Skala. Astipalaia.

11 Julie 2018. Woensdag.

Panormos Baai tot Skala Astipalaia

Ons altwee word angstig wakker. Vandag is die toets of die Pratley gom gaan hou. Archie doen die laaste verstellings aan die kabel dat die vorentoe rat nie so styf moet wees nie. Hy sit agter die helm en ek trek die anker op. Toe is dit die groot oomblik. Gaan Maja vorentoe kan ry. Ek sterf tien dode (jammer ma) en Archie sit haar baie versigtig in vorentoe en daar gaan sy. Vorentoe, (nie) altyd vorentoe! Ons slaak 'n sug van verligting en vaar na Skala, 14.8 myl.

Berge

As sy eers vorentoe vaar, sal sy aanhou vorentoe vaar. Ons hou maar dieselfde spoed. Wil glad nie aan die versneller peuter nie. Ons probleem kom as ons moet vasmeer. Ons kan nie sommer net vorentoe en agtertoe ry nie. Daai kabel kan enige tyd weer breek. Ons het in die boek gelees daar is veerbote van Skala af na Athene. Archie sal maar moet soontoe om 'n nuwe kabel te koop. Én ons rekenaar is ook skielik stukkend. Ons het een dringend nodig!

Die kranse en berge is regtig mooi (besef ek eers later). Ruwe landskap met höe berge met hulle voete in die see. Die optimisiese kaptein sien die mooi raak en ek kyk net nikssiende na die mooi.

Astipalaia

Kasteel met sy twee kerke

Ons nader die hawe en ek is naar van benoudheid. Gus waai en Archie kry posisie ek gooi anker en Gus waai ons skeef. Archie ry weer baie versigtig vorentoe, kry posisie en tru weer. 'n Man staan op die kaai en wag vir die agtertoue, maak vas en hier is ons. Veilig en vas.

Die kaptein gaan vind dadelik uit oor die veerboot, maar hy kom terleurgesteld terug. Veerboot vertrek 18:00 en kom in die nag daar aan en kom eers twee dae later terug.  Archie kyk weereens na sy reparasie en besluit die kabel sal hou tot ons 'n nuwe een iewers direk kan koop. Hy het ook 'n Plan B as dit weer breek.

'n Koerier gaan vir hom 'n rekenaar laat kom. Hy sal môre hoor wanneer dit hier gaan wees. Ons moet in elk geval tot omtrent Dinsdag hier skuil want Gus ruk totaal hand-uit. Daar kom erge winde met groot see tussen Astipalaia en Nisiros (ons volgende eiland). Ek is nou regtig moeg vir opwinding en wil net bietjie rus vir my siel hê. Wat ek ook nie in dié hawe gaan kry nie, want as die Meltemi waai, is hier sterk windvlae in die baai (sug).

Wel, kom ons sien wat gebeur …

Panormos. Astipalaia Eiland.

10 Julie 2018. Dinsdag.

Katapola tot Panormos Baai

Ons is vroeg uit die vêre. Kry vir Maja reg en begin om die anker op te trek. Die veerboot kom mos elke aand hier slaap en gooi dan sy anker so skuins oor die baai. Ons hoop maar dis nie oor ons s'n nie.  Ek vaar uit en Archie trek die anker op, net vir ingeval. Hy trek op en die volgende oomblik sê daai ankermotor, wrrrrm. Ons sit vas. Archie bekyk die saak in die half donker. Hy sien dis nie die veerboot s'n. Dis 'n ander anker. Toe begin die palava. Ek is agter die helm en voer die kaptein se bevele van "vorentoe, agtertoe" uit. Hy doen sy tou-ding en genadiglik kom ons los. Bravo kaptein!

Ons begin ons vaart na Panormos, 37.1 myl. Die genoa word sommer dadelik gespan. Gumnuts wil ook vroeg vaar en n die vêrte sien ons hulle ook uit die baai seil. Hulle haal ons in en ons kan weer groet. En ons paaie skei. Al weer koebaai!

Sonsopkoms

Gumnuts

Tot siens

Ons sien hulle genoa wapper en hulle staan stil. Later sou ons per epos hoor dat toe hulle die genoa ingetrek het, het die spinaker se tou  daar ingekom en hy kon dit nie intrek. Ai, altyd opwinding.

