Malta. Valetta.

19 en 20 Mei 2023. Vrydag en Saterdag.

Italië se lughawe-personeel staak. Omtrent 90% van Vrydagoggend se vlugte is gekanselleer. En so 80% van die middagvlugte. Nou wag ons dat ons vlug op die bord kom om te sien of dit gekanselleer is. Ons wag in spanning. Uiteindelik kom ons vlug op 16:45 na Malta en daar staan nie "gekanselleer " langs die vlug nie. Inteendeel, daar staan niks langs die vlug nie. Geen heknommer nie. Later staan daar die hek sal 16:00 bekendgemaak word. Die grondpersoneel staak ook. Hulle weet nog self nie watter hek nie. Maar alles verloop goed en ons vlieg na Malta. Én die vlieënier sit die vliegtuig veiling op moederaarde neer, ten spyte van sterk wind en wankelende vlerke. En hier is ons.

Vandag gaan ons Valetta verken. Dis 'n misrabele mistroostige dag. Letterlik místroostig. Ek dink my sprankelende persoonlikheid het in Skopelos agtergebly. Tussen my blommetjies en plantjies. Hierdie reënbuie op dié toer, maak my ook vreeslik buierig.

Valetta in die onweer lyk vir my soos Kairo in 'n sandstorm. Bleek-lelik en  mistig-mismoedig. Van al daai mooi waarvan my suster, Elize, gepraat het, sien ek net die teenoorgestelde. Ek kyk met ander oë. Ek ervaar met ander gemoed. Mistig-mistroostig-mismoedig.

Valetta

"3 Tritons Statue"

Ek gaan ook na die St John Co-Katedraal en dis oorweldigend. Hier is 'n fotobeeld van die prag en praal daarvan. 

Ons besluit om nie nou na die drie stede te gaan nie, want dis te bewolk. Ons sal gaan as die elemente vír ons is en nie teen ons is nie.

St John's Katedraal