Gemiler Adası.

30 Augustus 2016. Dinsdag.

Fethiye tot Gemiler Adası

Soos ek gesê het, Fethiye is pragtig – die môrestond het goud in die mond.

Môrestond

Ons trek anker op, maar hy het behoorlik gebyt. Archie sukkel om dit op te trek. Dit het ’n lekker klomp modder op, Archie haal dit af en weg is ons na Germiler, 14.9 myl.

Ons sien deesdae elke dag vlieg visse. Hulle kan vêr en vinnig vlieg. Hulle trek net bokant die water deur die lug en duik dan terug in die water.

 Ons vaar want die wind is skaars. Van seil is daar geen sprake nie. Om die hoek is Gemiler. Hier gooi jy in diep water (20 m) anker en maak dan jou lang landtoue aan die voete van die antieke stad van St Nicholas vas. Verlede jaar was Dirk en Leon saam met ons hier en ons het saam met Sandi en Niel hier gekuier. Dis ook hier waar ek verlede jaar so ’n aaklige anker ondervinding gehad het en toe geweier het om weer te gooi en ons is stert tussen die bene Fethiye toe, waar ek sewe keer moes anker gooi voordat hy gebyt het.

Landtou

"Alas, poor Yorick! I knew him …"

Maja vasgemaak

Gemiler is ’n besige plek. Hier is oormaat van lewe. Bote vol mense kom besoek die antieke stad van St Nicholas. Swaaiende danslywe wieg op die ekskursie bote op die maat van die klipharde doef-doef musiek.

Watersport is baie populêr. Vinnige motorbote met harde musiek trek ervarings junkies op allerhande plastiese stoele en wurms rond. ’n Boot wat roomys verkoop, ’n ander een wat pannekoek verkoop vaar oral rond. Maar dit is vir ons lekker hier. Die water is pragtig en heerlik en ons swem vir die vale. Dis nog baie warm hier in Turkye.

Ontspanne

Saam met die sonlig verdwyn die geraasmakers en ’n salige stilte daal oor die eiland. Nou kan St Nicholas weer rus vir sy siel vind en ek vir myne.

Sonsondergang

Fethiye.

29 Augustus 2016. Maandag.

Boynüs Bükü tot Fethiye

Boynüs Bükü is pragtig in die vroeë môrelig. Dis asof die baai ons wil vergoed vir die duur slegte kos wat ons die vorige aand moes eet, wil sê hy is jammer.

Ons vertrek na Fethiye, 13 myl. Ek het nat kol in my mond en ’n naar kol op my maag. Dis seker daai vrot duur garnale wat ek geëet het. Gelukkig is dit net ’n goorigheid en nie opgooi se dinge nie.

Ons verlaat die Göcek gebied met die besef dat dit darem regtig pragtig hier is. Die lug is swaar van die fog en dis vreeslik deinserig. Die berge is onduidelik.

Skopea Limanı (Göcek Baai)

Oggendskoot

Naby Fethiye is ’n groot Deniz Market boot van Migros. Wat ’n uitstekende konsep. Dit is ’n supermark op die see wat van plek tot plek vaar en dan kan jy by hom koop. Ons het dit ook in die Göcek gebied opgemerk.

Migros se "Deniz Market"

Sommer gou is ons by Fethiye en soek ankerplek. Dis hier waar ek verlede jaar omtrent sewe keer anker gegooi het voordat hy gebyt het. Ek gooi en die anker sleep. Gooi weer, sleep weer. ’n Matroos vloek in die vêrte. Die derde keer byt daai anker asof hy betaal word. En vas is ons.

Ons is eintlik hier om ons voorrade aan te vul en ons gaan dorp toe. Ons koop lamsvleis en natuurlik groenboontjies. En hope vrugte. Tevrede met al ons inkopies gaan ons terug na Maja en alles kry hulle plek. 

Fethiye arkade

Twee dolfyne swem tussen die jagte op anker rond. Hulle is seker besig met middagete, want ons sien net die vinne. Ou Skillie swem ook rustig hier rond.

Die aand is ek nie lus vir kos maak nie en ons eet sommer salm, avokado, feta en slaai. Heerlik lig, want onthou, ek is mos goor.

Aandete

Die volgende môre is Fethiye pragtig!

Fethiye ankerplek