9 Junie 2016. Donderdag.
 |
| Skiathos weerkaatsings |
Vandag is dit kaai toe. Ons wil seker maak dat ons op die dorpskaai vas is as ons eerste gaste van Kanada kom. Ek glo nie hulle wil met hul bagasie op Dinkie gelaai word en aangery word Maja toe nie. Wie gaan die bagasie uitduik as dit in die water beland?
Ons trek anker op en vaar ’n hanetree na die kaai. Niemand
is daar om te help nie en ons is op ons eie. Dus, ek gooi die anker, Archie tru
tot naby genoeg aan die kaai dat hy met die vasmeertou kan afklim, ek vat helm
oor, hy maak vas en ek vang die tou. Alles verloop volgens plan behalwe een
ding wat ek liewers wil verswyg …
Toe is ons vas en die dorp is ons s’n. En is dit nie ’n pragtige
dorp nie! Sowat van atmosfeer het ek lankslaas beleef. Dis mos nou die Griekse
eilande soos ek dit ken. Die son skyn vrolik en warm, die wolke is elders en
Gus waai net genoeg om jou af te koel. Sewende hemel kwadraat!
 |
| Die ou hawe |
 |
| Dorp |
 |
| Skiathos |
 |
| Uitsig van kloktoring |
Ons stap rond en verf die dorp rooi. Dis straatjies en
restaurante en uitsigte en glimlagte (ek en Archie s’n). Ons eet ons eerste gyro
vir die seisoen. Ons is die eerste om bedien te word. Die aartappelskyfies is
vars, die pita is vars, alles is vars! Dit word die een van die lekkerste gyros
wat ons al geëet het. Ai, maar die lewe is ’n lied en Archie neurie saam.
 |
| Ons eerste gyro |
Die kaai is bietjie wipperig, maar dit pla nie eintlik nie. Swede wat by Orei langs ons gestaan het, trek weer langs ons in. Die effe gesette vrou het dieselfde minirokkie weer aan. Ek hou asem op vir haar bukslag. Sy stel nie teleur nie. Sy buk dat die kraaie gaap. Die vroue op die boot langs hulle trek hulle asem in en hul monde val oop. Hierdie buk is ’n meesterstuk.
Dis heerlik in Skiathos. Dit wemel van mense wat eet, drink,
rondloop, koop en alles geniet.
