Platarias. Dag 122.

27 Augustus 2013. Dinsdag.

Petriti tot Platarias

Ons het die hele nag rondgerol. Nee, ons het nie nagmerries gehad nie. Net liggies rondgerol, want die see het nooit gaan slaap nie. Maja se wiegelied was nimmereindig.

Ons vertrek eers 11:00. Dis bewolk en deinserig, die lug wit-grys. Ons is oppad na Platarias (39º27.114 N, 20º16.574 O), 14 myl.

Oggendskoot - Griekse hoofland

Gus waai lekker, en die kapteinsbevel kom duidelik: "Span die seile!" Wie is ek nou om te stry en ons span die genoa en die hoofseil. En daar trek ons - 5 tot 6 knope. Oral is daar seiljagte op die water, jy sien net wit seile bol in die wind.

Gus word sterker en ons "reef" die genoa (maak die seil kleiner). Daar is wel deinings op die water, maar na Albanië, lyk hulle maar klein. Gus begin ruk en ons trek die genoa in. Ons seil net met die hoofseil, nog steeds so 4 knope.

In Griekekand is daar nie 'n tou wat aangelê is vir vasmeer nie. In plaas daarvan, gooi jy anker, tru reguit agtertoe en maak aan die kaai vas met jou eie toue. Jy moet goed beplan wanneer en waar jy ankergooi. Ons het nie ondervinding daarvan nie en Gus waai sterk, wat alles moeiliker maak.

Daar is nie baie oop plekke nie, maar ons kry darem 'n plek. Ek begin anker gooi, maar die wind waai ons van koers af en ek trek weer op. Arch kry die rigting reg en ek gooi weer. Arch tru en gelukkig sit 'n ander bootmens handjie by met die toue en na 'n stryery met Gus, byt die anker en is ons na genoeg aan die kaai om vas te maak.

Platarias hawe

Hoë berge langs kuslyn

Ons gaan dorp toe en dis die eerste keer dat ons voet aan wal sit op die Griekse hoofland. Platarias is maar net 'n doodgewone rustige dorp, waar bootmense vasmeer en gewone mense hulle lewe leef.

Ons eet saganaki (gebraaide skaapmelk fetakaas) en taramasalata (vis-eier ding) vir voorgereg. Ons is daarna so versadig, dat ons skaars kans sien vir die baklava wat ons vir nagereg gekoop het.

Voet aan wal

Published with Blogger-droid v2.0.10

Petriti. Dag 121.

26 Augustus 2013. Maandag.

Corfu na Petriti

My eerste kennismaking met Griekeland, was baie besonders - Corfu. Vandag groet ons vir Corfu, na drie dae. Ons gaan suid. Ons vertrek laat, so 12:30. Ons het die oggend eers seëls, lugtyd en proviand gekoop. Vandag seil ons na Petriti (39º27.118 N, 20º00.313 O), 13 myl. Waar is die dae wat ons 60 myl op een dag moes doen?

Totsiens Corfu

Ons eie fort van die suide

Gus lyk goed en ons span die seile. Ons seil rustig vir die grootste deel van die vaart.

Oggendskoot - Oppad

Ons nader Petriti, wat in die Lefkimmis Baai geleë is. Ons gooi anker, saam met tien ander bote. Dis 'n groot baai, niks besonders nie, behalwe vir  'n snaakse "shack" op die Vlacherna Rotse en 'n seiljag wat gestrand lê. Wonder wat het hier gebeur? Vir ons is dit net 'n slaapplek vir die nag.

Petriti 

Gestrand?

Vlacherna Rotse met "shack"

Ek swem weer, vir die eerste keer sedert die baai van Kotor. Die water is lou en ons koel nie af nie. Toe ons uitklim, waai Gus liggies oor ons lywe en die koeligheid spoel oor ons.

Ons word aan die slaap gesus deur 'n ligte wiegelied, uitgevoer deur Maja en haar orkes, gekomponeer deur die Ioniese See en onder ligte begeleiding van dowwe maanlig.

Published with Blogger-droid v2.0.10

Palaiokastritsa. Dag 120

25 Augustus 2013. Saterdag.

Die Nuwe Fort oppad na busstasie

Vandag klim ons die bus na die dorp met die lang naam, Palaiokastritsa, wat op die weskus van Corfu Eiland lê. Die landskap waar deur ons ry en die kuslyn, is besonder mooi.

Palaiokastritsa

Dis 'n baie mooi vakansiedorp met 'n klomp sandstrande. Dis 'n plek vol pret en plesier. Die bruin lywe lê en braai nog bruiner. Hulle swem en baljaar in die blou water.

