Sunday, August 23, 2015

Poros.



21 Augustus 2015. Vrydag.

Ons bly vandag by Poros. Dis vir ons lekker hier.

Ons ou viertjies gaan stap die bult op, heuwel toe. Die hoogte gee vir ons die luukse van die mooiste uitsigte. Dis ’n fees vir die oog en ons verlustig ons aan die kykgenot. 

Die stappaadjie is plek-plek tussen die bome en die koelte-skuiling teen die verskroeiende son is heerlik. En baie welkom. Op stap ons. Ai, maar dis heerlik om te stap. Ons word beloon met uitsigte, die een mooier as die ander. Ek het dit al gesê, maar dit is vir my net te mooi vir woorde. Dis opheffing vir die siel, salwing vir die gees. Ons stap ’n ander paadjie terug en ons is tuis. 

Stap in die heuwels
Uitkyk oor die kanaal
Êrens is Maja
Ryp turksvye
Poros
Poros


Chris het mos uit Suid-Afrika stukkie Rhodesian teak hout saamgebring om vir Dinkie se motor 'n nuwe huis te bou wat agter aan Maja gemonteer moet word. Die motor, wat huidig langs die kant gemonteer is, het soms aan die ander jagte vasgehaak as ons in nou spasies moet vasmeer. Nou, vandag is die groot dag. Die mans is besig om die kosbare stukkie hout op sy nuwe plek agter te monteer. Hulle boor en pas en meet en buig en monteer en skroef vir die vale en siedaar! Dinkie se motor het n veilige nuwe tuiste!

Chris en sy plankie
Dinkie se motor kry 'n nuwe tuiste


Ek soek ’n rok. Ons word vanaand uitgeneem vir ete deur Zane en Chris en ons is aangesê om mooi-moois aan te trek. Ek en Zané loop deur die winkels, maar geen rok fluister vir my om dit te koop nie. Ek sal maar die rok wat ek in Turkye gekoop het, aantrek. Ek kan mos nie by die elegante Zané afsteek nie.

Ons stort en 20:30 vat ons die pad na Platanos Taverna waar ons gaan eet. Hier gaan vanaand groot pret en plesier wees, want dit is Griekse musiek en danse. Ons bestel kos. Chris en Zané bestel seekos vir twee, met voorgereg en wyn ingesluit. Ek bestel lam in die oond, met gevulde druiweblare as voorgereg en Archie bestel mozzarella slaai en lamslewer en binnegoed. Die kos is heerlik. Die danse begin en die danseres nooi vir my en Zané om saam te dans. Nou ja, hoe kan jy weier. En ons dans, moer toe knieë en al. Die dans hou aan en aan en aan. 

Laaste avondmaal
Archie en ek


Ek moet sê , ek en Zané het behoorlik gedans. Op een stadium het ons, saam met twee ander dames, ’n tipe belly dans gedoen en toe steek hulle vuur rondom ons aan. Maar ons dans. Selfs ou Arch het een keer ook ingeval en saamgedans. Die dansers het Zorba’s dans gedoen en dit was uitstekend! 

Om en om!


Dit word ’n onvergeetlike aand, met heerlike kos, dans en musiek, saam met vriende wat die hele seilervaring vreeslik geniet het. Dankie vir ’n heerlike aand.

Saturday, August 22, 2015

Poros Eiland. Poros.

20 Augustus 2015. Donderdag. 

Hydra tot Poros

Maja staan in die eerste ry, langs die kaai. Dit beteken dat almal eers moet vertrek voordat ons kan vertrek. Dis nou ’n verkeersknoop van epidermiese proporsie, soos oom Oubaas van Sewende Laan sou sê. Hierdie plek is bekend vir gekruisde ankers. Ons wil graag tien-uur vertrek en gee die boodskap deur. Die lyk of ’n hele paar jagte in elk geval die tyd wil vertrek. 

So, dis tien-uur en daar is roering op die voorste ry jagte. Daar is die etlike ankerprobleme, maar nie te erg nie. So vertrek die een na die ander jag. Die Russe maak hulle jag los van Maja en toe is dit ons beurt. Ons trek ons anker seepglad uit, geen probleme nie. Weg is ons, na Poros, 37°29.896 N, 23°27.333 O, 12 myl.

Verkeersknoop


Die wind waai reg en ons span die seile. Zane doen haar deel en Chris is weereens in sy noppies. Hy geniet die geseil vreeslik baie. Ons seil tot ons by die nou kanaal kom en die seile word ingetrek. 

Op pad na Poros
Slapende skone


Die inkom in die dorp is prentjiemooi. Hoe berge op die agtergrond, die plat, blou see met seiljagte wat lomerig op die water lê. Huisies kruip teen die berghange af see se kant toe. Kerktorings, restaurante en winkeltjies. Ag, maar ons hou van die plek!

