Navarinou Baai. Pilos

21 Mei 2018. Maandag.

Kiparissia tot Navarinou Baai

Gus waai heel nag. Gelukkig is ons alongside en ons word weg van die kaai gewaai. Hy waai tot 25 knope (50 km per uur). Ek hoop net die swerkater loop lê voor dit lig word. Ons het môre 'n lang dag.

Die dag breek met Gus se gewaai in my ore en die lawaai in Maja en al vyf vriendinne se toue. Lê is verniet, waai is die inding! Nou is die vraag - ry of bly??? Poseidon voorspel ligte winde, maar hoe kan ons dit glo as dit hier in die hawe tot 25 knope waai.

Archie sê ons ry, maar ek loop eers na die ander punt van die hawe om te kyk hoe die see lyk. Die omie voor ons vra vir Archie of ons gaan seil en die kaptein sê ja. Omie skut net sy kop. Archie sê hy dink dis net plaaslike winde.

Die see is vol perdjies wat saam met die see hardloop. Gelukkig sal dit vir ons van agter tref. Terug by Maja beveel die kaptein dat ons moet regmaak. Ons vertrek. 

Enjin aan, toue losgemaak en Gus stoot ons vinnig weg van die kaai. Die vrou van ons ander bure kom uit om te sien wie so simpel is om in dié wind te vertrek. Sy skud haar kop. Ek kyk vir haar, trek my skouers op en lig my hand om te groet. 

Gus waai verskriklik en die kaptein konsentreer om ongeskonde uit die hawe te kom en die draai te vat na die oop see. En daai see hardloop, haal ons van agter af in en draf dan verby. Ons sit getooi in ons lewensbaadjies (reël 4).

Reël 4

Kaartlees

Gus waai tot 25 knope van agter en net toe ons die genoa wil span, na minder as 'n half myl, gaan lê Gus soos in 'n diep slaap. Zero wind! Die slim kaptein was reg. Dit was net plaaslike winde wat van die berge af gewaai het en in die hawe neergeplons het. Doodkalm op dié see. O, jeugelike tyding!

Marathoupolis - Halfpad na Pilos

Kranse by Navarinou Baai ingang

Natuurlike rotsboog

Pilos, 29 myl, is in Ormos Navarinou. Dit is 'n baie groot baai vol geskiedenis. Op 6 Julie 1827 het hier 'n belangrike veldslag plaasgevind. Daar was 'n groot geveg tussen die vloot van Brittanje, Frankryk en Rusland, wat teen die Turk-Egiptiese vlootmag geveg het. Alhoewel laasgenoemde  89 oorlogskepe en 2 450 seekannone gehad het, en die Britse groep met net 26 skepe en 1 270 seekannone, het hulle die Turk-Egiptiese magte verslaan. 

So, nou is ons geanker in die pragtige baai met sy mooi fort. Dis rustig en windstil. Ons Finlandse vriende staan 'n ent van ons op anker en die dorpie staan trots oorkant die marina. 

Pilos

Kasteel

Laatmiddag kom 'n skilpad aangeswem. O nee, dis Riitta! Sakari volg haar op die dinghie en hulle kom gou groet.

Waterskilpad

Sakari

Aand van 'n wonderlike dag

Vandag het aaklig begin en in 'n wonderlike dag verander.

Kiparissia

20 Mei 2018. Sondag.

Katakolon tot Kiparissia

Ons vertrek vroeg na Kiparissia, 29 myl. Dis 'n lang dag van ses ure. 

Die westelike deel van die Peloponnisos beïndruk my nie so baie nie. Dis op die stadium maar net die roete wat ons moet volg om in die Saronic See te kom. Gus waai liggies en ons seil vir dertig minute. Dis 'n lang reguit deinserige eentonige kleurlose pad.

Kiparissia wil net nie nader kom nie. Dis bewolk en geen sprake van son nie. Ai maar dié Griekeland lyk mismoedig vandag!

Ons nader die groot hawe en kry alles reg vir alongside. Die bodem hier is nie goeie houkrag vir anker nie en die boek sê as daar buite seisoen genoeg plek is, is dit baie beter om alongside te gaan. So gesê so gedaan.

Kiparissia

'n Krom omie van 'n ander seiljag help ons en ons is sommer maklik vas. Altyd maklik as Gus nie waai nie.

