30 Mei 2017. Dinsdag.
 |
| Kuyulu Bükü tot Kuruca Bükü |
Dis bewolk. Baie bewolk. Dit lyk na reën. Dit gaan
reën. Vandag gaan ons na Çiftlik, dis ’n nuwe baai naby Kuruca, 11.3 myl. Ons
verwag om enige tyd nat te reën.
Ons sit bedremmeld buite op die dek, almal met
reënjasse aan. Dit begin saggies te reën. Chrismari gaan sit binne, in die
veiligheid van Maja se pens.
Die reën word al hoe harder en ons is nie lus om
by Çiftlik te gaan sukkel om ’n plek te kry nie en die kaptein besluit om na
die bekende waters van Kuruca te vaar.
Ek gooi in die reën anker en die eerste keer byt
dit nie. Ek trek ’n tuin vol seegras op en Archie kry ’n ander plek en ons gooi
weer en die keer met groot sukses in 5 m water. Papnat en tevrede drink ons die
té koue beverages. (Onthou, ons is nat en koud).
Dit reën die middag liggies en ons gaan eers 15:30
land toe. Die lug is weer pragtig en die landskap lyk skoongewas vars. Ons stap
die koppie uit en kyk hoe helder is die water. Die seegras is duidelik te sien.
Dis die donker dele tussen die turkoois water. Ons stap op die pier en die
berge is daar vêr in die agtergrond. Ag, maar dis mooi hier. Ek raak sommer opnuut
weer lief vir Turkye.
 |
| Kuruca Baai |
 |
| Kuruca Baai |
 |
| Kyk vir die wêreld |
 |
| "Sitting on the dock of the bay … " |
 |
| Chrismari en Kat |
Ons kyk hoe lyk Çiftlik Baai, waar ons sou gaan
anker het. Die twee baaie word net met ’n sand landengte van mekaar geskei.
 |
| Landengte tussen Çiftlik Baai en Kuraca Baai |
 |
| Çiftlik Baai |
Ek maak die aand groente saam met so stuk gedroogte wors wat ons gekoop het. Maar mensig, is dit vir my sleg. Die ander twee eet maar getrou al wurgend aan die kos. (Hulle sê dis lekker, maar ek dink hulle jok).
Dis ’n pragtige windstil aand, net soos ek daarvan
hou.
