Bodrum.

8 Augustus 2016. Maandag.

Mersinçik tot Bodrum

 
Bodrum, besige Bodrum. Ons gaan vandag soontoe - 37°01.890 N, 27°26.027 O, 18.7 myl. Nie omdat ons wil nie, maar omdat ons moet. Dis wet hier in Turkye dat jou boot ’n swartwatertenk moet hê. Dis nou waarin die ooo en aaa van die toilet hul gaan vestig. Dan moet jy dit by ’n pompstasie laat uitpomp, anders kan jy ’n groot boete kry. Bodrum het so ’n pompstasie en weg is ons wetsgehoorsame seilers.

Naby Bodrum is die Kuswag polisie se boot. Daar kom ’n groot dinghie aangejaag en ’n ry onwettige vlugtelinge uit Sirië staan in ’n ry op die polisieboot en klim in die dinghie. Hulle kyk vir ons en ons kyk vir hulle. Hulle hare is deurmekaar en die kindertjies lyk onversorg. Die groot dinghie ry met hulle Bodrum toe na wie weet waar hulle ook al gaan. Dis nogal ontstellend om vars vlugtelinge met jou eie oë te sien.

Bodrum se kasteel

 
Ons kom by die marina, maak alongside vas en die gepomp begin. Dis nogal ’n grillerige gedagte. Leeg is die tenk en ons gaan anker in die baai. Die boek sê dit kan baie lawaaierig hier wees. Disko’s in die omgewing. 

Ons anker in die baai

Bodrum in agtergrond

 
Ons gaan dorp toe, want iets is met ons internet verkeerd. Twee GB het net twee dae gehou (Turk Telekom.) Ons gaan ’n nuwe kontrak by Turkcell koop, want verlede jaar was dit uitstekend. En daar werk die internet weer.

By dieselfde visstalletjie waar ons en Gerrie en Ansu twee jaar gelede garnale gekoop het, swig ons voor die versoeking en koop weer garnale. Ek gaan dit vanaand vir ons gaarmaak. Ons koop ook rys, wat toe eintlik noedelrys is.

Ons eet die aand heerlik aan die garnale onder Bodrum se verligte kasteel.

Ons eet garnale …

… onder die verligte kasteel

Mersinçik

7 Augustus 2016. Sondag.

Knidos tot Mersinçik

Turkye ontwaak in ’n mistige wolkkombers wat alles bevog tot papnat . Alles, binne en buite Maja, is nat en klam en taai. Ons verlaat die oorvol baai en gaan na Mersinçik, 36°45.447 N, 27°28.433 O, 10.6 myl. By Knidos se hoek waai Gus, maar net om die draai, verstil hy tot net ’n briesie. Ons seil 0h40min.

Oggendskoot - Mistige wolkkombers

Vandag is weer sukke tyd. Dis een van daai ankerplekke waar jy ’n ’n tou land toe vat. Dis weer “long line ashore” tyd. Ek hou mos nie eintlik daarvan nie. Ons kry ons posisie, ek gooi anker, Archie tru tot naby die land. Dan gaan ek helm toe en Archie duik met ’n sierlike boog in die water en swem vir die vale land toe met die tou. Die tou maak vir Maja aan die land vas.

Rambo

Gus waai nie en ons doen dit sonder sukkel. En vas is ons. Dis ’n baie mooi baai waar jy net heeltyd wil swem. Oral swem mense in die water. 

Glimlag tevrede

Ek en Archie gaan land toe. Daar is net steekbosse en dis haas onbegaanbaar. Archie baan ’n weg boontoe en neem mooi foto’s van die baai.

Mersinçik Baai

Pragtige Turkye

Een ding van Turkye, dis hemelsmooi hier. Berge en dale en valleie. Turkoois water wat kristalhelder is. En sonbesies wat in ’n massakoor sing.

Knidos.

6 Augustus 2016. Saterdag.

Parmak tot Knidos

 
Al rollende het ons gaan slaap en al rollende staan ons op en al rollende vaar ons uit die baai. Rolbos tolbos waaibos.

Ons gaan vandag na Knidos, 36°41.062 N, 27°22.586 O, 14.7 myl. Ons vaar verby die klein hawe van Palamut net om te sien hoe dit daar lyk. Ons kyk na die ankerplek, maar dit lyk na rol se dinge en ons gaan maar verder. Gus begin van vooraf te waai, soos hy altyd hier om die hoek waai en ons beur wind-op voort na die antieke stad.

Knidos is een van daai plekke waar jy jouself in tyd kan verloor. Die ou stad het stadig maar seker verkrummel tot klip en rots en niks. Daar is as’t ware net fondasies oor. Dis ’n plek waar skepe toentertyd geskuil het teen die wind, nes ons ook in die hede doen.

Propylon

Knidos Baai

Teater

Ou kolomme

Die son sak

Parmak.

5 Augustus 2016. Vrydag.

Datça tot Parmak

Niemand het vanoggend gaan draf nie.

Ons klim die bus na Eskidatca. Dis die ou dorp waar die rykes deesdae ou geboue koop en dit pragtig opknap. 

Eskidatça

Ons stap rond tussen die ou en opgeknapte geboue. Oral groei die bougainvillea's baldadig en met die helderste kleure. Pienk en pers en rooi en oranje.

Tussen die bougainvillea's

Blommekind

Dis ook amandelboom paradys hier en oral groei die neute. Elke huis het ’n paar van die bome. Ons tel amandels op die grond op en dan kap Archie dit vir ons stukkend en dan eet ons dit. Dit laat my dink aan ’n versie wat ek as kind geleer het.

Amandels het ’n harde dop

Eendag tel ek self een op

Ek vra vir boet

Kap dit vir my

Dan kan jou ook ’n stukkie kry,

En raai wat het toe gebeur

Hy kap dit netjies middeldeur

En eet toe self die binneste op.

Om amandels te oes, moet jy amper iets soos 'n akrobaat en boomklimmer wees. Hulle klim hoog in die bome en kap die ryp amandels met stokke af. Sommer maklik, sonder uitval.

Oes amandels

By een van die enigste oop kafees drink ons amandel koffie. Dit is heerlik. Archie drink soos n regte Engelsman vreeslik dainty uit n fyn koppie.

Drink amandel koffie

Ons gaan terug na die leë Maja en vertrek toe na Parmak,38°40.465 N, 27°38.180 O, 7.2 myl. Ons vaar maar net en kom by die rolbaai. Dis maar net ’n baai, niks besonders nie.

Parmak

En ons rol die hele nag. En ek slaap sowaar so tussen die gerol! Soos n baba!