Alongside

Dan reën dit drie druppels, dan hou dit op. Vensters toe, vensters oop. 'n Windvlaag van die weste tref ons en waai ons vir 'n ruk teen die kaai vas. Hou fenders hou. Toe skielik draai Gus in sy spore om en waai liggies uit die ooste, lekker weg van die kaai af. Vreeslik wispelturig, die Gus!

Die weer verbeter en ons gaan dorp toe. Dis Sondag en al die winkels is toe. By 'n klein mini-mark koop ons vyf piesangs. Ons stap in die ou deel rond en gaan later terug na die lelike hawe. Maja staan trots langs die kaai.

Kerk

Kafee

Kasteel

Ou trein

Op die hawemuur

Gifappeltjie

Katakolon. Olympia.

19 Mei 2018. Saterdag. 

Sakari en Riita, ons Finlandse bure, nooi ons om saam met hulle in die gehuurde motor na die antieke stad, Olympia te gaan. Archie sê hy wil nie saamgaan nie. Hy was mos al daar! Hy is nie die tipe wat twee keer na sukke klomp antieke rommel gaan kyk nie. Ek besluit om saam te gaan.

Ons ry na Olympia en die twee Finne en ’n Suid-Afrikaner pak die ou stad aan.

Die toevlugsoord by Olympia het floreer vanaf die 10de eeu v.C. tot 426 n.C., die jaar waarin Keiser Theodosius II al die antieke toevlugsoorde gesluit het. Dit was ’n belangrike godsdienstige, kulturele en sport sentrum. Die eerste geboue is reeds in die 7de-6de eeu v.C. opgerig en is opgedra aan die god, Zeus.

Die eerste Olimpiese spele is so vroeg as die 8ste eeu al gehou en daarna elke vier jaar. Die deelnemers moes egte, vrygebore Grieke wees. Die wenners is gekroon met ’n krans bestaande uit takke van die wilde olyfboom wat naby die tempel van Zeus gegroei het.

Nadat die "heidense" godsdienste onderdruk is, het die Olimpiese Spele, wat vir twaalf eeue floreer het, in onbruik geval.

Ons besoek ook die baie interessante museum met baie items wat in die verlede deur die mense gebruik is. Die standbeelde in die groot saal was baie besonders. Beslis 'n besoek werd.

Sakari en Riitta

Phillipeion

Kolomme

Stadion

Nog kolomme

 

Speelgoed

Standbeelde

Kettings vir Archie

Botaniese Tuine

Tevrede met wat ons gesien en beleef het, ry ons terug. Ons stop by Pygros en ek koop souvlakia en nooi hulle sommer daar en dan vir aandete. Terug by Maja gaan alles nog klopdisselboom. Archie het die fort mooi gehou.

Sakari het ’n groter braai as ons en hy bied aan om die souvlakia op die kaai te braai. Ons  kuier op die kaai. Die geur van braaivleis hang in die lug, genoeg om alle lewende wesens se monde te laat water. So elke nou en dan vul ’n skaterlag die lug. Gemoedelikheid en samehorigheid tussen die mense van die verre Noordelike Halfrond en die suidpunt van Afrika is vir my ’n spesiale ervaring.

Die tafel word op Maja gedek. Riitta kook vir ons broccoli en ek maak pan aartappels en ’n heerlike slaai wat in Sullivan se slaaibak bedien word. Riitta bring ook toe heerlike tamatie met kapers, basilkruid en olyfolie saam. Die heerlike kos word geniet saam met ’n Italiaanse wyn wat Sakari saambring. Watter fees was dit nie!

Nuwe vriende

Kaaibraai

Sakari Pekkala

Ek, Sakari en Riitta

Noorde ontmoet Suide

Drink Italiaans wyn

Kos is op die tafel

Vir nagereg verkas ons na hulle jag, Belle amie. Heerlike koffie, met port van Portugal (vir die vrouens) en Italiaanse brandewyn (vir die manne) met sjokolade word genuttig.

Wat ’n heerlike dag! En ek mis die hele koninklike troue!

Ns. In die Finse taal beteken die woord, Maja, “Little cottage”. Dis só waar!

Katakolon

18 Mei 2018. Vrydag.

Keri Baai tot Katakolon

Dis 'n grys-grou dag. Son skuil, wolke wei. Ons trek anker op en vertrek na Katakolon, 25 myl. 

