Okluk Köyü

17 Mei 2019. Vrydag.

Şehır Adaları tot Okluk Köyü

Die dag breek en hou die belofte in om 'n pragtige dag te word. Ons het vandag sommer 'n kort pad. Net 7.7 myl tot by Okluk Köyü. So, ons gaan laat vertrek en het baie tyd.

Sonsopkoms

Archie besluit ons gaan Slang Eiland besoek om die grafte te soek waarvan die boek praat. Dié klein eilandjie is net oorkant Şehir Adalari. Ons klim in Dinkie en daar trek ons. Die makkers roei die lang pad en ons is daar. Maak Dinkie vas en ons is reg om die eiland te verken.

Soos gewoonlik sit Archie sy bril in sy hempsak om beter te kan sien. En hy sien nogal goed, want hy sien die skilpad wat nes klip lyk, dadelik raak. Skilla is seker nog besig om wakker te word na sy winterslaap, want hy roer nie. 

Skilla

Die pad is maar rof en die twee makkers is regte padvinders. Maar die paadjies is maar skaars en ons loop moeilik. Ons loop 'n ruk op die rotse langs die see. Doer voor loer sukke nuuskierige bokke vir ons. Hulle kyk ons omtrent aan. So asof hulle vra: "Nou wat soek julle eintlik hier?" Lyk kompleet of hulle kan diep dink.

"Hier kom die Bokke …"

Bokke en Marieks (Marieks staan aan die regterkant)

Ons kry 'n paadjie en stap verder. En daai bokke agtervolg ons. As ons stop, stop hulle. Dit lyk kompleet of dit ons kudde is. Ek en Sullivan lag te lekker toe ons poseer vir 'n foto en die bokke kom al nader. Regte nuuskierige agies.

Ons kudde

Ou bok soek mos jong blare

Bok en Blaar

Die uitsig is pragtig hier met die hoë berge in die agtergrond. Die see is blou en alles is net perfek. Die makkers klipspring op 'n rots skree soos Tarzan. Of miskien soos "George of the jungle", of miskien soos makker uit Suid-Afrika. Maar skree, of is dit brul, dit doen hulle hard en duidelik. Toe poseer die twee weer by die ligtoring. Mens sal dink hulle is modelle, so geniet hulle die kalklig.

Bergbokke

By die ligtoring

Langs die pad sien ons seemeeukuikens wat tussen die rotse skuil. Hulle moet seker vreeslik bang wees as die groot monsters so vir hulle loer. Ons stap terug, die makkers 'n ander roete as ek, hulle pik my met Dinkie op en ons roei terug. Dit was 'n heerlike uitstappie.

Skaam skuilende seemeeukuiken

Archie soek sy bril, maar dis skoonveld. My oorle ma sou vreeslik lelik gesê het "dis moerland toe". Ons kyk op die foto's of hy die bril in sy sak gesit het en sien op Sullivan se foto dat hy dit in sy hempsak gehad het toe ons uit Dinkie geklim het. Op 'n latere foto was die bril nie meer in sy sak nie. Die raaisel is opgelos. Die blêrrie bril het op die eiland verloor, uit sy sak geval.

Ai jai jai jai jai. Toe klim ons maar weer in Dinkie en roei die vêr pad eiland toe. Nou moet ons presies in Archie se spore loop. Eers by die skilpad. Niks! Archie loop op die plek waar hy 'n pad gesoek het. Hy het gebuk om te kyk of hy 'n pad deur die bos kan sien. Hy buk weer en soek die bril en so wrintie. Daar kry hy sy bril. Ons hoef nie eers so vêr geloop het nie. Ai, die vreugde!

Archie roei ons terug na Maja en ons maak klaar om te vertrek. Anker op en daar gaan ons. Gus waai van voor, maar ons kan darem op "close haul" met die genoa seil vir  omtrent 'n uur.

Sullivan vleg deur die klein eilandjies en voor ons is die restaurant kaai. 'n Man waai 'n vlag en ons mik dadelik daarheen. Nou al die tru en toue en vasmaak, is ons veilig. Dis 'n pragtige plek.

Die makker neem so sit-sit afskeid van die rooi stoel. Sit te lekker op die kaai. Dan sit die een so bietjie, dan sit die ander een. Hulle mik-mik om te besluit om die stoel te hou, maar ek sit my voet neer. Ons het nie plek op Maja vir 'n stoel nie. Hulle trek eintlik net my been. Die stoel word aan Apo geskenk.

Apo se plek

Seestoel

Koffiestoel

Vanaand is ons afskeidsete en Sullivan neem ons uit vir aandete. Dis die laaste restaurant op ons roete. Ons stort so tussen die muskiete in die mooi storte en ons lyk alte pragtig.

Die tafel is reeds gedek en Apo wag ons in. Sullivan moet die wyn goedkeur en hy sê dit proe vorentoe. Apo skink. Sullivan bestel vis, Archie calamari en ek lamstjops. Dit was omtrent lekker. "Dankie Sullivan, ons het dit terdeë geniet. Weereens heerlike kos, wonderlike atmosfeer en kuier saam met 'n baie goeie vriend.

Makkers

Makker en meisie

Apo en Sullivan

Koebaai-sê ete