Die see is baie platter en ons seil vir 1h20 min en motorseil en vaar die res van die tyd. Ons kom by Panormos op Astipalaia Eiland en dit laat my dink aan die Moordenaarskaroo. Bar en dor en ongenaakbaar.

Ons vaar die baai binne. Daar is g'n niemand nie. Weemoedige eensaamheid tref my in my siel. Wel, ons maak toe reg vir ankergooi in die klein baai. Toe Archie vir Maja in vorentoe rat sit, ry sy agteruit! Hy sit haar in tru rat en sy ry agteruit. Probeer weer vorentoe, maar sy ry net agteruit! My hart gaan staan amper! Die kaptein se oë is groot. Ons doen toe maar alles so agteruit. Die anker byt en ons is vas.

Panormos Baai

Toe begin daai kaptein om die fout te soek. Ek is behoorlik naar van spanning. Hier is ons op die Godsverlate anker op 'n plek wat soos die Moordenaarskaroo lyk en ons kan net agtertoe ry. En ons moet gaan skuilplek kry vir Gus wat Donderdag kom. Ek wil my ma hê!.

Archie kry toe die fout. Dis die kabel. Hy sê hy weet nie of hy dit kan regmaak nie. Ek is op die rand van trane. My bene voel lam, soos jellie. En ek moet gaan lê. Maar die kaptein begin om 'n plan te maak. Wat hy eintlik gedoen het, weet ek nie, maar hy maak Pratley gom aan en tik, en, en, en. Dan moet ek die throttle in tru en neutraal en vorentoe sit. Hy werk en werk. Hy sê hy hoop dis reg. Ons sal môre sien. Tru rat is reg, maar die vorentoe voel nog 'n bietjies te styf na sy smaak.

Werk aan ratkas kabel

O Vader van genade, help ons asseblief!

Katapola. Amorgos Eiland.

9 Julie 2018. Maandag.

Roete tot op datum

Kalotaritissa Baai tot Katapola

Vandag is dit gelukkig nie vêr na Katapola, 6.7 myl, nie. Gerrie en Ansu was in 2014 saam met ons hier. Dit is 'n oulike ou dorpie. Anker op en weg is ons.

Die see is nog groot van die sterk winde en ons rol die kant toe en daai kant toe. Die 6.7 myl voel baie langer as wat dit is. En ons het die vooruitsig om Martin en Shiree van Gumnuts hier te sien. Ons vaar die baai in en ek rek behoorlik my öe om vir Gumnuts te sien. En jou wrintie, daar is hulle! Op anker.

Ons wuif soos windmeulens. Dis heerlik om hulle weer te sien! Shiree se wasgoed wapper in die wind. Ons groet en maak afspraak vir 'n vinnige middagkuier voor ons die aand gaan uiteet. Martin klim in sy dinghie en jaag kaai toe om ons toue te vang. Vreeslik gaaf. En vas is ons. Toe groet ek vir Martin behoorlik! Hy kom aan boord en kuier so bietjie en sê Shriree moet port polisie toe gaan dan sal sy ons sommer oplaai vir 'n vinnige kuier op Gumnuts.

Martin en Archie

Ek en Shiree

Ons is net so bly om vir Shiree ook te sien. Ons vaar saam met haar na Gumnuts. Toe gesels ons behoorlik. Ons sien hulle een keer per jaar. Hulle het Shiree se susterkind en haar kêrel aan boord, maar hulle is uit vir die dag.

Ons het vir 'n ruk nie internet gehad nie, so ons weet nie wat Gus se planne is nie. Wel, ons hoor toe die swerkater is op pad. Ons wou twee dae by Katapola bly en weer na die klooster gaan, maar ons sal die planne moet verander en môre weer in die pad moet val. Anders gaan ons weer op so groot see moet vaar en daarvoor sien ek nie kans nie.

Die enigste ligpunt is dat ons die dag saam met Martin en Shiree kan deurbring. Ons het 'n ete-afspraak vir 19:30. Hulle vier kom in die dinghie aangery en ons ontmoet vir Matt en Amber. Twee oulike jong mense.

