Ode aan Elize en Annette.

17 Julie 2014. Donderdag.

Elize en Annette het op Maja aangekom toe my siel troebel en my lyf mensmoeg was. Hulle was uiters bedagsaam en hulpvaardig.

Elize - My suster was altyd vol begrip en het haar deel dubbel en dwars gedoen. Sy stel ander mense altyd eerste. Ek wil net sê: "Baie dankie vir ALLES, Elize".

Elize het die vermöe om elke straatjie en stegie van elke dorp te "doen". As sy klaar is met 'n dorp, is haar voetspore orals. Sy is 'n uitnemende toeris. En sy het haar goed van haar taak gekwyt as dekhand.

Gunsteling plek - Elize was betower deur Fira op Santorini, die vinknes-dorpie op die rand van die krater en die steil vulkaniese hange wat met hul voete in die see staan. (Eintlik hou sy van alles).

Santorini - Fira

Ervaring - Die dag op die rowwe see. Nie noodwendig lekker nie, inteendeel. Maar dit was 'n ervaring wat Elize nie sommer sal vergeet nie.

Produk van die rowwe see

Annette - Sy het alles met oorgawe geniet en ervaar. Die hele seilondervinding het haar met eksase vervul. Op die dek het sy flink en sekuur gewerk. Dankie Annette.

Gunsteling plek - Annette kan liries raak oor al die plekke, maar haar lekkerste plek is op Maja se dek. Dit sê baie!

Op Maja se dek

Ervaring - Alles op Maja, maar die beste was om Maja helm te vat op die rowwe see.

Vat die helm vas

Veels geluk, Susters van Eva. Wel gedaan!

Suters van Eva

Santorini. Vulkaniese pragstuk.

16 en 17 Julie 2014.  Woensdag en Donderdag.

Mens hoor altyd van Santorini, die vulkaniese eiland. Vandag klim ons die veerboot soontoe om self te sien of dit so wonderlik is as wat almal sê.

Elize en Annette lyk soos pakesels. Hulle glo nie aan lig reis nie. Dis rugsakke en dagsakkies en nog sakke en klein sakkies en ons is op die veerboot en daar trek ons.

"Travelling light ... "

In die veerboot

Na 45 minute meer die boot vas en dit lyk of die duiwel los is op die kaai. Die polisie fluit, die skares met hulle tasse stroom na die busse en klim. Binne 'n ommesientjie is almal oppad na hul bestemming, ons ook. Die vulkaniese landskap is indrukwekkend.

Konsternasie op die stasie

Vulkaniese landskap

Ons kom by Villa Pavlina, ons blyplek vir die volgende twee nagte. Elize en Annette gaan dadelik na Fira, die hoofdorp. 

Een van die hoogtepunte is om die sonsondergang te gaan bekyk op Oia, 'n buurdorp op die noordelikste punt van die eiland, net 'n busrit ver. Ons klim die oorvol bus, saam met die res van die toeriste, want almal is daarheen oppad.

En wat gebeur? Oia betower my so! Die wit huise is op die rand van die krater gebou. Dis prentjiemooi, die wit met die spatsels ander kleur deure en vensterrame. Ons kry vir Elize en Annette ook daar. Al die klein straatjies en stegies is stampvol gepak met mense wat wag vir die son om sy vertoning te lewer. Toe die laaste stokie son verdwyn, gee die skare 'n luide applous.

Oia en die baai

Oia

Wagtende skare

Aandskemering

"Let the show begin"

Die volgende dag groet ons vir Elize en Annette en hulle gaan met die veerboot na Athene.