Vathi. Pserimos Eiland.

24 Julie 2016. Sondag.

Pothia tot Vathi, Pserimos Eiland

 
Na drie dae verlaat ons vir Pothia se kaai. Elize en Fanie kry hulle opdragte en ons vertrek sonder sukkel. Geen gekruisde ankers of iets nie. Die span bring die fenders in, Archie maak die anker vas en ek bestuur uit die hawe.

Gus waai lekker sterk op die nooiensvaart van die gaste. Gepanser teen die wind met allerhande eienaardige hulpmiddels beskerm Elize haar sensitiewe oë teen Gus se listige aanslae.

Pserimos se reuse Griekse vlag

Gepantser teen Gus

 
Gou kom die opdrag om die genoa te span en ons seil vir1h40 minute. Fanie kry al sy visgoedjies gereed, want hy gaan mos groot visse vang. Ons gaan later moeg wees om al die vis te eet wat hy vang. Die lyn word ingegooi en ons hoop op die beste.

Gus waai laat dit bars by ons ankerbaai. Die water is turkooishelder en ons gooi anker. Elize druk die knoppie om die ankerwag op die selfoon te stel en ons is gereed vir die nag.

 

Die water is koud en verfrissend. Ons swem heerlik en lank. As jy eers in is, kan jy nie uitkom nie. Elize lyk soos ’n marsman of iets.

Meermin en Marsmin

Toe is dit staptyd. Elize besluit sy sal by Maja bly en ons drie klim in Dinkie en die sterk manne roei wind-op. Dit gaan moeilik, want Gus se woede ken geen perke nie. Ons roei, maar ons staan stil. Vorder niks en ons klim toe sommer by die klippe uit.

Dinkie doen die ding

Klim by klippe uit

 

Fanie is soos ’n ribbok boontoe om die wêreld te verken. Ou Archie stap maar ewe geduldig saam met sy vrou. Die uitsigte van bo af van die baai is pragtig. Nie eers Gus en sy windvlae kan die mooi ontneem nie. Maja en ’n klomp van haar vriendinne lyk pragtig in die baai terwyl hulle ronddans op die maat van Gus se musiek.

Vathi Baai

Vathi Baai

Elize en Fanie

Opskop op Maja

Elize het darem ook nie leeggelê nie Sy het die aartappels silwerskoon afgewas, gereed vir vanaand se kos. Op die spyskaart is vis en skyfies en ons het omtrent gesmul.

Vis en tjips

 

Gus waai heelaand sonder ophou. Fanie slaap buite op die dek, maar Gus en die koel nagbries laat hom later terug sluip na die warmte van sy vrou se lyf.

Pothia. Kalymnos Eiland. Familie.

23 Julie 2016. Saterdag.


Vandag kom Elize en Fanie. Ek en Archie stap 10:00 na die hawe, want ons verwag hulle 10:30. Ons wag en wag en wag. Hulle kom toe wraggies eers 11:20 hier aan. Elize sukkel-sukkel met haar rugsak op wiele by die plank af.  En af is sy. 

Doelgerig

Hulle is laaste in die ry en ons groet sommer deur die tralies. Ons is so bly om hulle heelhuids te sien. Hulle gaan deur die doeane en ons sê vir hulle dat ons op ’n Kalymnos toer wil gaan. Hulle sê dis reg en laai hulle bagasie in die toerbussie en daar trek ons.

Agter tralies

Hallo daar!

Ons sien mooi uitsigte van die baaie naby Panormos. Ons ry verder en stop vir 20 minute by Masouri. Die plek is ’n toeriste paradys en is bekend vir sy pragtige strande.

Telendos Eiland vanaf Panormos

Elize en haar vriendin in Masouri

Die hoogtepunt vir my is die St Savvas klooster. Dit pryk hoog teen die berg met sy rooi dakke. Ek stap in die groot kerk rond en daar is indrukwekkende muurskilderye en altaar. Daar is eintlik ’n klomp plekkies van aanbidding en almal is vir my mooi. Ek is mos ’n kerkmens!

St Savvas klooster

Altaar

Hier van bo af kan ons vir Pothia baie mooi sien. Daar êrens onder by die kaai lê Maja vir ons en wag. Ons drink die uitsig in en verlustig ons in die mooi. Die gaste geniet die toer so deur hulle moegheid. Toe ry ons terug en die toer is klaar.

Pothia

Ek, Elize, Archie en Fanie

Ons vat die pad na Maja. Elize was nou al twee keer op Maja, maar Fanie net een keer. Al langs die kaai loop ons en daar is Maja. Skoongeskrop en gereed vir die nuwe gaste.

Vat die pad na Maja

Maja se passarelle (plank) is maar smal en Elize stap versigtig oor en glimlag verlig toe sy veilig op Maja is sonder om in te val. Fanie vat die rugsakke gemaklik en baie gebalanseerd oor die plank en hulle is tuis, in Griekeland, op onse ou Maja.

Veilig aan boord

Pakesel

Daar word op groot skaal uitgepak en gebêre, want elke ding (en daar is baaaie dinge) moet ’n plek kry.

Ons geniet ’n ligte middagete en later gaan stap ons in die dorp. Elize gaan dadelik aan die koop en hier word ietsie gekoop en daar word nog ietsie gekoop. Ek koop niks.

Na aandete kuier ons nog so ’n ryk, maar die moeg oorval hulle en die kajuit roep.

Baie welkom julle!