Daar kom hulle

Archie, Matt, Amber, Shiree, ek en Martin

Ons vier oues van dae eet geroosterde lam met suurlemoen deurdrenkte aartappels. Heerlik! Matt is 'n vegan en hy eet pepers wat met rys gevul is en Amber kies spagetti en garnale. Dit was 'n heerlike ete met goeie geselskap, geurige kos en yskoue wyn.  'n Aand om te onthou.

Môre wil ons 5:30 vertrek vir ons 37 myl dag.

Kalotaritissa Baai

8 Julie 2018. Sondag.

Tris Klises Baai tot Kalotaritissa Baai

Vandag is die dag. Ons het hierdie kruising na Amorgos saam met Gerrie en Ansu in 2014 gedoen en dit was rof. Vandag gaan ons na 'n ander baai, Kalotaritissa, 20 myl. Ons hoop op die beste.

Sommer gou span ons die genoa. Die wind kom van die kant, en ons seil. Die see is groot, met deinings wat ons behoorlik rondskommel. Dis lewensbaadjie dag en ons sit so ewe in helder oranje getooi op Maja.

Ek moet sê, hoe later hoe kwater. Gus waai later al meer van voor en met 'n klein genoa durf die kaptein die deinings aan. Vorentoe, altyd vorentoe. Ek gaan toe maar aan die sing en die kalmte daal oor my neer. Dis nog steeds nie lekker nie, maar ons seil vir twee ure en die ander tyd motorseil ons.

Die see is baie groot en verlaag ons spoed. Gaan hierdie Amorgos dan nooit naderkom nie? Maar ons seil en deining vir deining vorder ons. So paar keer het 'n hele stroom water my van kop tot tone natgespat. Dan waai Gus my maar weer droog. 

Uiteindelik kom ons by die kanaal en met genade kom ons deur al die vlak plekke en om die hoek lê ons baai. Die water is kalm en ons gooi anker. Dit gaan nie noodwendig 'n heerlike kalm tyd hier op anker wees nie. Maar is ten minste baie rustiger en veilig. En ons is baie dankbaar.

 

Kalotaritissa Baai

Visssersbote

Archie besig met ankerlig beheersisteem

Sullivan se slaaibak

 

En ek verjaar vandag. Nie presies die tipe dag wat ek ingedagte gehad het nie, maar nou ja. 

Sonsondergang

Kennisgewing

Alle bloglesers. Jammer, maar ons rekenaar is stukkend. Tot tyd en wyl ons 'n nuwe rekenaar gekry het, kan ons nie blog skryf en foto's opsit nie. Ons is nou op 'n verlate eiland, Astipalaia, en moet een van Athene af bestel. Ons skuil ook teen die Melteme. Sal blog plaas sodra ons weer op die lug is.
Groete.
Seilende Sigeuner.

Thirasia Eiland. Santorini.

6 Julie 2018. Vrydag.

Manganari tot Thirasia

Vandag gaan ons Thirasia toe. Dis 'n klein eiland wat 'n gedeelte is van die rand van die kaldera van Santorini. Ons boei is by Captain John bespreek en weg is ons.

Captain John's restaurant

In die verlede kon mens nie eintlik Thira (Santorini) toe seil nie, want daar was nie veilige ankerplek om jou boot te los nie. Nou kan jy 'n boei bespreek en jy weet Maja is veilig. 

Dis 'n heerlike ervaring om in die kaldera (krater) in te vaar. Links lê Oia op die berg met sy mooi huise en windmeulens. Te pragtig.

Verder in die baai lê Fira se huise soos sneeu op die berge. Skitterwit. Ons vaar na Thirasia en hulle help ons om die boei te kry. Dan word Maja ook met 'n agtertou aan nog 'n boei vasgemaak sodat sy nie kan rondswaai nie.

Ons maak teg om die 12:15 watertaxi na Oia te vat. Dis maar 'n skotige opdraende om van die hawe tot by die dorp te kom. My tong hang (saam met al al die stappers s'n) uit en my bene voel loodswaar. Almal haal harder as gewoonlik asem. Almal kom bo uit. Die paadjie is vol donkiemis, want die arme dierasies moet lui toeriste opdra na bo.

