11 Augustus 2022. Donderdag.
Die weervoorspelling voorspel vandag wind vir die geweste. Hulle sê wel dat die wind teen 21:00 bietjie sal bedaar.
Ons vertrek na Akyarlar, 9 myl. Soos gewoonlik waai die wind vroegoggend nie sterk nie. Dis 'n groot baai waar ons al baie geanker het, ook saam met Gerrie en Ansu in 2014. (Die jaar van my allerergte menopause)
 |
| Akyarlar |
 |
| Akyarlar |
Dit gaan aanvanklik goed. Gus waai liggies. Maar hoe later hoe kwater. Toe word dit een van daai ankers wat ek met 'n passie haat. Gus waai laat dit bars met windvlae wat jou herwaarts en derwaarts waai. 'n Hele klomp jagte soek hier skuiling. Almal met net een vraag in hulle harte - gaan die anker hou?
Dit gaan rof in hierdie baai. Ons het lanklaas Gus sò beleef. En om alles te kroon, kom gooi 'n jag met die naam Sue, te na aan ons anker. Hulle trek toe maar anker op, en gooi weer, hierdie keer veilige afstand van ons af. (Ek weet nie hoekom is ek nou skielik lus vir die gebruik van matrooswoorde nie)
Ons kry die nuus van die huiskoop-prokureur, dat die kontrak eers die eerste week in September, of dalk later gereed sal wees vir teken. Ennes, Maja se nuwe eienaar, druk ons vir 'n datum oms ons in Kuşadasi te ontmoet en vra ook wanneer hy ons en ons bootvrag vol huisware, Skopelos toe moet vat. Die arme man moet ook sy reëlings tref. Ons weet ook nie waar ons gaan bly as ons in Skopelos kom nie. Die verkoper sse prokureurs raai die verkoper aan dat die koper nie moet intrek voordat die kontrak nie geteken is nie. Dis hoe dit in Griekeland werk. Nie soos Suid-Afrika waar jy okkupasiehuur kan betaal nie. Nou kan ons ons goed in Marchie's Place se stoorkamer stoor, maar ons kan nie intrek nie.
Al die vrae sonder antwoorde. Al die onsekerheid oor ons toekoms. Gus se gewaai druis in my are en ek voel my hart klop en in my keel kom sit. Archie sê as dit nie vir die bootvrag vol goed was wat ons gekoop het nie, het hy vir hulle gesê hulle kan die huis in hulle gat druk en terug Suid-Afrika toe gegaan. (Hy het dit darem mooier gestel) Ons Schengen dae is net genoeg vir kontrak teken en dan Volos toe te gaan vir vingersfdrukke vir ons Goue visum. Die spanning is net te veel vir my (en Archie).
Gus gaan lê eers na middernag. Maja en haar vriendinne kon toe ontspan, en ek ook. Hy het vir 10 ure aanmekaar met 'n sterk fors en baie erge skeeflê-windvlae gewaai. Van 21:00 gaan lê, was daar nie sprake nie.
ReplyForward |