Poros Kanaal


Die een kant van die kanaal is baie vlak modder, ons moet regs hou sodat ons nie strand nie. Daar is baie vasmeerplek by die kaai en Archie tru en ek gooi anker. Gus druk ons skeef, maar die afstoters doen hulle ding, die manne op die kaai vang die toue en Maja is vas. Dis ’n heerlike dorpskaai. Elize, my suster, sou baie van die kaai gehou het. Dis haar tipe dorpskaai. Dis ook ons tipe dorpskaai. 

Poros
Huise langs die kaai
Uitsig oor kanaal


Dit is vrekwarm en ons elkeen sit in ons eie persoonlike plas sweet. Zane en Chris gaan verken die dorp en later volg ek en Arch hulle voorbeeld. Archie drink ’n yskoue bier en ek ’n freddo by Taverna Platanos. Hulle het elke Vrydag- en Saterdagaand Griekse danse en musiek. 

Drink 'n yskoue freddo

Taverna Platanos


So, ons wonder ... Dit is môre Vrydag ...

Hydra Eiland. Hydra.



19 Augustus 2015. Woensdag. 

Tselevinia Baai tot Hydra

Hier waar ons nou is, is so verskillend van die Cyclades. Gus is nie die Meltemi nie, nee, hy is ’n Suid-Ooste wind. Die plekke is naby mekaar. Archie bak eers vir ons pannekoek en toe is ons reg vir die pad na Hydra, 37°21.058 N, 23°27.949 O, net 6 myl. 

Ek gooi die basil plantjie wat Leon en Dirk vir ons gekoop het, seremonieel in die water. Ons het elke blaartjie daarvan geëet, maar Gus van die Cyclades het sy tol geëis en Basil het stadig maar seker gesterf. Tragies. Sy laaste rusplek is in die helder water van Tselevinia, tussen die visse waar die grond rondom sy wortels deur die water afgestroop word en hy deel van die Saronic See word.

Tselevinia Baai
Koebaai Basil


Anker op en ons vertrek. Gus se blaas is beswaarlik ’n sug, maar die seile word gespan in die hoop op ’n wonderwerk. Later laat sak ons die seile, want die hoop beskaam. Voor ons breek die pragtige dorpie van Hydra oop. 

Verlede jaar strandballe, hierdie jaar noedels!
Op pad na Hydra
Hydra


Die hawe is stampvol en ons wag vir ’n plek om oop te gaan. Dis ’n benoude spasie, maar Archie tru dapper en meesterlik in die spasie in terwyl ek anker gooi en die afstoters paraat op hulle pos is om vir Maja in te help. Hulle moet hul afstoot ken, want Maja wurm haar net-net in. En ons pas en maak vas.

Ek en Zané was wasgoed en die skitterskoon wasgoed wapper al rondom Maja. Toe begin die chaos. Maar baie geordende chaos. ’n Russiese boot kom maak voor aan Maja se snoet vas en een vir een kom nog seiljagte en maak ’n tweede ry. Dis nie al nie. Toe kom daar ’n derde ry wat hulle vasmaak aan die tweede ry en heelwat later selfs ’n vierde ry plek-plek. So iets het ek en Archie nog nooit gesien nie en Zané en Chris nog minder. Wel, toe is almal vas en die agt Russe is heen en weer en op en af op Maja. Ons is nou hulle toegang tot die kaai. Geen privaatheid meer vir ons nie. Maar as jy in Griekeland is, maak jy soos die Grieke.

Jagte in rye vasgemeer


Hydra het 'n kordate kabouter en die die kaai is syne. Hy roep die kapteins en wys ander bote weg met groot handgebare. Hy beveel en organiseer daai hawe. Hy is in beheer.


Kabouter


Ons gaan dorp toe en dit is ’n pragtige dorp. Geen lawaai van motors of bromponies nie. Net mense en hulle mens lawaai wat die strate en eetplekkies vul. Die donkie taxi's wag geduldig op hul passasiers. Ons loop die dorpie plat en geniet dit terdeë.
Hydra taxi's

Mooi kerk
Ek, Zané en Hydra
Lief vir haar!


Ek is vreeslik bly dat Niel vir ons gesê het dat Hydra so mooi is en dat die wyse Archie besluit het dat ons hier moet aandoen. Môre gaan dit groot sports wees om hier uit te kom ...

Wednesday, August 19, 2015

Peloponese. Tselevinia - Lang dag

17 Augustus 2015. Dinsdag.

Kolona tot Tselevinia

Vandag is die dag. Die dag van die lang kruising. Ons gaan die Cyclades verlaat en na die Seronic See toe gaan. Dis ’n baie vêr pad, 41 myl.

Ons staan 05:00 op, maar dis nog pikdonker. Kapteinskoffie word deur Archie gebrou en ons is reg vir die dag. Dit word eers ses-uur lig en toe ons kan sien, is dit toue losmaak, anker optrek en laat waai. 

Dou voor dag


Die see is vol deinings wat van voor af op ons aangerol kom. Gus waai reg van voor en ons motor. Ou Chris wens net die heelpad dat die wind net ’n bietjie wil draai dat ons kan seil. En sowaar as padda manel dra, dit gebeur en die seile word gespan. Maja seil en ons seil saam. Chris glimlag van oor tot oor en geniet dit terdeë. 