Boontoe per voet

Lui toeriste

Ons het net 5 ure om altwee dorpe te verken en ons stap dadelik busstop toe en klim die bus na Fira. En is daai Fira besig! Mense net waar jy kyk. Ons verken net die mooiste dele van Fira. Die huise lê op die toppe van die regaf kranse. Dis baie mooi. Ons tyd is verby en klim die bus terug na Oia.

Fira

Fira

Oia is pragtig. Hier is baie minder mense en ons kan asemhaal. Die kerke met hul blou dakke, die straatjies en geboue. Wit met spatsels kleur. Die blou water. Alles is pragtig.
 

Oia

Windmeule

Krater kranse

Kerk

Fira in agtergrond

Terug by Oia hawe

Tot siens Oia

Ons het die vinnige uitstappie na Fira en Oia baie geniet en is reg om die watertaxi wat 17:20 kom, te klim en terug na Maja toe te gaan. Die taxi vaar net twee keer op 'n dag. 12:15 en 17:20. Dit maak dat dit amper te min tyd is om Fira en Oia te besoek. En die sonsondergang in Oia is totaal buite die kwessie. 

Dis vreeslik warm en ons swem rondom Maja. Die gedagte om in die kaldera te swem, is baie opwindend. Die water is eintlik te warm, maar heerlik.

Swem in die krater

Archie neem my uit vir ete vir my verjaarsdag (wat eintlik eers 8 Julie is). Ons bestel calamari en dis heerlik. Ons eet mille-feuille en kaaskoek met pynappel en mango. Dis besonder lekker.

Die eienaar van die restaurant is 'n afgetreede skeepskaptein. Hy het 'n 80 000 ton skip gevaar wat hout vervoer. Hy ken Kaapstad, Port Elizabeth en Durban. Dit was op sy roete. Hy vertel staaltjies van storms, rowwe see en 60 m deinings. Ons hang aan sy lippe. 

Die maaltyd word afgesluit met 'n baie duur sopie wyn, amper soos hanepoot en raki van Kreta. Wat 'n heerlike dag.

Heerlike ete

Manganari Baai en Tris Klises Baai. Ios Eiland.

5 en 7 Julie 2018. Donderdag en Saterdag.

Manganari Baai en Tris Klises Baai

Voor en na Santorini het ons op die eiland Ios geanker. Manganari Baai het die mooiste turkoois-blou water gehad. Gus het so sterk gewaai, met die sterkste windvlae, van tot 29 knope, dat geen mens die plek kon geniet het nie. Ons het die hele dag op Maja deurgebring.

Kaptein aan die werk

Na ons Santorini ondervinding is ons terug na Ios en het by Tris Klises Baai geanker. Die weer was beter en ons het darem voet aan land gesit. Maja staan op anker in deurskynende turkoois water.

Môre is dit 'n seekruising na Amorgos Eiland. Hoop die wind en water is ons genadig.

Skala. Sikinos Eiland.

4 Julie 2018. Woensdag.

Karavostasi to Skala

Van die een barre eiland na die volgende. Vandag is dit Skala Baai, 15.9 myl op Sikinos Eiland. Ons seil vir 1h30min. Dis van daai seil wat ek nie van hou nie. Gus wat tot 25 knope "close haul" waai. Seile en toue wat raas. See wat groter word. Elke nou en dan nog 'n reef in die genoa sit. Ai, dan verlang ek sommer na my ma.

Ons vaar eers verby Skala na St Georgios baai. Snaakse baai, maar ons gooi anker en hy sleep eers voor hy byt. Nie ek of Archie is tevrede mer die baai nie en ek trek die anker op. Maar helaas! Ons sit vas! Archie kom kyk. Dit lyk na 'n elektriese kabel. Toe is dit bietjie agtertoe en vorentoe ry en genadiglik kom ons los.

Toe gaan ons terug Skala, die hoofdorp van die eiland, en gooi daar in die wind anker. Ons sit maar so op Maja en waai en swaai saam met haar rond. Gus bedaar en ons gaan verken die piepklein dorpie. Daar is nie veel te sien, maar dis 'n mooi gesellige plekkie.

 

Skala

Maja en Archie

Hawe

Lyne

Maja met Santorini in die agtergrond

Aand