Patra. Lentedag

1 Mei 2014. Donderdag.

"May day, May day, dit is Maja en dis lentedag!" En die son skyn en bring Benito aan boord met sirkel sonskynblomme. Met 'n breë glimlag wens hy ons 'n "happy first of May day" toe. Die blomme beland op Archie, die blommekind, se kop en dit lyk goed.

Blommekind

Jag agter breekwater

Ek sit my tweede hoed op en ons sit af dorp toe. Ons gaan vandag die besienswaardighede in Patra besien. Die strate is propvol mense wat
die heerlike, sonnige eerste Mei geniet.

Ons stap na die St Nicholas trappe. Dis die trappe wat jou na die Middeleeuse kasteel neem. Ons klim en klim en kom bo.

St Nicolas trappe

Dis hoog en ons kyk neer op die dorp en verder lê die see.

Uitsig oor Patra

Ons stap na 'n koepelkerk sonder naam. Dis agter slot en grendel.

Gesluit

Koepelkerk

Dartel-dartel drentel ons verder na die kasteel. Die hek is met 'n moerse groot slot gesluit, alhoewel die kennisgewingbord sê dat dit op publieke vakansiedae van 08:30 tot 15:00 oop is. Geen kasteel vandag vir ons nie. Alles is toe hier in Griekeland.

Kasteel

Ons het geen haas nie en stap tussen die wonings terug. Daar is mooi malvas vir my ma.

Malvas vir my ma (Kyk die simpel hoed)

Dis middagete-tyd en die Griekse mammas kook. En dit ruik lekker! Ons was reeds dors en toe word ons honger. Terug in die dorp kry ons 'n eetplekkie en bestel souvlaki en wit wyn. Dis yskoud en heerlik. Ons sit suip terwyl ons vir die kos wag. Die lente klim in almal se gesigte en hul breek oop tot 'n gelukkige glimlag. Ons geniet Patra.

Ons sit suip

Terug by Maja oorval die lomerigheid my en ek knip 'n uiltjie. Uitgerus na die slapie, begin ek kook. Ons eet vanaand spagetti met gate. As kind
het ons spagetti slangetjies genoem. Hierdie goed is dan seker luislange.

Luislange

Wat 'n lekker dag!

Patra. Doldag doeane.

30 April 2014. Woensdag.

Na 'n heerlike lang nagrus, voel ons piekfyn. Ons werfskaf in en om Maja. Daarna moet ons Port doeane toe gaan om ons seilpermit te kry. Ons stap na die doeanekantoor. Die amptenaar verwys ons na die "New Port". Dis ver soontoe en ons neem 'n taxi. Archie kom by 'n amptenaar wat glad nie kan Engels praat nie. Albei beduie vir die vale. Later help 'n "tolk", maar hulle kan nie hond haar-af maak nie.

 'n Blonde Griekse vrou kom toe tot almal se redding. (Drie hoera's vir die blondies!). Na baie gepraat en verduidelikings, verstaan almal. Die doeanekantoor waarheen ons moet gaan, is op 'n ander plek en maak drie-uur toe (dis nou 02:55) en is ook nie môre oop nie, want dis Werkersdag. Ons kan eers Vrydag ons saak aan hulle verduidelik en miskien, hopelik 'n seilpermit kry. Ons is blykbaar nou wettige immigrante met 'n onwettige seiljag.

Ons loop die 5 km terug en wil Internet koop by Vodafone Shop, maar hulle het vroeg toegemaak, want dis mos môre vakansiedag. Maak eers weer Vrydag oop.

Patra vanaf Maja

Benito, die man wat vir Maja opgepas het, wag ons in. Hy en Archie praat oor Maja.  Ek gee vir hom 'n klein pakkie biltong uit Suid-Afrika. Hy is so in sy skik daarmee en vergoed ons later die middag dubbel en dwars met 'n groot bottel heuning, vars uit sy eie byekorwe. Toe is ek in my skik, hoor!

Benito Garcia en ek

Reg om dorp toe te gaan. Let op die simpel hoed

Archie het vreeslik ge-oe en ge-aa omdat ek vier hoede, al die pad van Suid-Afrika af saamgebring het. Hy dink ek is bietjie simpel. "Who needs four hats!?" Ek natuurlik!

Maja lyk nog goed na 'n lang winter

Ons sal eers Saterdag, as ons hopelik die permit het, begin seil.

Patra. Seesiek.

29 April 2014. Dinsdag

Sewe maande in Suid-Afrika het verbygesnel. Archie het homself besig gehou, hoofsaaklik met die omskakeling van die blog tot boek. Ek het weer gaan skool hou en hartstogtelik lief geraak vir my spesiale klas by Sonlandpark.

Toe skielik was dit tyd om te groet. Ons het omtrent afgeskeid, saam met vriende, saam met vriendinne, saam met familie, waar ons die boek bekendgestel het.
Jammer, al die eksemplare van die eerste uitgawe is reeds uitverkoop (die volle agt van hulle).

Bekendstelling van die boek

Die familie groet. (My ma en pa sit langs my)

Na tien ure se vlieg na Parys en drie ure se vlieg na Griekeland en nog drie ure se busrit na Patra,was ons weer voor Maja se deur. Sak en pak!

Die wind waai en dis koud. Dit skommel en wieg op Maja. Ons lywe is moeg en koppe draai van die heen en weer en op en af gekantel van Maja en toe word ons... seesiek.

Ek het op die bus al effe naar gevoel, nadat ons al die Whispers (wat my ma saamgestuur het vir my verjaarsdag, wat eers in Julie is), opgeëet het. Ek het skelmpies 'n seesiekpil gedrink. Ek dog die seesiek is my verbeelding en verswyg dit, want nie een van ons het die vorige seisoen eers amper seesiek geword nie. Ek voel soos hond en sê vir Archie ek gaan 'n  bietjie lê, want ek is moeg. Hy woel en werskaf en sê toe skielik hy voel vreeslik sleg en hy dink hy is seesiek! Ek besef toe ek kan maar met die waarheid uitkom - ek ook!

Toe gaan ons dorp toe vir voorrade én om van Maja af te kom. Miskien het sy  gewieg van vreugde om ons weer te sien! Na ons terugkoms, was die seesiek gelukkig weg. Ons was poot-uit en het gaan slaap.

2014 Seisoen Begin

2014 Seisoen Begin

Let wel. Jy kan nou die blog makliker volg deur jou e-posadres in die toepaslike blokkie regs van die blog in te vul. Sodoende sal jy 'n e-pos kry sodra daar 'n nuwe blog gepubliseer word.