Verlatenheid. Dag 128.

2 September 2013. Maandag.

Preveza tot Lourosrivier

Voor ons vandag ry, moet ons eers supermark toe. Ons voorrade is op en die winkels was gister toe hier op Preveza. Ons stap langs die kaai af, waar die vissersbote besig is om hulle nagvangs te verkoop. Ons koop vars prawns. Die meeste van hulle lewe nog!

Ons koop proviand, trek anker op en vertrek. Vandag gaan ons die Golf van Amvrakia verder verken. Ons is oppad na die Lourosrivier (39º 02.807 N, 20º 47.010 O) en dis maar net 10 myl verder.

Oggendskoot - Bewolk

Dis half mistig en bewolk. Ons vaar rustig in die Golf. Die ankerplek is so half in die middel van nêrens. Dan is die hoogtepunt om in die rivier op te vaar met Dinkie en die voëllewe te geniet.

Ankerplek

Ons gooi anker, maar die ellendige Gus waai. Ons sal wag dat hy gaan lê voordat ons met Dinkie ry. 17:30 besluit ons, of Gus nou waai of nie, ons moet nou rivier toe. Dinkie neem ons. Die rit rivier-op is eintlik niks besonders nie. Die voëls kruip seker weg, want hulle is nêrens te sien nie. Die visse spring darem.

Lourosrivier

Laaglande en berge

Maja staan ver en verlate in die middel van die see, stoksielalleen. Ons ry nog 'n ent met Dinkie. Gus waai nog steeds en ons ry teen die klein golfies om by Maja te kom.

Verlatenheid

Toe tref die "magic" ons. Ons drink 'n glasie wyn op die dek. Ons is alleen. Die visse spring met sierlike boë uit die water uit. Hulle trek meters deur die lug.

Aandskoot

Ons maak die prawns gaar. Dis heerlik om sulke kos te eet, vars uit die see.

Vars uit die see

Verlate. Eensaam en alleen. Dis net ons, ek en my man. Gus het gaan lê, die aand daal oor ons neer. Daar in die vergesig, is liggies wat dofweg blink, wat ons herinner dat daar nog mense op die planeet is. Erens is daar beskawing, mense; nog lewe. Die see is net ons  s'n. Ons maak die golf ons eie.

Tranquility

Geluk lê in eenvoud.

Published with Blogger-droid v2.0.10

Preveza. Dag 127.

1 September 2013. Sondag.

Lygia tot Preveza

Dis lentedag, ek bedoel herfsdag. Ons verlaat die vissersdorp versigtig. Hier is baie versteekte rotse onder die water. Ek staan voor op die dek (die boek sê "put someone up front to con the way in"). Toe  is ek "up front to con the way out".

Ons gaan uit sonder stampe of stote en vat die pad na Preveza (38º 57.483 N, 20º 45.312 O), in die Golf van Amvrakia, 18 myl  verder.

Oggendskoot - Digby Preveza

Die see is stil, Gus lê en ons vaar geduldig saam met Maja tot by die kanaal waardeur jy moet vaar. Jy moet ook op Radiokanaal 12 die hawemeester roep en sy toestemming vra om die kanaal te gebruik. Gelukkig sê hy ja! Daar is vlak plekke, daarom moet jy tussen vier stelle bakens vaar.

Preveza

Ons kom by die dorpskaai aan. Ek gooi anker en Archie tru. 'n Buurman kom vat die toue op die kaai en maak vas. So maklik.

Dorpskaai

Dis nie 'n mooi dorp nie. Dis Sondag en ons stap deur die dorp. Hierdie is 'n spookdorp, alles is toe en niemand is op straat nie. Later sien ons darem nog vier mense. Ons gaan maar terug na Maja.

Kloktoring

Ons word vroeg (17:00) honger, maar die restaurante is toe. Stadig begin die dorp ontwaak. Die restauranteienaars maak oop, mense begin rondstap. Waar almal vandaan kom, weet nugter, maar toe dit donker word, is daar nie genoeg plek op die waterfront om te loop nie. Preveza is alles behalwe 'n spookdorp.

Ons eet heerlik, ek eet kalamari en Archie 'n seekat-arm.

Ek hou van Preveza. Die plek groei op mens.

Published with Blogger-droid v2.0.10