Turkye. Hoteleratan Strand.

13 Augustus 2014. Woensdag.

Çeşme tot Hoteleratan Strand

Vandag is Gerrie nie hier om sy kop te stamp nie. Inteendeel, ons is nou "home alone".

Ons het 'n klomp besigheid om in Çeşme te doen voordat ons kan vertrek. Dorp toe gaan is ons voorland.

Ons vertrek 13:30 na Hoteleratan Strand (38°29.244 N, 26°218.983 O), 11 myl, nadat ons diesel ingegooi het. Gus waai liggies en die see is nie groot nie. Ons ry 'n hengse draai om 'n rif te vermy en toe ons Meltie van agter kry, span ons die genoa. En sowaar, ons kry dit alleen reg, sonder die helpende hande van 'n groot bemanning. Ek moet sê, dit voel snaaks om weer alleen te seil.

'n Berg van 'n molshoop maak

Ons seil rustig en stadig, maar daar's geen haas nie en ons kom by Hoteleratan Strand aan, gooi anker en daar sit ons, net ek en my ou Arch, lig-draaiend op ons eie Maja.

Uitsig van Maja

Die strand digby speel die hele middag sulke harde musiek, dat die hele Turkye dit kan hoor. Die musiek speel tot die volgende môre. Die nagmusiek nog harder as dié van die dag. Ek dink die Turke is 'n dowe nasie. 

Lawaaistrand

Dit klink nie soos musiek in my ore nie.

Griekeland! Chios.

12 Augustus 2014.  Dinsdag.

Vandag gaan ons saam met Gerrie en Ansu met die veerboot Griekeland toe, elkeen op sy eie missie.

Sak en pak

Gerrie kry in Chios hulle veerboot na Athene. Ons moet Turkye verlaat, na 'n ander land gaan en dan weer terugkom om 'n nuwe 30 dae visum vir Turkye te kry. Toe besluit ons sommer ons doen dit saam met Gerrie en Ansu.

Veerboot na Chios

Ons veerboot vertrek 09:20, maar ons moet reeds 08:30 daar wees om deur die doeane te gaan. Ons wag vir ons veerboot en so ouerige veerboot maak sy verskyning. Hulle sukkel om in te kom en vas te maak.

Ons klim en wag om te vertrek, behalwe dat ons nie vertrek nie. Die enjin stop. 'n Man kom sê in Turks dat die enjin stukkend is en hulle moet dit eers regmaak. Ons was lus en stuur die swaers enjinkamer toe om te help. Hulle kan mos alles regmaak. Ons hoor net hoe val gereedskap daaronder. Ons vertrek 'n uur later op  n rowwe see na Chios, dankbaar toe die veerboot beweeg.

Chios, Griekeland

Ai, en voel ek tuis in Griekeland! Dit is nou nadat die doeaneman eers lelik gefrons het, want ons het nog net twee dae op ons Schengen visums oor. Ons verseker hom dat ons nog dieselfde dag teruggaan na Turkye. Toe is hy tevrede.

Chios

Ons dwaal amper doelloos in Chios rond. 17:00 stap ons na die hawe en toe is dit tyd vir afskeid neem. Ons groet vir Gerrie en Ansu.

Tyd om te groet

Gerrie

Gerrie is 'n werktuigkundige van formaat. Hy en sy swaer Archie, het omtrent goeters reggemaak en wonderwerke laat gebeur. Hy het sy kop  en lyf presies 100 keer gestamp (hy het getel). Met die seilery het hy vinnig agter die kap van die byl gekom en toue én knope vinnig onder die knie gekry. Voorwaar 'n aanwins vir Maja!

Die plek wat hom oorrompel het, was Efese in Turkye. Dit was "mind blowing". Dan staan Santorini ook nie terug nie. Dit het ook sy asem weggeslaan.

Efese

Santorini

Die hele Maja-seilervaring het hy intens beleef en geniet. Van katskietwater tot spieëlgladde see. Anker, vasmeer, seilspan, aksie en addrenalienbelaaide oomblikke. Die sigeunerlewe, elke dag op 'n ander plek.

Skeeflê

Ansu

Ansu het gou geleer hoe die toue werk en het glad nie lyf weggesteek nie. Sy het die heerlikste koue drankies gemaak en was voortreflik agter die kospotte. Nie 'n lui haar op haar kop nie.

Efese het ook vir Ansu betower. Sy sal graag weer eendag soontoe wil gaan.

Efese

Naby Levitha Baai, na 'n dag op rowwe see en 'n baie seer mond, het 'n dolfyn uit die water gespring en net Ansu was so gelukkig om dit te sien. Dié ervaring was baie spesiaal vir haar.

Naby Levitha

Koebaai julle, geniet Athene.