Archie is op 'n besigheidsbesoek na die doeane. Ek loop te stadig na sy smaak, dus ek word agterweë gelaat. Onthou, my knieë is mos moer toe.
So sit ek langbeen-alleen op die dek. Eet my pomelo en lemoen, in blokkies gesny, vir ontbyt. My vriendin, Riana, se Walkman speel in my ore en ek luister na my skoonsus, Ansu, se Tol en Tol musiek. (Ek wonder nog altyd oor die naam).
 |
| Langbeen-alleen |
Ek proe die bitter-soet smaak van die pomelo op my tong en dit herinner my aan die lewe. Die son skyn op my vel. Gus waai nie, hy streel my wang net liggies, vriendelik.
Die musiek in my ore voer my na ver, vreemde plekke. Lig my op, hoër en hoër. Toe besef ek in ekstase en verwondering, ek is in ver, vreemde
plekke, weggevoer deur my kaptein-man, Archie! My oë word nat oor die wonder van die lewe. Ek stem saam met Archie: "Life is good!"
Dis stil op die kaai en in my hart. Die mense is elders. Die bote wieg ritmies saam met die musiek, liggies heen en weer en weer en weer...
Archie kom terug toe die oggend in middag verander, met goeie nuus. Na ure se gesukkel en 'n amperse boete van €1 000.00 en 'n betaling van €30, is Maja weer wettig in Griekse waters. Ons het die seilpermit. So, ons voornemende besoekers van Suid-Afrika, kan ontspan - julle kan kom saamseil!
Archie is op sy volgende missie - hy moet toestemming by die hawepolisie kry om verder te seil, die seilpermit laat stempel en 'n bemanningslys indien. Die son skyn, maar hy kom bewolk terug. Ons versekering is onvoldoende, hulle stempel NIE!
Nou moet hy vir Linda in Kroasië (waar hy die versekering uitgeneem het) bel, en sy sê hulle kan dit eers Maandag regmaak. Ons sal nie voor Maandag begin seil nie. Vir hom is dit baie erg, want hy jeuk om te begin seil. Ek bly nog alte lekker in Patra.
Archie sê: "Life is one big slog!" en hy bars my bubble!
