Nafplio

Astrous to Nafplio

Verlede jaar kon ons nie na Nafplio gaan nie. Daar was net nie tyd nie. Daai kasteel roep my naam. Dan moet jy maar luister en daar trek ons na Nafplio, 10.5 myl. Ons vaar verby die Venesiese fort op Bourtzi Eiland. Pragtig.

Fanie op pad na Nafplio

Bourtzi Eiland

Daar is baie plek by die hawe en na 'n bietjie redekawel, tru Archie ek ek gooi anker. Maar o weë! Ons is te vêr van die kaai af. Die ankerketting is op en ons gaan op die tou. Toe ek die tou gryp om dit om die "cleat" te sit, tref die oorvloei van die toilet in die ankerkas my tussen die oë. Daai tou is toe deurweek met nommer een en twee! 

Ek lyk en ruik of ek in 'n drein geval het. My hande, my klere! Mensig, die stank! Die tou is in elk geval te kort en ek moet anker optrek om weer te gooi. Ek trek 'n suur gesig. 

Archie tru weer en ek gooi weer. Dit lyk vêr! Die keer staan Fanie gereed om die stink tou te gryp om aan die "cleat" te maak as die ankerketting weer opraak. En sowaar, weer te vêr. Fanie gryp die tou, maak vas en die blêrrie tou gaak aan Dinkie se tou vas. Sowat van sukkel! Ons is weer te vêr van die kaai.

Die manne op die kaai staan geduldig en wag om ons agtertoue te vang. Weer optrek en weer gooi. Hierdie keer is dit net-net genoeg en ons is uiteindelik vas. Die swaers stry eers oor die bron van die stank. Sê dis modder en seegras (wat wel in die ankerkas is). Hulle was die dek voor met seewater en die ankerkas word behoorlik uitgespoel. 'n Spesimen word ontleed en dis nommer twee.

Ek moet sê, in die hele gedoente is ek ware matroos. Ek dink ek sal my mond ook moet uitspoel. Toe is alles skoon, gaan ek stort, die swaers spring in die see om skoon te kom. Ons ruik toe beter.

Maak ankerkas skoon

Nou vir die hoogtepunt. Kasteel, hier kom ons! Jy moet 999 trappe klim om bo by die kasteel uit te kom. Die swaers loop ligsvoets en die susters se tonge sleep. Hierdie  ruïnes is behoorlik indrukwekkend. Archie en Fanie stel nie belang om die €8 te betaal om in te gaan nie.

Dit reën liggies, maar ek en Elize begin die verkenningstog. Ons skuil totdat dit ophou reën. En toe pak ons daai kasteel aan. Dis reeds v.C. al bewoon. Elize se opgewondenheid het geen perke. Elke bastion, muur en uitsig word bewonder. Die enorm groot en neem lank om te verken. 

Die tronk was seker stikdonker en skrikwekkend. Dit is langs die kerkie, nogal ironies. Die een bastion wil mooier wees as die volgende een. Indrukwekkend is dit inderdaad!

Op pad na kasteel

Palamidhi Kasteel

Swaar weer

Dreigende wolke elders

Naby tronk

Trappe na tronk

Binnehof

Elize in die bastion

Bastion

 

Ek

Elize

Loergat

Bourtsi Fort vanaf kasteel

Uitsig oor dorp

Die arme swaers wag lank. Fanie loop later, maar Archie wag maar geduldig vir ons. "Baie dankie, Archie." Volgende keer sal ons maar alleen gaan, dan hoef hulle ons te wag nie. Ons loop die 999 trappe af. Dis behoorlik af affer afste.

Nafplio is 'n dorp met karakter en Elize oorreed my om saam met haar in die treintjie te ry. Dit vat ons deur die hele Nafplio. Allerande interessante plekke word uitgewys. Die swaers probeer rugby luister, sonder sukses. Hulle kry wel die tellings.

Leeu

My linkeroor is nog steeds toe. Dit suis nou al in kanon. Ek gooi nou al vir 6 dae druppels om die was sag te maak en vanaand gaan Archie my oor uitspuit. Hy is breedvoerig ingelig wat om die doen. Ek voel soos 'n slagoffer en Dr. Archie en suster Elize staan gewapen met die spuit. Na talle probeerslae gooi ons handdoek in. My oor bly toe. Agge nee!

Spuit oor skoon

Heerlike dag loop ten einde