Limnos Eiland. Myrina.

11 tot 13 Augustus 2019. Sondag tot Dinsdag.

Ek het altyd gelees dat die Meltemi twee weke aanmekaar kan waai. Gedink dis darem 'n baie lang tyd. Nou ervaar ek dit. Gus waai een strook deur in die see en vandag begin hy hier ook te waai. Met mening.

Gelukkig is ons stewig vasgemeer en daar is nog een plek langs die kaai oop. Die Russe probeer in die erge wind ankergooi en tru, maar dit eindig in chaos. Hulle pyl eers op ons bure se boot af en haak toe aan die groot boot aan die anderkant se ankerketting en vasmeertou vas. Toe hulle loskom, sit hulle anker vas. Met 'n gesukkel is hulle los en die skare op die kaai kyk onbeskaamd. Hulle vaar weg en gaan anker in die baai.

Hawemeester Hentie

Drama

'n Turkse boot kom in, die kaptein bly kalm, almal help en hy is vas. Nou is hier geen plek meer nie. Almal maak reg vir die sterk winde wat vannag kom.

En Gus stel nie teleur nie. Hy waai met alle mag. Dit loei en suis en bruis en druis hier op die kaai. Die bote dans rond op die maat van Gus se gewaai. Ek gaan slaap eers 3:30, want dit raas te veel.

Ai, hier is ons nog steeds by Myrina. Ons sal hopelik, volgens die voorspelling Woensdag kan vaar. Ons tyd n Griekeland raak min. Ons moet 18 Augustus uit die Griekeland uit wees.

Vandag is Diana se verjaarsdag. Hentie nooi ons om saam met hulle en Bill en Lynn te gaan uiteet. Arme Diana se verjaarsdag is eintlik glad nie so lekker nie. Gus waai laat dit bars én sy was by die dokter, want sy het 'n spier in haar arm geskeur. Nou kan sy die arm nie gebruik nie en Hentie moet haar hare stileer.  Sowat van orders gee met die gekam en vasmaak van die hare het ek lanklaas gehoor! Toe lyk sy pragtig. "Wel gedaan, Hentie!"

Ek en ou Archie is getooi in rooi. Ons almal lyk heel pragtig en ons stap na Kosmos waar ons gaan eet. Die Lynn is maar sku vir die kamera en kyk vir my met 'n houtoog. Daar heers 'n vrolike stemming. Ons geniet die aand saam met vrinne in die verre lande, weg van die gewaai en gewieg van die bote langs die kaai. 

Gus waai nog steeds met mening. Sonder moeg word, sonder ophou!

Ekke

Haarstilis Hentie

Archie en ek

Archie, Ek, Hentie, Diana, Lynn en Bill

Bill en Lynn

Diana en Hentie

Kasteel

Die is ons laaste aand in die pragtige Myrina, wat nou al vir ons soos 'n tuiste geword het. Ons stap om vir oulaas te kyk hoe die son by my geliefde Berg Athos sak. Vir dié ou kasarm van 'n berg, het ek baie lief geword. Dit was baie spesiaal om rondom hom te vaar en na al die kloosters wat hy huisves te kyk. Nou voel dit of dit my eie berg is. Al is hy nou so vêr.

Toe die son in die see beland, stap ek en Archie terug en kom op 'n kinderkonsert af. Ai, die kinderstemme is vir my al te mooi. Hulle staan sommer so voor die gebou en sing, Daar is nog musikante wat verskillende instumente bespeel. Ons luister en kyk te heerlik. Wat 'n heerlike manier om die laaste aand én ons verblyf in Myrina mee af te sluit.

Son sak langs Berg Athos

Kinderkonsert

Pierre en Annatjie. Tot siens.

10 Augustus 2019. Saterdag.

En so kom Pierre en Annatjie se vakansie op Limnos tot 'n einde. Vandag klim hulle die veerboot na Lesvos en daarna begin hulle Turkse vakansie. Hulle staan sak en pak vir oulaas voor die té kleine Maja.

Sak en pak

Ons stap saam met hulle na die nuwe hawe, waar hulle die veerboot gaan kry. Later gaan ons na ons kant van die hawe en waai vir hulle. Toe is hulle weg. Op pad na nuwe horisonne. Nuwe ervarings. 

Koebaai

Daar gaan hulle

Pierre en Annatjie

Pierre hou van koffie drink. Voor ete, na ete, in die nag en ook in die dag. Enige tyd is koffie tyd. Maja is bietjies te klein en warm vir hom. Maar hy het darem Maja se passarelle baie sorgsaam opgetel en laat sak.

