Ermioni.

9 Augustus 2017. Woensdag.

Tselevinia tot Ermioni

Ermioni is 13.8 myl van hier en ons vertrek. Gus is verward. Dan waai hy van die Noord-ooste, dan van die suide. Archie span die seile, dan waai Gus so sterk dat ons moet reef. Dan gaan lê die swerkater en af is die seile. Dan peper hy ons met windvlae van 30 knope, net om die volgende oomblik te gaan lê. Ons seil wel vir 30 minute, met ’n topspoed van 7.4 knope. En dit met baie klein seile. Om so te seil, is net ’n frustrasie.

Padda Eiland

Hoe nader ons aan Ermioni kom, hoe sterker waai die wind. Gelukkig bedaar Gus toe ons in die baai inkom. Ons gooi anker en ons is tuis. Dis ’n groot, vlak baai en teen die aand is 23 bote daar op anker en ’n klomp is by die kaai. 

Ermioni

Ermioni is ’n baie mooi dorp. Daar is baaie aan die suide- en noordekant. Ons gaan natuurlik dorp toe en kyk na die mooi uitsigte van bo af. Aan die oorkant staan ’n spoggerige kerk.

Suid Kaai

Ek en Archie

Noord Baai

Ek en Ermioni

Spoggerige kerk

Ons koop ook voorrade, want dit is ook markdag. Dit wemel van kopers en verkopers. Dit lyk soos ’n miernes en al die vars vrugte lyk so aanloklik. Ons swig en koop twee vars visse. Ons gaan heerlik eet. Ons stap terug na Dinkie. Sy het bietjie water in en ons wil nie al ons voorrade nat hê nie. Archie wil die water uitgooi en met dié aksie, het daar êrens water in die motor gekom en toe wil sy nie vat nie. En natuurlik het ons nie die roeispane daar nie. Archie trek amper sy arm uit lid uit om te prober dat Dinkie moet vat, maar dis puur verniet.

Groente

Perskes

Dis net toe dat ek sien ’n visserman wil met sy boot vertrek en ek wink en waai en beduie vir hom hy moet kom help. Uiteindelik snap hy en maak ons tou aan sy boot vas. Toe word Meneer en Mevrou Boon na Maja toe gesleep deur Dimitri, die visserman. Vir die res van die jagte se inwoners is dit heerlike kykgenot. Ons lag maar saam. Die wind waai baie erg en toe ons naby Maja kom, maak Dimitri die tou los en die laaste entjie roei ek en Archie vir die vale met die hande. 

Dimitri en Seun

Soveel dae, soveel dinge. Maar Ermioni bly maar steeds ’n pragtige plek. Ons eet die aand souvlakis wat ons by die slagter gekoop het wat Martin van Gumnuts aanbeveel het. Verlede jaar, by die einste Ermioni, het ons heerlike souvlakis aan boord van Gumnuts saam met Martin en Shiree geëet.