot Mesundiye

Ver in die verlede, terug na die hede. Knidos lê stomstil in die môrelig. Ons laat die ou stad en al sy geheimenisse agter en gaan voort na ons hede, die lewe. Die pad lei ons na Mesundiye Bükü, 36°41.053 N, 27°34.429 O, net 11.7 myl verder. Dit is ’n klein baai wat net oos van Kalaboshi Punt.

 

Kleurvolle rotsformasies

Ons gooi weereens in kristalhelder water anker. Ek kan tot op die bodem sien. “Pristine water”, sê ou Archie. Die boek sê die ankerplek kan ’n bietjie rol as die see inkom. Getroue ou Dinkie neem ons land toe. Dit is eintlik ’n vakansiedorp, want daar is baie gastehuise en restaurante wat baie atmosfeer het. Dis nog buite seisoen, so die mense is yl gesaai. Meestal pensioenarisse, soos ons, nee soos Archie.

"Pristine water"

Ons stap rond en geniet die plek. Dis altyd vir ons heerlik om vir Maja van bo af te sien. So op haar eie in die baai, rustig draaiend, effe rollend.

Op die kaai

Mesundiye Bükü

Wel, Maja het die hele nag rondgerol wat veroorsaak het dat ek nie kan slaap nie. Dan klapper iets hier, ek ek soek die geluid en maak dit stil. Dan is dit weer iets anders. In ’n stadium is dit die leë hangers in die spaarkajuit se kas wat teen die kasdeur klop-klop. So spoor ek die een geluid na die ander op en die slaap ontwyk my. Ek sukkel om in die rondrollende geluide te slaap. Ek raak in die saloon op die bank aan die slaap.

Die kaptein slaap soos ’n baba.