Dis stil sonder Sullivan en Archie moet nou self agter die helm sit. Ons drink ook nie meer elke tweede uur koffie of tee nie. Sullivan was baie lief vir sy koffie en vreeslike eienaardige tee. Ja, ons mis hom baie.

Nuwe helmsman

Dis kleurloos en dof en ons motorseil vorentoe, altyd vorentoe. Ons nader die hawe en besluit om te anker, maar helaas! Ons probeer drie keer, maar daai Mantus grou deur die seegras tot in die fyn modder en tel dan die hele spul op. Hy byt en ruk dan weer los. 'n Matroos vloek in die vêrte. Dan sukkel ek om hom op te trek en skoon te kry. Die hawe is ons voorland.

Katakolon breekwater

Archie tru, ek gooi en die ankerketting maak dit net. Die ouens op die jaai beur teen die toue.  Daar is net twee skakels op die gypsy oor dan is ons op die tou. Ons het dit nét gemaak met die ankerketting. Sjoe, vandag lyk ons soos amateurs!

Ons Finlandse bure trek langs ons in. So bly om hulle weer te sien. Ons groet soos familie.

Dis tyd! Archie begin die ou geyser uithaal. Gaan die nuwe een pas? Hy haal die peperduur ding uit die boks. Blinknuut.

Nuwe geyser …

… uit die boks

Toe is dit sukke tyd. Hy installeer dit en ek dreineer water. Oral is water. Ons droog alles op. Die nuwe, groter geyser pas in die spasie. Archie konekteer alles op en kyk dat dit waterdig is. Alles lyk goed. Mans is snaakse goed. Buurman sit handjie by. Later kom kyk 'n ander man toe Archie aan die ou geyser op die kaai werfskaf. Vreeslike geïnteresseerd in tegnieses goeters.

Buurman help

Ons vier die suksesverhaal met 'n glasie Retzina op die dek. Dan reën dit 'n paar druppels, dan hou dit op. Ek hoor 'n snaakse geluid. Dis die verdomde geyser. Een van die ou "fittings" lek. Alles is papnat. Ons begin weer droogmaak. Archie woel en werskaf aan die ding. 

Na 'n paar verdere lekke en droogmaak ontdek Archie die wortel van die kwaad. Dié ding was stukkend.

Sondebok

Maak droog

Hy los toe die probleem op met 'n ou fitting wat hy gehad het, Pratley Wonda Fix en duct tape. Nou hou ons versigtig optimisties duimvas. 

Kant en klaar

Gus waai en die bote op die kaai dans liggies ritmies. Hier is baie mobiele motorhuise op die kaai geparkeer. Hulle kyk vir die bootmense en ons kyk vir hulle.

Ons bure op die kaai

Ons gaan slaap die aand baie gedreineerd van al die dreinering. Môre bly ons hier vir nog 'n dag. Ek wil êrens die koninklike troue gaan kyk. Al probleem is dat hierdie plek nie 'n dorpie is nie. Dis net 'n plek met 'n paar geboue.

Keri Baai.

17 Mei 2018. Donderdag

Zakynthos tot Keri Baai

Ons is nog steeds in Zakynthos. Archie het 'n nuwe geyser bestel, want Maja s'n lek. En nou wag ons. Pete, die agent sê dit het met die veerboot gekom, maar dit moet nog afgelaai en afgelewer word. Ons gaan dorp toe en kyk na die kerk en koop hoendervleis.  En ons wag en wag. Dis later 12:00. Kyk, as mens so wag, vreet die frustrasie mens op. Pete ry verby en sê dis nog nie by die kantoor nie. 13:00, maar niks.

Zakynthos

Kerk

Archie met nuwe kêps

14:10 kom hy met 'n groot boks op sy motorfiets aangery. Die nuwe geyser! Hy het dit toe maar gaan haal, want hy weet ons is haastig. Die vervoer van die geyser van Athene tot in Zakynthos kos toe 70€ ! Dis meer as 'n R1 000.00!   Ons is geskok oor die prys van die vervoer van die ding, maar nou ja. Wat kan mens maak!

Die weer is mislik, koud, deinserig en bewolk. En ons vat die pad na Keri Baai, 16 myl. 

Halfpad na Keri Baai

Dis 'n groot baai en ons Finlandse bure is ook geanker in die baai.