Ons seil vir ’n baie lang tyd. Ons lê skeef, maar Gus waai ’n konstante spoed en die skuinslê pla nie. Ons lê soms net skuinser as ander kere, maar ons seil vir die vale. Soms motorseil, soms net die seile. Die helm tap ’n man se krag en konsentrasie en Chris vat ’n bietjie oor. En dis vir hom vreeslik lekker om agter die helm te sit, terwyl Maja met haar vol, wit seile, deining vir deining aanpak en agterlaat, vasberade op pad na ons bestemming daar vêr voor in die verskiet.

Die seil word met raki gevier ...
... en nog gevier


Poseidon het voorspel dat die winde 12:00 gaan lê en wraggies, 12:00 gaan lê die wind en ons trek die seile in. Ons motor en Chris gaan lê toe so bietjie om oor sy teleurstelling te kom. Die Jouberts (Van Wyk) maak dit ’n familiepoging, want Zane lê ook al lankal.

Later waai Gus van agter af en die seile word weer gespan en dir help Maja met ’n bietjie spoed en ons motorseil tot by Tselevinia. Na nege ure is ons veilig in die Saronic gebied en die Cyclades lê vêr agter en dis net ’n aangename herinnering in ons geheue.

Anker word gegooi en later swem ek en Zane terwyl die mans kyk na die toiletlig wat geblaas het. Hulle maak ook die stukkende radio/CD-speler reg. Met die grootste toewyding word allerande goedjies getoets en fisies ondersoek. En hulle kry die ding toe speel en nou kan ons musiek luister en die radio sal vreemde Grieke in ons midde bring. 

Foutvinderig


Toe kry daai manne warm en hulle gaan swem.

Kythnos Eiland. Kolona.



17 Augustus 2015. Maandag.

St Stefano tot Kolona

Ons verlaat St Stefano en vaar vandag om die punt van die eiland en gaan dan by Kolona, 37°25.043 N, 24°22.365 O, 20 myl, anker. Ons trek daar weg en Gus lyk nie te sleg nie. Hy waai net hard genoeg om bietjie te seil. Daar en dan word die seile gespan en ons seil. Nogal te lekker, met die topspoed van 7.2 knope. 

St Stefano Baai
Gespande seile
Chris in sy noppies


Ons gaan om die draai, gooi die seile in die ander rigting en seil verder. Te lekker. Gus waai al hoe swakker en ons motorseil verder tot by Merikha, ’n klein dorpie waar Zane ’n yskasmagneet koop. Ons gooi anker by die kaai en Archie tru in die spasie in. Almal help en vas is ons. 

Merikha


 Dis toe dat al die sports begin. Die motorboot langsaan trek sy anker op en trek sy buurman se anker saam op en gooi dit oor ons anker. Die kaptein is nie op sy boot nie, maar kom gelukkig toe net daar aan. Hy moet toe sy anker weer gooi.

Ons gaan dorp toe, Zane kry haar magneet, ons koop ’n paar kruideniersware en eet ’n gyro. Toe is dit terug na Maja, want dit word laat en ons moet nog by ons ankerplek uitkom. Chris trek die anker op, maar later sukkel hy. Die nuweling langsaan Maja het sowaar sy anker bo-oor ons s’n gegooi en Archie moet toe sy gewone toumetode gebruik om ons ankerketting te bevry. Ek sit agter die helm en Zane keer af.  Eindelik is ons vry en ons kan vertek.

Ons vaar na die ankerplek, dis net 3 myl verder. Dis nou ’n nuwe ervaring vir Zane en Chris, want ons gaan anker met ’n long line ashore. Archie trek sy ysterman mondering aan en Chris is agter die helm. Dit beteken nou dat ek my gewone warm woordewisseling met Chris het oor waar ons moet anker. Alles loop na alles baie vlot. Chris bestuur, ek gooi die anker en Archie swem land toe met die oewertou, ons is veilig. 

Kolona Baai

Ysterman
Sierlike boog?


Dit is ’n geweldige warm dag en ons is dadelik in die water. Ons swem land toe, want ons wil die warmwaterbron gaan ondersoek. Ons spoor dit op, dit dis meer ’n vuilerige klein poel as ’n warmwaterbron. Archie sit in die warm water en smeer homself met die snaakse bruinerige water. Effe grillerig en Zane, met haar mediese agtergrond, trek haar neus vreeslik hoog op vir die warmwaterbron.

Ons swem terug na Maja en geniet die water. Plek-plek voel die water baie warm. Ai, maar ons geniet dit hier by Kolona.

Zane en Chris ry met Dinkie na die sandbanke toe en hulle verken die plek. 

Zané en Chris


Ek en Zane swem weer. Dis so lekker, ons kan nie uit die water kom nie. Ons eet die aand oondgebraaide hoender wat na Sondagkos ruik.