Patra.

28 Augustus 2017. Maandag.

Trizonia tot Patra

Patra, 20 myl. Ons ken die dorp so goed. Maja het twee keer hier oorwinter. Ons vertrek vroegoggend vanaf Trizonia. Die dorpie lyk pragtig in die warm gloed van die vroeë oggendson.

Trizonia

Dis ’n reguit pad en ons vaar en vaar en vaar. Gus lê en dis warm. Naby die Rion Andirrion brug roep ons getrou die beheerkamer om toestemming te vra om onder die brug deur te vaar, maar puur verniet. Ignoreer ons totaal. Toe vaar ons sommer toestemming in elk geval onderdeur die brug.

Rion Andirrion brug

Patras of Patra (ek weet nie wat die plek se naam eintlik is nie) lê doodgewoon bekend voor ons. Archie roep op die radio vir ’n vasmeerplek en ou George is nog stééds daar. Hy wys ons in die rigting van so ’n benoude ou plekkie, maar Archie tru meesterlik daarin. Hoe ons môre daar gaan uitkom, is natuurlik ’n ander storie. 

Uitsig op die Golf van Patras

Ons gaan koop voorrade by ons gunsteling supermark, die LiDL. Nou is ons spens weer vol. Ons sien ook weer vir Benito, die man wat altyd na Maja kyk as sy in Patra oorwinter en ons omhels mekaar omtrent soos familie. Dis lekker om hom weer te sien.

Later kom daar sowaar nog ’n groot boot oorkant ons alongside en ons spasie word nog benouder! Maar dis môre se bekommernis (wat my wel in die nag van my slaap beroof het).

Archie bestel diesel by dieselfde man wat altyd daar is. Hy lyk amper of hy familie van Kabouter van Idhra kan wees. Hy gooi nou diesel in met ’n elektriese pompie wat hy by die kragboks inprop. Die man is baie blou. Maja drink haar pensie vol en ons is reg vir die res van die seilseisoen.

Reg om te pomp

Diesel dude

Die son gaan rooi onder en ons eet heerlike vis wat in die pan gebak is. ’n Heerlike rustige dag in die amper lelike Patra.

Aandete

Son sak agter die breekwater