Vir Pierre was die beste plek sonder twyfel Limnos. Pragtige interessante eiland met vriendelike mense, mooi strate en ou geboue. Die Kastro het ook 'n groot indruk op hom gemaak. (Hy het iets oor die kasteel geskryf wat ons nie kan ontsyfer nie. Skryf te lelik.) Maar hy vind die geskiedenis van die kasteel baie interessant.

Kastro

Die ervaring wat hy baie geniet het, was die kruising van Porto Koufo tot Limnos, onder vol seile en met boonop 'n nuwe rekort seilspoed van 7.6 knope.

Lang kruising

Annatjie hou ook baie van koffie drink en saam met Pierre het hulle die konsep van koffie drink tot nuwe hoogtes gevat. 

Annatjie het ook die meeste van Limnos gehou. Vir haar was dit heerlik en baie pragtig. Annatjie het die lang staptogte baie geniet. Dit was ook baie leersaam.

Limnos

Die beste ervaring was ook die 55.4 myl kruising tussen Porto Koufo tot by Limnos. Sy het nie gedink sy sal so iets oorleef nie.

Sy het die kuier saam met ons en ook die kos op Maja geniet.

Seile

Baie dankie dat julle saam met ons op die kleine Maja kom kuier het. Dis jammer dat ons nie by die toerprogram kon bly nie, maar Gus het ander planne gehad. Die lekkerste deel van julle vakansie kom nou eers. Geniet julle toer in die pragtige Turkye.

Limnos Eiland. Die laaste avondmaal.

9 Augustus 2019. Vrydag.

Ai, ons skuil nog steeds in die windstil Myrina. Dis eienaardig om teen die wind te skuil as daar by jou geen wind waai nie. Toe gaan stap ons vier maar na die wit kerkie op die bult.

 

St Nicolas Kerk

 

Die kerkie is eintlik mooi van vêr af, maar vêr van mooi af. Sommer maar net 'n wit  kerkie op 'n bergie op 'n verre eiland in Griekeland. 'n Seilboot vaar in die verte. Hierheen, vir skuiling teen die nóg sterker winde wat gaan kom.

 

Archie

Seilboot

 

Die aand neem Pierre en Annatjie ons uit vir die dankie-sê ete. Hulle het eintlik maar min om voor dankie te sê, want ons is nou al 'n week hier by Myrina. Gewoonlik neem ons ons gaste na plekke waar hulle 'n breë spektrum van Griekeland kan beleef, maar Gus het ander planne met ons gehad. Hy het ons vasgevang in sy waainet en gevange gehou. Gelukkig in die pragtige Myrina, op Limnos Eiland.

Ons is almal uitgevat en stap na die taverna waar Pierre en Annatjie vir ons 'n tafel bespreek het. Die restaurant kyk uit op die see. Ons sien die kasteel wat verlig in die agtergrond staan. 

 

Pierre en Annatjie

Archie en ek

Ons vier

 

Ek bestel geroosterde calamari en die ander drie lam souvlakia. Ons eet heerlik. Daarna gaan eet ons nagereg by 'n ander plek. Sjokolade soufflé, lemoenkoek en 'n amandelkoek. Alles word bedien met 'n skep roomys. Kuppeldik van koningskos! "Baie dankie Pierre en Annatjie. Dit was heerlik!" 

 

Calamari

Souvlakia

Beligte kasteel

 

 

Limnos Eiland. Skemerkelkies.

8 Augustus 2019. Donderdag.

 

Ons skuil en Pierre en Annatjie skuil saam. Ons gaan nie ons kruising doen nie, want die wind tussen Limnos en Lesvos is nog te kwaai. Voel vir my ek is hier vasgevang.

Laatmiddag vat ons die pad kasteel toe. Boontoe. Ons wil die son sien ondegaan met my geliefde berg Athos op die horison. Pierre en Annatjie beur die opdraende uit en toe verken ons weer die een deel van die kasteel. 

 

Beur boontoe

 

Die baai lyk pragtig met Annatjie en Pierre wat ekstra fleur daaraan verleen. Ons bekyk alles. Daar is altyd nóg iets wat mens in die kasteel kan ontdek.

 

Kaspaka Baai

Toring

Kleurvolle rots

 

Die bokke wei daar rond. Hulle is maar skaam en skugter vir vreemdelinge en kies die hasepad. Wat die vierpotiges nie besef nie, is dat hulle nie van my kameralens kan ontsnap nie. Hulle is pragtig.

