Wat 'n Nag. Dag 42

U. Tiha (Cavtat) tot Dubrovnik (Blou lyn)

Om 00:05 skrik ek wakker. Dis die wind, dis die woedende wind. Dit klink of die wind viool speel met Maja se toue, 'n totale simfonie orkes.

Ek begin met die nagwaak. Ons word heen en weer geswaai, die kant toe en daai kant toe. Ek hoop net die anker hou! Ek hou wag tot 01:10. Archie vra wat maak ek. Ek sê ek hou wag. Hy slaap so bietjie verder. Op 'n stadium toe ek uitkyk, sien ek ons is baie naby ons buurboot. Hou ons anker ooit nog? Ek maak vir Archie wakker en hy is maar vieserig. Hy dink mos ek is effens paranoïes met die waghouery. Hy stel ondersoek in en sê ons is nog reg.

Ek is op en af, dan lê ek (sommer in die saloon), dan loer ek. Die wind is woedend!

Archie staan op, sê hy kan nie slaap nie. Ek dink toe "join the club". Ons kyk weer na buite. Ons is baie naby die bure en hulle is baie naby húlle bure.

Daar was omtrent agt jagte in die baai. Op al die bote sien jy die donker skimme van die kapteins op dek van hulle bote, besig om soos brandwagte dinge dop te hou.

En die wind wil nie ophou waai nie!!!

02:45 sê Archie benoud dat ons moet skuif. Hy vermoed ons anker sleep. Maja is besig om land toe te waai en teen die bure vas te waai. Ons hoor die motor van 'n ander boot wat ook skuif. Ek is moer benoud.

Dis donker, dis net wind en nou moet ek anker optrek. Ek help kyk dat ons nie in ander bote vasry nie, en Archie soek nuwe ankerplek. Met die optrek van die anker sien ons dat dit verstrengel is met 'n stuk ou tou wat heel waarskylik die rede was dat dit nie gehou het nie.  Ons kry 'n plek en in die donker en in die sterk wind, gooi ons anker.

Ons hoor hoe nog mense hulle ankers optrek en motor na ander beter ankerplekke. Al die kapteins is op hulle dekke. Niemand slaap nie. Archie het die res van die nag ons boot se "track" op die GPS dopgehou. Ons drink koffie en later tee.

Die wind hou 5:30 op waai en ons gaan slaap toe vir 'n rukkie.

Wat 'n nag! As ons in die nag gestrand het, dan kon ons  baie skade gekry het.

Uiteindelik is dit dag. Die son skyn en dis windstil. 

Tihabaai (Uvala Tiha)

Tihabaai (Uvala Tiha)

Ons maak klaar om na Dubrovnik te gaan.

Die see is nog steeds kalm en ons vaar 13 myl na ACI Marina by Dubrovnik. 

Ligtoring naby Dubrovnik

Môre kom Elize en Fanie by ons aansluit vir twee weke. Ek kan nie wag om hulle te sien nie.

Vanaand gaan ek lekker slaap in die veilige beskutting van die marina.

Published with Blogger-droid v2.0.10

Totsiens Montenegro. Dag 41.

Herceg Novi tot Cavtat (U. Tiha)

Vandag gaan ons terug Kroasië toe.Ons groet Montenegro en verlaat die hawe van Herceg Novi.  Ek kan nie help om 'n effense koue rilling te kry as ek aan daardie see dink nie. Ek kan maar net hoop vir die beste. Daar's nie wind nie en die Golf is soos 'n spieël. Ek is vol hoop.

Totsiens Montenegro

Ons vaar eers Zelenika toe, want dit is waar ons by die doeane moet gaan uitklaar. Ons meer "alongside" vas en binne minute het die doeane polisie ons paspoorte gestempel. Ons vaar oop see toe.

Kasteel by uitgang van Golf

Goeters vir Gerrie

Die see lyk kalm van die afstand af. Ons kom nader en nader. Dit lyk goed. Dit lyk meer as goed! Ek slaak 'n sug van verligting en my mond vorm sommer vanself 'n glimlag.

Ons seil vir 'n ruk, maar later gaan die wind lê en ons trek die seile in. Dis 'n ver pad terug, sowat 26 myl.
Ons nader Cavtat en kry al die toue reg vir "alongside" vasmeer. Die doeane by Cavtat lyk soos 'n bynes. Dis seiljagte en groot jagte. Almal kom die land binne. Ons kom met 'n skok agter dat dit nie vandag "alongside" vasmeerdag is nie, maar die ankermetode. Dis wanneer jy anker gooi en dan agteruit na die kaai ry om vas te meer. Ons het dit nog nooit gedoen nie.

Dis vinnig anker toe hardloop en laat sak, arme Archie ry agteruit, kaai toe. Die toue is nie op hulle plekke nie, want dis gestel vir verdomde "alongside". Dis konsternasie! Die bote langs ons, aan albei kante druk net fenders oral in waar ons dreig om hulle te tref. En toe is ons vas aan die kaai en natgesweet.  Ek weet nie eers of die flippen anker gebyt het nie.

Ek pas boot op en Archie gaan doen die doeane-ding. Na, wat vir my soos 'n ewigheid  voel, is Archie terug en ons kan vertrek. Daar het intussen twee ander bote langs ons ingetrek. Ek trek anker op en Archie ry versigtig vorentoe. Ek sukkel met die anker. Dit voel of die ding nie samewerking wil gee nie. Ek hoor 'n lawaai, mense wat roep. Die boot langs ons het hulle anker bo-oor ons s'n gegooi en ek sukkel so, want ek is besig om hulle anker ook op te trek. Weer konsternasie. Archie moet weer agtertoe met 'n steeks Maja. Almal druk weer fenders in en skop die boot weg aan weerskante van ons. Die mooi outjie op die boot langs my kyk my in die oë, glimlag breed en sê: "Sailing is such fun!". Eindelik is ons los en almal wuif en groet.

Ons anker by Tiha, die baai net langsaan, waar ons die vorige keer ook geanker het. Soooo baie om te leer!!!

Na 'n besige dag, 'n rustige nag

Die son sak

Ons klim in ons skommelbed. Die wind het begin waai.

Ek hoop net die anker hou...