Petalidhion

24 Mei 2018. Donderdag.

Koroni tot Petalidhion

Ons wou vanoggend dorp toe om Koroni te gaan verken, maar toe waai Gus so dat ons nie lus is om in Dinkie te klim en land toe te roei nie. Die kaptein bak die eerste pannekoek van die seisoen en dis heerlik.

Pannekoek bak

Toe net anker op en ons vertrek sonder om by Koroni voet aan wal te sit na Petalidhrion, 10.5 myl. Ons motorseil 'n ruk, want Gus waai maar floutjies. Die kaptein hou hom besig met verstellings op die genoa. Ek weet nie eintlik wat hy doen nie. Dis kapteinsdinge.

Werk aan genoa

Die baai is mooi, maar die dorp is maar lelik. Ons gooi anker en hy byt dat dit bars. Gus waai vanuit die suide, maar toe draai hy en waai vanuit die noord-weste. Die swerkater waai tot 25 knope. Hy hardloop van die berg se kant af en spring in die see. Ons word omtrent hot en haar gewaai. Al wat 'n tou aan Maja is, tril en jil soos Gus waai.

Petalidhion vissershawe ingang

Later kom nog 'n jag in en hy kry die laaste stuk van sy genoa nie ingetrek nie. Die arme vrou gooi  maar anker so rondom die wapperende seil. En Gus waai verwoed verder. Hulle maak toe die laaste stuk seil met toue vas dat dit nie so moet waai nie.

Sukkel met genoa

Gus bedaar bietjie na vyf ure se erge gewaai, maar lê gaan hy nie vanaand nie. 

Dis eintlik mooi met die groot berge daar oorkant by Kalamata se wêreld. Ons sien dit eers toe ons dit kan waag om op die dek te sit vir aandete. Ek sal hierdie plek onthou as 'n windbaai.

Verre berge

Koroni

23 Mei 2018. Woensdag.

Methoni tot Koroni

Vroeg uit die vere en ons vat die pad. Poseidon het geel winde (Beaufort skaal 5 en 6) voorspel vir 9:00. Dis so tussen 20 tot 25 knope. Nou dié briesie waai reg van voor en die golwe en deinings word iewers in Afrika vervaardig. So teen die tyd dat hulle hier aangerol kom, is hulle al taamlik groterig.
 

Ons gaan na Koroni, 19.1 myl. Ons vaar uit die baai met Gus reeds al waaiende op Maja se snoet. Darem nie te erg nie. Hoe later hoe kwater, en ons spoed verminder, soos wat Gus sterker begin waai. Ons vaar amper drie ure aan 8 myl. Maja en haar kaptein vaar vorentoe, deining vir deining altyd vorentoe. 

Die Peloponnisos het drie vingers waarom jy moet vaar om by die Saronic See uit te kom. Ons moet vir Elize en Fanie by Monemvasia ontmoet. Vandag is dit die eerste vinger, Kaap Akritas. Gus waai tussen 15 en 25 knope van voor. Ons beur vorentoe. Baie stadig kom ons kaap nader en ons vaar tussen hom en die eiland verby. 

Kaap Akritas

Toe waai Gus ligter, maar daai golwe kom van die kant af en rol ons die kant toe en daai kant toe. Dis nogal vermoeiend.

Al hoe rollende

Om die draai sien ons die mure van Koroni se kasteel. Die dorpie staan trots langs die mure. Die boek sê mens moet die anker versigtig gooi, want hier is verskuilde rotse. Ek gooi 'n sandkol sekuur raak en die anker byt. Archie toets dit en ek ruik lont. Die Kaptein gaan kyk met die snorkel en sien ons ankerketting lê so tussen die rotse. Hy trek dit versigtig op en elke nou en dan sit die ketting aan die rots vas. Vaar bietjie vorentoe en bietjie agtertoe ry, bietjie trek en bietjie los en uiteindelik is die anker op. Wat 'n verligting! Ek wil nie eers dink wat sou gebeur het as ons anker aan 'n rots vasgehaak het nie. Altyd dankbaar vir klein genades!

Kasteel en dorpie

Koroni se waterfront

Dorp en kerk

Ons soek 'n ander, minder rotsagtige, plek en gooi toe suksesvol anker. Toe is ons vas en ek is moeg en verlang toe vreeslik na my ma.

Die dorpie is mooi en ons anker heerlik aan die voet van Koroni en sy kasteel.

Methoni

22 Mei 2018. Dinsdag.

Navarinou Baai tot Methoni

Methoni, 8.7 myl, is ons volgende bestemming. Pilos slaap laat. Toe ons by die dorp verbyvaar, is dit nog doodstil. Gus waai liggies skuins van voor af en pla ons nie. 

Sommer gou sien ons die Turkse Toring en weet ons is amper daar. Dié plek het ook baie geskiedenis. Die dorpie is reg langs die fort geleë.

