25
– 27 April 2017. Dinsdag - Donderdag
Ons ontwaak en Kemer is so mooi soos
altyd. Die bergreuse troon waaksaam oor die marina en fluister-roep my steeds.
Archie gaan koop melk en daar is niks soos ’n koppie kapteins-boeretroos nie.
 |
| Mooi Kemer |
Toe begin die groot werk. Maja moet
weer in seilende orde kom. Die kaptein is in sy element. Die “furler” ding word
gediens. Die seewater-verkoelingspype word vervang. Die katrolle word ge-olie.
Die genoa word opgetrek. Al die toue word teruggesit. Die toiletklep word
skoongemaak, gegries en teruggesit. Dit is net werk werk werk.
 |
| Maja en haar vriendinne "on the hard" |
 |
| "Furler" word gediens |
 |
| Vervang verkoelingspype |
 |
| Fenders word uitgehang |
Ek stofsuig al wat ’n kussing, duvet en
matras. Maja word gewas en beddens word opgemaak. Die silwerware word gepoets.
In die proses steek ’n ding my in die sagte vleis van my ringvinger en die
bloed spat asof ek in die Tweede Wêreldoorlog verwond
is. Toe gaan lê ek so ’n bietjie.
 |
| Poets silwer |
 |
| Alles word gestofsuig |
Intussen moet Maja terug water toe. Ons
kry alles reg en die geel voertuig ry met Maja weg en sy word na die blou
masjienreus vervoer. Die bande word onder haar vasgemaak. Die verwer verf gou
die plekkies op haar pens waar die stelte was het en sy is gereed vir die
water. Ons motor kan nog nie loop nie en hulle stoot en trek haar na ons
vasmeerplek. Ek is nie op Maja nie en neem foto’s van die gedoente.
 |
| Archie en die span |
 |
| Blou reus |
 |
| Water toe |
 |
| Daar gaat sy |
Veilig en vas is ons aan die kaai. Die
plank is so steil af en ek mik-mik eers voor ek daar afloop. Ek het mos nuwe knieë
en is nog bietjie wankelrig.
Annemarie en Brian van Krugersdorp is
ook hier in Kemer en nooi ons om saam met hulle en Prov, ’n Amerikaner, te gaan
eet. Dit was heerlik.
 |
| Mehmet en Annemarie |
 |
| Ek en Archie |
 |
| Brian en Prov |
Ons gaan maak 'n draai en drink 'n paar raki's op Prov se boot "Sail, be happy".
 |
| Şerefe! |
En so, asof niks verander het nie, gaan
die lewe aan en die sewe maande wat ons by die huis in Suid-Afrika was, voel
soos ’n oomblik in die verlede.
