11 tot 14 Mei 2022. Woensdag tot Saterdag
Toe ek 'n kind was, was daar 'n storieboek met die naam "Ons wag op die kaptein". Wel hier by ons kan ek 'n boek skryf "Die wagtende kaptein".
Ons is hier op die stelte, in 'n stabiele Maja, wat vir my voel of sy heeltyd beweeg. Veral as die son sak, dan begin sy met die maan-dans. Wanneer gaan ons koppe ophou om te beweeg?! En dan is dit nog die alewige leertjie op en leertjie af.
As die wagtende kaptein veveeld raak, dan pak hy allerhande obskure take aan wat my onkundige hare laat rys. In die stilligheid wonder ek wanneer die dag gaan kom dat hy iets gaan opblaas. As ek na daai klomp elektriese drade kyk wat met battery gekoppel is, monitors en alarmpies en skakelaars, is ek bly Archie weet skynbaar wat daar aangaan.
 |
| Leertjie op |
 |
| Battery monitor |
Hier is ook 'n skoonmaakaksie in die marina aan die gang. Vrywilligers is besig om vullis uit die see te haal. Dis swart sakke vol plasties en maskers en lappe en items wat die geidentifiseer kan word nie. Daar is ook baie plastiese pype en 'n motorfiets wat baie meer eendemossels en ander seediere as Maja se romp ophet. Ek is net bly hulle het nie die persoon wat die motorfiets bestuur het, ook gevind nie. Ek wens mense wil besef die see is nie 'n stortingsterrein nie. En dan is daar ook die nare ou Gus wat rommel in die see waai.
 |
| Seevullis |
 |
| Mossel motorfiets |
Ons wag steeds vir die badkamer se stortkraan. Dis 'n komplekse kraan wat uittrekbaar is as jy in "head" wil stort. Jy krap nie so 'n kraan agter elke bos uit nie. Archie het hom bestel van vêr af. Dit kom met 'n skip of vliegtuig.
Ons wag vir die man wat propeller diens. Hy wag weer op sy beurt vir 'n Volvo onderdeel van Athene af. Sonder propeller kan ons nie terug water toe nie.
Ons wag vir die man wat die bimini oor stik, want dié se stiksel het plek-plek begin lostrek. In 2019 het ek dit begin oorstik met 'n naald en dentalflos. Dit hou nou nog. Sterk goeters daai.
Ons wag vir die koopkontrak van die huis op Skopelos om voltooi te word dat ons dit kan teken. Ons wag vir my belastingnommer. Dis baie belangrik dat ek en Archie 'n gesamentlike bankrekening moet hê vir die betaling vir ons huis op Skopelos, wat miskien "Marchie Place" gaan heet. My skoonseun, wat van Upington se wêreld kom, noem ons Marchie - Ma(rietjie) en Archie. As iemand dalk 'n ander oorspronklike naam het, laat waai met die voorstelle. Onthou net, jy sal self die naambord moet kom opsit as jou voorstel gekies word as naam!
So ons wag wag wag. Intussen merk ons die ankerketting. 10m groen, 20m geel, 30m rooi, 40m blou, 50m wit, 60m is bont. (Of so dink ek). Archie vervang die skakel wat die anker aan die ketting verbind, want dit het geroes. Hier kom my susterskind, Brigida, se kersgeskenk aan Archie handig in, 'n ystersaag. Dankie Brigida!
 |
| Merk ankerketting |
 |
| 60 meter - bont |
 |
| Brigida se ystersaag kom handig in |
Archie maak Maja se spoedmeter skoon. Nou is ons reg vir hoë spoed. Soos my seun Francois sê: "Burn!" Dis toe hy nog gehoop het Maja kan vinnig vaar.
 |
| Skoon spoedmeter |
 |
| Reg vir insit |
Die fenders lyk horribaal. Ons het eintlik nou vir Mary-Jane en Paddy nodig. Hulle het in 2019 by Tilos so mooi gehelp met die fenders. MJ het dit spierwit geskrop. Sy sou dit nie kon doen sonder Paddy se hulp nie. Hy het die fendertoue met presisie vasgehou, nugter weet hoekom. Waar is julle twee nou om hierdie fenders skoon te kry!
 |
| Ek en my fenders |
 |
| Skoon fenders |
Ons het drie fenders verloor, twee het geel-bruin sonskade opgedoen. Selfs die twee balfenders is geel gebrand. Ons het reeds twee nuwe fenders gekoop, maar die motorhawe se pomp waarmee hulle dit vir ons moet oppomp, is stukkend. Nou het ons twee nuwe pap fenders. Archie vervang van die fenders se toue, want sommige is deurgeskaaf. Ai tog, behalwe dat die kaptein nou so vreeslik wagtend is, is 'n kaptein se werk ook nooit klaar nie.
Archie sit nuwe offeranodes aan Maja se kiel. 'n Kiel word van gietyster gemaak en kan baie maklik roes. Die offeranodes offer hulself dan op dat die roes na hulle gaan en nie na die kiel nie. Dis vir my mooi dat die anodes dit doen. Hoe die roes weet om na die anodes te gaan, weet ek nie. Ek dink roes is baie slim (of dalk dom).
 |
| Offeranode word vasgebout |
 |
| Nuwe offeranode |
Ons was boot. Ons was wasgoed. Ons koop kos. Maak dit op nuwe stoof gaar. Ons het nou net maar 'n alledaagse lewe wat gevul word met alledaagse dagtake. Gelukkig kom die propeller. Die man sit dit terug en Archie moet môre die olie ingooi en dan die propeller twintig keer draai om die lugborrels uit te kry. Nou is Maja weer reg vir water toe.
 |
| Draai propeller om lugborrels uit te kry |
Vandag sit hulle ons terug in die water. Christopher en Archie staan gereed om die laaste plekke op Maja se romp en onder die kiel te verf. Toe word Maja aan die hyskraan se kloue en bande vasgemaak en hulle sit ons doodluiters langs die kaai in die water neer. So maklik soos rys kook. (Party mense kan nie rys kook nie)
 |
| Die optog begin |
 |
| Verf word opgeknap |
 |
| Uit die krip |
 |
| Water toe |
 |
| Pasop die kaai! |
 |
| Amper daar |
 |
Terug in die water
|
Ons vaar terug marina toe en Christopher wag vir ons by kaai D. Ons meer in die marina vas om verder te wag. Dis lekker om weer in die water te wees.