Nog 'n strandjie

Ankerplek vir boot en "volksie"

Ons gaan eet middagete by Taverna Stamna waar 'n baie vriendelike man ons bedien. Ons kry groot borde kos en die prys is nie te sleg nie. 

Vark gyro, tsatsiki, pita, tjips en slaai (Myne)

Dieselfde kos as myne - net opgerol in die pita (Archie s'n)

Lekker eet

Ons geniet die vakansiestemming tot 16:45 toe ons die bus na Corfu terugneem.

Published with Blogger-droid v2.0.10

Ons eie fort. Dag119

24 Augustus 2013. Saterdag.

Ons bly nog 'n dag in Corfu, die mooi ou stad. 

Die ou "Royal Palace"  is nou  die museum van Asiatiese Kuns

Wasdag

In die ou dorp

Die ou Fort is vir my die hoogtepunt, want dis mos waar ons bly. Oorspronklik was díé deel 'n skiereiland, maar die verbinding is verwyder om 'n grag te vorm en nou is die fort eintlik op 'n eiland.

Brug na ingang oor grag

Kerktoring in ou fort

Dis gebou deur Venisiërs in 1546. Meeste van die fortifikasies binne die fort, is deur die Britte vernietig en vervang met hulle eie strukture, soos die kerk van St George.

St George Kerk

Ligtoring is ook geleë in ou fort

Die ou fort is groot en daar is nou gange en trappe en mure. Dis net ongelooflik hoe slim die ou fort gebou was. Dit alles net om hulle stede teen invalle te beskerm.

Mure van ou fort

Een van die baie ingange

Mandraki hawe van ou fort se mure gesien

Geluk met jou verjaarsdag, Gerrit.

Gangetjie vir Gerrit

Published with Blogger-droid v2.0.10

Mooi Griekeland! Dag 118.

23 Augustus 2013. Vrydag.

Sarande tot die dorp Corfu (Kerkira)

Vaarwel Albanië! Vandag is dit Griekeland!

Ons vetrek 08:15 vanaf Sarande, na 'n baie warm, sweterige nag. Ons het al geslaap, toe van die ander bootmense ons in die nag wakker roep om te sê hulle het 'n muis naby ons boot gesien en dat ons al ons vensters moet toemaak. Toe slaap ons verder in 'n sauna.

Ons vaar uit die hawe en ek ry oor 'n visserman se merkertou in die water. Natuurlik haak dit vas aan die boot. Dadelik sit ek die motor af en Archie bekyk die besigheid. Jy wil nie 'n tou in jou propeller hê nie. Arch kry toe maar die snorkel en hy kry 'n onverwagse vroegoggend swem toe hy moet kyk wat onder Maja se pens aangaan. Die tou het aan die kiel vasgehaak en toe om die propeller gedraai. Gelukkig was dit 'n dun tou, niks skade nie en Archie onthaak dit.

Ons vaar verder. Die deinings wieg ons heen en weer. Ons vaar deur die kanaal na die dorp Corfu (Kerkira) (39° 37.497 N, 19° 55.687 O), 16 myl. Die Griekse eilande lyk maar net soos enige ander eiland. Niks besonders nie. Ek voel amper effens teleurgesteld. Ek weet nie eintlik wat ek verwag het nie.

Oppad na Corfu (Corfu Eiland in agtergrond)

Ons vaar op heerlike plat water na Mandraki hawe, tuiste van Corfu Sailing Club. Ek hoop ons kan daar plek kry.

Mandraki hawe en die ou fort

Corfu

Nuwe fort (ook baie oud)

Ons kom nader en ek roep op die radio, kanaal 68. En daar is plek! Die man sê ons moet snoet eerste vasmeer. Dit het ons nog nooit gedoen nie. Ek moet inderhaas toue voorberei en vorentoe neem. Die vasmeerman staan gereed met die vasmeertou (agtertou) en ek gooi vir hom die snoettou. Hy maak ons vas en ek vat sy tou agtertoe. Die tou lol en Archie kom help. Hy trek met mening en ons is vas, sonder veel drama.  Dis warm en bedompig en toe word ons dors. Ons geniet dadelik ons "cold beverages" soos altyd.

Mandraki hawe is onder die steil mure van die ou fort geleë.  Ander toeriste betaal €4 om die fort te verken, ons bly daar! Dis ook net 'n kort stappie deur die fort, dan is jy in die middel van die ou dorp.

