1 Junie 2015, Maandag
 |
| Serçe tot Çeftlik |
Ek droom die nag van sementblokke. Van hoe Maja se ketting om en om die blok draai. Dis so ’n deurmekaar droom, ek kan nie onthou wat alles gebeur het nie.
Toe kom die oomblik dat ons
vertrek. Archie begin die ketting optrek. Dit gaan goed. Ons kyk waar die blok
is, maar kan nie sien nie, want die water beweeg te veel. (Archie trek in die
oggende die anker met die hand op vir oefening.). Hy trek nog en sien toe dat
die ketting net langs die blok lê. Ons slaak ’n sug van verligting. Ons het
baie lig daarvan afgekom. As jou anker vassit, is dit ure se moeilikheid.
Vandag is ’n geskiedkundige dag.
Verlede jaar het Archie en Gerrie die swartwatertenk opgekoppel. Swart water is die produkte van die toilet. Dit word nie meer in die see uitgepomp nie, dit vaar nou saam met ons. Vandag moet
dit in werking gestel word, want in dié omgewing kontroleer hulle jou blou
kaart om te sien of jy die tenk gebruik. Daar is uitpompstasies waar hulle die
grillerige besigheid uitpomp en dan jou blou kaart stempel.
Ons vertrek na Çiftlik, 36°43.057
N, 28°14.459 O, 14.2 myl. Dis ons laaste stop voordat ons by Marmaris inklok
vir drie nagte. Gus waai liggies van agter af. En Archie span positief die
hoofseil en ons seil vir ’n rukkie. Ou Gus wil maar nie saamspeel nie, hy waai
te lig en later trek ons die seil weer in. Dis nou een ding van seil – die waai
omtrent altyd te lig of te sterk om lekker te seil. Daarom is ’n seiljag se
motor so belangrik.
 |
| Turkse kuslyn |
 |
| Ingang tot Çiftlik |
Ons kom by die baai en gooi
anker. Dit byt nie, hy sleep ’n hele seetuin op wat ek eers moet afgooi. Ons
gooi weer. Dit byt nie. Ons gooi ’n derde keer en dit byt gelukkig.
 |
| Çiftlik restaurant jetties |
 |
| Klowe van Çiftlik |
Ons sien ’n ander seiljag wat met
’n anker sukkel. Die jag, Percey, langs ons wil vertrek, maar die ander jag
roep om hulp. Hulle sê iets van hulle anker. Dit lyk of hulle dit nie kan
optrek nie. Percey maak ’n tou aan die ander jag vas en probeer haar trek. Die
arme mense sukkel en trek en probeer, maar niks. Later is daar ’n paartjie op
’n dinghy met ’n hond wat ook help.
 |
| Sukkel met anker |
 |
| Russe staan reg om te sleep |
Ons bekyk die storie so en ons
besluit Archie moet gaan help. As jy mense help, kom dit terug na jou toe en
eendag as jy hulp nodig het, sal jou goeie daad beloon word en jy sal gehelp
word.
Hy sit die motor op Dinkie, vat
sy snorkel en vasmeerkettings saam en daar trek hy. Almal is doenig en ek hou
hulle deur die verkyker dop. Dis nou amper soos die toring van Babel, daar is ’n
Suid-Afrikaner, Duitsers en Russe wat almal soos een man die
probleem probeer oplos. “Eendragt maak magt.”
 |
| Redding Internasionaal |
Archie en die Duitser is in die
water. Hulle beloer die anker. Dit het onder ’n groot klipbank ingewig. Jy kan
die anker nie optrek of uittrek nie, want dit laat hom net vaster sit. Archie
maak sy kettings aan ’n tou vas en laat dit met hulle ankerketting afgly
tot op hulle anker en toe kon hulle dit vorentoe uittrek. Dis baie ingewikkeld,
Archie sê mens moet met ’n skematiese voorstelling verduidelik, want gewone
mense sal dalk nie weet hoe ’n anker werk nie. En sowaar, dit werk! Die anker
kom los. Bravo ou Arch! Redding Internasionaal suksesvol afgehandel, na meer as twee ure se gesukkel.
Dis nie die einde van die arme
mense se ellende nie. Hulle boot het ’n klein gat in, maar hulle kan nie die
water uitpomp nie, want hulle enjin werk nie. Vermoedelik is hulle battery ook
pap, want die enjin kan nie die battery laai nie. Hulle moet nou na Marmaris
seil om hulp te kry. Die Rus trek hulle uit die baai, hulle span die seile en
begin seil. Ek wonder of hulle instrumente werk. Ek hoop hulle bly bo-op die
water tot by Marmaris.
’n Groot dankbaarheid vul my hart
en my oë. Ek dink aan die tyd toe ons motor verlede jaar gebreek het. Op ’n manier
werk alles op die einde goed uit. Mag dit vir die Duitsers ook so wees.