Methoni se fort van die see gesien

Die fort en Methoni dorp

In die middeleeue was Methoni een van die grootste hawens tussen die ooste en die weste. In die dertiende eeu het die Venesiërs die stad oorgeneem en in die sestiende eeu het die Turke dit op hulle beurt weer oorgeneem. Daar word vertel dat die Turke alle mans bo twaalf jaar doodgemaak het en toe die twee torings met hulle koppe gebou. Grillerig! Die vrouens en kinders is as slawe verkoop. (Ek het darem geen koppe gesien nie.)

Die kasteel van Methoni is indrukwekkend en 'n belangrike monument in Griekeland. 'n Steenbrug neem jou oor die grag na die ingang. In my verbeelding kan ek die ridders in hulle krygtuig oor die brug sien loop. Ai, die ouwêreld was baie anders as vandag.

Langs die muur

Uitsig

Steenbrug oor grag na ingang

Turkse Toring

Ingang na fort van Turkse Toring

Uitsig oor baai

Mooi taverna in die dorp

Terug by Maja is my werk nooit klaar nie. My broek moet korter en ek haal die naaldwerkboks uit. En siedaar! My broek is korter! Ek is Maja se naaldwerkster!

Naaimasjien

Nou moet ons net klaarmaak vir ons ete-afspraak by ons Finse vriende. Ons roei met Dinkie na Belle amie. Hulle ontvang ons gul en ek moet sê, hulle onthaal ons soos konings. Ons smul aan die hoenderkerrie wat Sakari voorberei het. Die aand kom en Gus begin waai. Ons klim in Dinkie en roei laggend in die donker terug na Maja. Wat 'n heerlike dag!

Kippis!

Kos ia amper reg

Bespreek weervoorspelling

Sakari se hoenderkerrie

Navarinou Baai. Pilos

21 Mei 2018. Maandag.

Kiparissia tot Navarinou Baai

Gus waai heel nag. Gelukkig is ons alongside en ons word weg van die kaai gewaai. Hy waai tot 25 knope (50 km per uur). Ek hoop net die swerkater loop lê voor dit lig word. Ons het môre 'n lang dag.

Die dag breek met Gus se gewaai in my ore en die lawaai in Maja en al vyf vriendinne se toue. Lê is verniet, waai is die inding! Nou is die vraag - ry of bly??? Poseidon voorspel ligte winde, maar hoe kan ons dit glo as dit hier in die hawe tot 25 knope waai.

Archie sê ons ry, maar ek loop eers na die ander punt van die hawe om te kyk hoe die see lyk. Die omie voor ons vra vir Archie of ons gaan seil en die kaptein sê ja. Omie skut net sy kop. Archie sê hy dink dis net plaaslike winde.

Die see is vol perdjies wat saam met die see hardloop. Gelukkig sal dit vir ons van agter tref. Terug by Maja beveel die kaptein dat ons moet regmaak. Ons vertrek. 

Enjin aan, toue losgemaak en Gus stoot ons vinnig weg van die kaai. Die vrou van ons ander bure kom uit om te sien wie so simpel is om in dié wind te vertrek. Sy skud haar kop. Ek kyk vir haar, trek my skouers op en lig my hand om te groet. 

Gus waai verskriklik en die kaptein konsentreer om ongeskonde uit die hawe te kom en die draai te vat na die oop see. En daai see hardloop, haal ons van agter af in en draf dan verby. Ons sit getooi in ons lewensbaadjies (reël 4).

Reël 4

Kaartlees

Gus waai tot 25 knope van agter en net toe ons die genoa wil span, na minder as 'n half myl, gaan lê Gus soos in 'n diep slaap. Zero wind! Die slim kaptein was reg. Dit was net plaaslike winde wat van die berge af gewaai het en in die hawe neergeplons het. Doodkalm op dié see. O, jeugelike tyding!

Marathoupolis - Halfpad na Pilos

Kranse by Navarinou Baai ingang

Natuurlike rotsboog

Pilos, 29 myl, is in Ormos Navarinou. Dit is 'n baie groot baai vol geskiedenis. Op 6 Julie 1827 het hier 'n belangrike veldslag plaasgevind. Daar was 'n groot geveg tussen die vloot van Brittanje, Frankryk en Rusland, wat teen die Turk-Egiptiese vlootmag geveg het. Alhoewel laasgenoemde  89 oorlogskepe en 2 450 seekannone gehad het, en die Britse groep met net 26 skepe en 1 270 seekannone, het hulle die Turk-Egiptiese magte verslaan. 

So, nou is ons geanker in die pragtige baai met sy mooi fort. Dis rustig en windstil. Ons Finlandse vriende staan 'n ent van ons op anker en die dorpie staan trots oorkant die marina. 

Pilos

Kasteel

Laatmiddag kom 'n skilpad aangeswem. O nee, dis Riitta! Sakari volg haar op die dinghie en hulle kom gou groet.

Waterskilpad

Sakari

Aand van 'n wonderlike dag

Vandag het aaklig begin en in 'n wonderlike dag verander.

Kiparissia

20 Mei 2018. Sondag.

Katakolon tot Kiparissia

Ons vertrek vroeg na Kiparissia, 29 myl. Dis 'n lang dag van ses ure. 