Mandraki onder die mure van die ou fort

Ons moet deur die fort stap om by Maja uit te kom

Ons moet nou aan Maja se snoetkant (voor) oor die anker klouter om van die boot af te kom. So gesê, so gedaan en ons stap dorp toe om al die formaliteite (doeane, paspoortbeheer en hawemeester) af te handel. Dis 'n lang stap, want hulle is by die kommersiële hawe. Toe is die dorp ons s'n. Ons is in 'n vrolike stemming, veral ek. Dis heerlik in Corfu. 

Klouter by Maja se snoet af

Corfu is ook op UNESCO se lys van wêrelderfenis. Dis pragtig en wemel van toeriste. Die aand gaan ons na 'n opelug musiekuitvoering. Díé plek het atmosfeer!

Ek is gelukkig en tevrede want ...

... dit is ons uitsig van Maja se dek

Published with Blogger-droid v2.0.10

Geen woorde. Dag116

21 Augustus 2013. Woensdag.

Orikum Marina tot Sarande

Dit is net stil in my. Ek het geen woorde nie, net verligting en dankbaarheid. Ons is hier in Sarande, 61 myl verder en 12h32min later.

Sonop - twee ure na vertrek

Oggendskoot - Visvang

Oppad - Vistrailer

Oppad - Bergagtige kuslyn

Oppad - Berge is tot 2000 m hoog

Aankoms in Sarande

Ek het nou die koesterende teenwoordigheid van my lawaaierige familie nodig.

Maar gelukkig is Archie darem hier...

Published with Blogger-droid v2.0.10

Taksi na Berat. Dag 115

20 Augustus 2013. Dinsdag.

So vat ons toe mos 'n taksi die binneland in, Berat toe. Die boek sê Berat se kasteel  is eintlik die hoogtepunt van jou Albaniese vakansie. Ek en Archie is toe stiptelik 09:00 by die hek om ons taksi teen €60 te kry. Die bestuurder lyk betroubaar en sy Mercedes is nie vol duike nie. (Die meeste mense in Albanië ry 'n Mercedes). Hy groet vriendelik en ons klim, Archie voor en ek agter. En hy vat die pad.

As ek sê hy vat die pad, bedoel ek dat hy die pad vat asof dit aan hom behoort. Hoe verder hy ry, hoe meer raak dit vir my duidelik: ons het hier te doen met 'n jaagduiwel! Daai man het geen bang haar op sy kop nie. Hy steek verby, al kom motors van voor af. Hy jaag. Hy toet. Ek voel soos 'n insittende wat in 'n padongeluk betrokke gaan raak.

Dis 'n nagmerrierit van twee en 'n half uur, op smal paaie in besige verkeer. Sekere dele van die pad lyk erger as die pad van Vereeniging na Potchefstroom, na etlike reënstorms! Ek voel amper om te begin sing!

Ons kom nader aan Berat. Dit beter goed wees, na al die moeite en verdriet. Die dorp lyk maar soos 'n doodgewone, vuilerige Albaniese dorp. Ons jaag voort, kasteel toe. Ek maak my klaar vir 'n lang op stap, want die kasteel sit mos gewoonlik op 'n heuwel. Ons ry aan en aan en vir die eerste keer in my lewe, word ek na die poorte van 'n kasteel aangery.

Hoofingang

Hoofingang

Ons klim uit en ons betaal die fooi. Die kasteel van Berat is een van die grootste kastele in die Balkan. Dis indrukwekkend, maar baie verwaarloos. Onkruid groei orals, rommel word gestrooi. Agter sommige van die mure, is groot vullishope.

Uitsig oor vallei

Kerkie net buitekant die mure

'n Ander ingang met kerkie aan regterkant

Die kasteel en oudorp is op UNESCO se lys van wêrelderfenisgebiede. Dis 'n jammerte dat so 'n juweel nie versorg word nie. Die kasteel het 'n baie lang geskiedenis wat voor Christus reeds begin.

Ondergrondse watertenk

Mure

Ons geniet dit tussen die ou mure en stegies. Die klippiesstrate is seepglad en jy moet mooi trap. Oral woon mense.

Ou boogingang

Ons gaan eet tradisionele Albaniese kos. Veral die byrek (deeg wat met kaas gevul is) was heerlik. Ons eet ook kanelloni en okra. Nadat die innerlike verkwik is, begin ons die terugtog.

Die bestuurder is bly om ons te sien. Ons klim en verwag die ergste. Díé keer is daar baie minder verkeer en dis glad nie so erg nie, al jaag hy nog. Ons is 16:00 terug by Maja.

Vanaand gaan ons vroeg slaap, want môre is weer een van daai lang dae ...

Published with Blogger-droid v2.0.10