 

"Fallow deer"

 

Ek en Archie loop deur die ondergrondse tonnel. Gelukkig het ons flitse, wat dit is stikdonker. Pierre en Annatjie dink die aarde het ons ingesluk en waai verlig vir ons toe ons anderkant te voorskyn kom. 

 

Tonneluitgang

Waai verlig

 

Ons kyk nie die amper-ondergrondse bergplekke van ammunisie en na nóg 'n ondergrondse iets. Die kasteel is jou waarlik baie groot.

 

Ammunisiestoor

Skadu's teen die muur

 

Toe is dit sukke tyd. Ons kry 'n plat plek om te sit, onder die wakende oog van Berg Athos. Om te dink ons het reg om hom gevaar om al die kloosters te sien! Archie skink die retsina, terwyl Pierre en Annatjie dorstig toekyk. Toe word die non-wynglase serimonieel geklink in die ryk laatmiddagson. 'n Warm gloed kwas ons gesigte tot 'n glans van vreugde. Die son is die skilder en kleur die lug in sodat ons mensekinders in ekstase kan raak oor die rykdom van moederaarde. Wat 'n spesiale skemerkelkie.

 

Skinker

Ek en Archie

Annatjie en Pierre

Ek en Berg Athos

Sonsondergang

Sela

 

Limnos Eiland. Ontdek die eiland-toer.

7 Augustus 2019. Woensdag.

Ons is nog steeds op Limnos, want Gus en sy vrinne baljaar nog steeds in die stuk see wat ons moet kruis. So, ek en Archie gaan vandag op 'n €35 toer waar ons die eiland gaan ontdek.

Daar is sewe toeriste, die gids, Marina en die bestuurder. Ons kry die beste sitplekke, want ons klim eerste op. En daar trek ons. 

Ons eerste stop is by Nea Koutali, die dorpie waar die sponsduikers bly. Die St Nicolas Kerk is ook hier. Dit is op 'n klein eiland gebou, wat dit baie uniek maak. Ons stap op die loopweg, as't ware deur die see, om die kerkie te besoek.

St. Nicholas eilandkerk

St. Nicholas eilandkerk

Ekke

Toe ry ons noord-oos om die argeologiese terrein van Hephaesita te besoek. Hierdie is 'n baie ou Griekse teater en dateer uit die 5de of begin van die 4de een v.C. Die ou wit marmerstoele was die sitplekke vir die vername mense van daai tyd. Hoe minder belangrik jy was, hoe meer agter het jy gesit.

Hephaesita

"Best seat in the house"

Ons geniet ons oggendkoffie by Kondopouli, maar ons verkies om die dorp te verken en nie koffie te drink nie. Veral die interessante blou gebou vang my aandag vas. Die res van die toergroep drink koffie en daarna val ons weer in die pad en ry verby Repanidi, Kotsinas, Varos en Atsiki. Ons sou graag by Aliki, die soutpanne, wou stop, maar dis nie deel van die toer nie.

Kondopouli herehuis

Venster

Ons volgende stop is in die noorde van die eiland, by die geologiese wonder van Propouli. Dit staan bekend as Falakro. Hierdie eienaardige rotsformasies lyk of dit uitgekerf is. Soos 'n maanlandskap. Hulle reken dit het gevorm toe warm lawa afgekoel is deur die seewater. Dit moes 'n natuur skouspel gewees het toe dit gebeur het. Ek kan my voorstel hoe die stoom getrek het en die water gekook het en hoe die warm lawa in hul spore vasgesteek het.

Falakro

Kantwerk

Archie en ek

Marina, die toergids

Rotsformasie

Trek skoene aan

Ons laaste besoek is aan die sandduine. Dis die enigste "woestyn" in Europa. (Hierdie mense weet nie hoe lyk 'n woestyn nie). Dit beslaan 'n area van 70 akker. Die sterk noordewind verander die vorm van die sandduine, net soos dit by Ouboet, die Sahara, gebeur. En die kleur kontras met die diep blou see, is pragtig. Marina sê ons moet ons skoene uittrek om die gevoel van die wonder onder jou voetsole te voel. Ek en Archie maak toe so en loop kaalvoet rond. Dis sag onder die voete.

Sandduine

Sandduin

Die res van die toergeselskap word by die Gomati strand afgelaai en hulle laai ons by Flomari restaurant af. Flomari is dié restaurant se spesialiteit. Hulle is oor die hele Limnos bekend vir hul tuisgemaakte pasta. Pragtig plek met 'n mooi see-uitsig. Ek bestel lam met flomari noedels en Archie eet haas, ook met flomari noedels. Heerlik.

Flomari haas