Die westelike deel van die Peloponnisos beïndruk my nie so baie nie. Dis op die stadium maar net die roete wat ons moet volg om in die Saronic See te kom. Gus waai liggies en ons seil vir dertig minute. Dis 'n lang reguit deinserige eentonige kleurlose pad.

Kiparissia wil net nie nader kom nie. Dis bewolk en geen sprake van son nie. Ai maar dié Griekeland lyk mismoedig vandag!

Ons nader die groot hawe en kry alles reg vir alongside. Die bodem hier is nie goeie houkrag vir anker nie en die boek sê as daar buite seisoen genoeg plek is, is dit baie beter om alongside te gaan. So gesê so gedaan.

Kiparissia

'n Krom omie van 'n ander seiljag help ons en ons is sommer maklik vas. Altyd maklik as Gus nie waai nie.

Alongside

Dan reën dit drie druppels, dan hou dit op. Vensters toe, vensters oop. 'n Windvlaag van die weste tref ons en waai ons vir 'n ruk teen die kaai vas. Hou fenders hou. Toe skielik draai Gus in sy spore om en waai liggies uit die ooste, lekker weg van die kaai af. Vreeslik wispelturig, die Gus!

Die weer verbeter en ons gaan dorp toe. Dis Sondag en al die winkels is toe. By 'n klein mini-mark koop ons vyf piesangs. Ons stap in die ou deel rond en gaan later terug na die lelike hawe. Maja staan trots langs die kaai.

Kerk

Kafee

Kasteel

Ou trein

Op die hawemuur

Gifappeltjie

Katakolon. Olympia.

19 Mei 2018. Saterdag. 

Sakari en Riita, ons Finlandse bure, nooi ons om saam met hulle in die gehuurde motor na die antieke stad, Olympia te gaan. Archie sê hy wil nie saamgaan nie. Hy was mos al daar! Hy is nie die tipe wat twee keer na sukke klomp antieke rommel gaan kyk nie. Ek besluit om saam te gaan.

Ons ry na Olympia en die twee Finne en ’n Suid-Afrikaner pak die ou stad aan.

Die toevlugsoord by Olympia het floreer vanaf die 10de eeu v.C. tot 426 n.C., die jaar waarin Keiser Theodosius II al die antieke toevlugsoorde gesluit het. Dit was ’n belangrike godsdienstige, kulturele en sport sentrum. Die eerste geboue is reeds in die 7de-6de eeu v.C. opgerig en is opgedra aan die god, Zeus.

Die eerste Olimpiese spele is so vroeg as die 8ste eeu al gehou en daarna elke vier jaar. Die deelnemers moes egte, vrygebore Grieke wees. Die wenners is gekroon met ’n krans bestaande uit takke van die wilde olyfboom wat naby die tempel van Zeus gegroei het.

Nadat die "heidense" godsdienste onderdruk is, het die Olimpiese Spele, wat vir twaalf eeue floreer het, in onbruik geval.

Ons besoek ook die baie interessante museum met baie items wat in die verlede deur die mense gebruik is. Die standbeelde in die groot saal was baie besonders. Beslis 'n besoek werd.

Sakari en Riitta

Phillipeion

Kolomme

Stadion

Nog kolomme

 

Speelgoed

Standbeelde

Kettings vir Archie

Botaniese Tuine

Tevrede met wat ons gesien en beleef het, ry ons terug. Ons stop by Pygros en ek koop souvlakia en nooi hulle sommer daar en dan vir aandete. Terug by Maja gaan alles nog klopdisselboom. Archie het die fort mooi gehou.

Sakari het ’n groter braai as ons en hy bied aan om die souvlakia op die kaai te braai. Ons  kuier op die kaai. Die geur van braaivleis hang in die lug, genoeg om alle lewende wesens se monde te laat water. So elke nou en dan vul ’n skaterlag die lug. Gemoedelikheid en samehorigheid tussen die mense van die verre Noordelike Halfrond en die suidpunt van Afrika is vir my ’n spesiale ervaring.

Die tafel word op Maja gedek. Riitta kook vir ons broccoli en ek maak pan aartappels en ’n heerlike slaai wat in Sullivan se slaaibak bedien word. Riitta bring ook toe heerlike tamatie met kapers, basilkruid en olyfolie saam. Die heerlike kos word geniet saam met ’n Italiaanse wyn wat Sakari saambring. Watter fees was dit nie!

Nuwe vriende

Kaaibraai

Sakari Pekkala

Ek, Sakari en Riitta

Noorde ontmoet Suide

Drink Italiaans wyn

Kos is op die tafel

Vir nagereg verkas ons na hulle jag, Belle amie. Heerlike koffie, met port van Portugal (vir die vrouens) en Italiaanse brandewyn (vir die manne) met sjokolade word genuttig.

Wat ’n heerlike dag! En ek mis die hele koninklike troue!

Ns. In die Finse taal beteken die woord, Maja, “Little cottage”. Dis só waar!