Monday, August 8, 2016

Elize en Fanie.



Elize.

Elize

Dis Elize se derde seilervaring. Ek dink sy is baie lief vir Maja. Gepantser met serpe en doeke en hoede en brille teen Gus se aanslae teen haar oë en twee baadjies teen die “koue”, kom besoek sy keer op keer weer vir ons op Maja. Wegbly kan sy nie.

Sy het deeglik voorbereid vir die vakansie. Sy kom met aantekeninge oor al die besienswaardighede van elke eiland. Alles wat sy sien, word dan afgetik. Sy maak seker sy mis niks nie.

En weereens is sy die model toeris. Straatjies en stegies word verken, dorpies word gedoen en goetertjies word gekoop. Sy snuffel in die winkeltjies totdat sy haar poskaarte en lepeltjies en magnete en glasies en wat nog als kry. Dan word dit weer in haar kajuit op die bed uitgepak en weer bewonder. Dan word dit môre weer uitgepak en nog ’n keer bewonder. Ek kyk oopmond na haar as sy so elke dag weer tussen die goedjies rondsnuffel.

Haar aandetes wat sy gemaak het, was heerlik. Sy maak net of sy nie kan kook nie!  En elke middag, na ’n anker of vasmeer, word die koue drankies getrou ingeskink en dek toe gebring.

Dankie, Elize dat jy weer kom kuier het en jy is welkom om weer te kom.

Oor wat sy die meeste geniet het, skryf sy so:


Ek het Symi die meeste geniet. Dis ’n pragtige plek met pragtige huise en hawe. Daar is lieflike strande. Die lekkerte strandjie en strandswem, was by Symi.

Pragtige Symi

Die treintjie was ook heerlik en ek het die musiekvertoning van die Symi fees baie geniet. Die dorpskaai was in die dorp – heerlik. Dis net jammer dat die kafee oorkant ons sulke luide musiek tot 05:oo. in die oggend gespeel het. Daar het Symi ’n paar punte verloor.


Die opwindendste was die spring van Maja se snoet in die baie diep water. 

Elize spring

Die Mikro Chora by Tilos was die beste. (Sy was totaal weggevoer en meegevoer deur die chora)

Mikro Chora, Tilos
Elize by Mikro Chora

Marietjie – Baie dankie vir die heerlike seil. Jou lekker kos en slaai, jou goeie ankers en jou netjiese boot. (Plesier.)



Archie – Baie dankie vir hierdie wonderlike seilgeleentheid, jou kapteinskoffie, al die goed wat gelaai moes word en die goeie kaptein wat jy is.



Dankie, vir alles. Ek sal dit nooit vergeet nie.



Laatberig;

O ja, ek het iets vergeet by die hoogtepunte. Dit was my verjaardag. (Elize het eintlik twee keer verjaar. 29 Julie in die taverna in Tilos en 31 Julie op anker in Panormitis). Dit was baie spesiaal dat julle vir my gesing het. ‘n Geheime wens nog my hele lewe is dat Spur vir my moet sing as ons daar eet as ek verjaar. Toe sing julle daar in die restaurant vir my. Wat baie beter is as wat Spur sing. En nogal drie liedjies. Toe word twee wense van my waar. Ek verjaar op die Griekse eilande en julle sing. Toe pik ek ’n traan. (Elize pik altyd ’n traan).

En jy kook vir my ’n spesiale verjaarsdagete, spesiaal net vir MY. Toe pik ek weer ’n traan. (Ek sê mos!)


Elize pik 'n traan



Fanie.

Fanie

Fanie is totaal hiperaktief. Hy staan vroeg op en gaan draf. Dan kom gee hy kosbare inligting oor wat op die eiland te sien is. Hy het ook die vermoë om ’n bakkery uit te snuffel en dan met ’n vars brood huis toe te kom.

Hy stap maar ewe geduldig saam met Elize as sy stegie op en af stap en ook as sy haar honderde inkopies doen. Hy trek toue met mening en hou daarvan om op Maja se snoet te sit en sonbrand.

Dankie, dat jy weer kom seil het en jy is ook baie welkom om weer te kom.

Oor sy ervarings skryf hy so:

My gunsteling eiland was Nisyros, a.g.v. die verskeidenheid wat die eiland bied, die natuurskoon, die vulkaan, ou en nuwe dorpies wat ons almal saam met die karretjie kon besoek.

St Stefano vulkaan
Karretjie
Fanie by Mandraki, Nisyros

Die groot veerboot wat in die nag by Tilos aangekom het, met honderde mense, motors en trokke, het my absoluut gefassineer.


My lekkerste ervaring was om elke keer na ’n nuwe eiland toe te vaar en dan alles daar te ontdek en te sien.



My hardloopsessies was ook baie spesiaal. Wat ’n voorreg om so te hardloop op die pragtige Griekse eilande.



Baie dankie Archie en Marietjie vir ’n baie lekker ontspanne vaart tussen die eilande. Julle beplanning, gasvryheid en etes was baie deeglik en baie lekker. Nogmaals dankie.

Tot siens julle.

Turkye. Datça. Ons groet.



4 Augustus 2016. Donderdag.

Symi tot Datça
 
Vandag verlaat ons my geliefde Griekeland wat my die jaar so beproef het met die alewige Gus en vertrek na Turkye. Dis Elize en Fanie se laaste dag op Maja. Ons is almal moeg en stil na die aand se slegte slaap.

Dis net 10.7 myl na Datça, 36°43.339 N, 27°41.282 O. Fanie sit soos gewoonlik voor op Maja se snoet en sonbaai vir oulaas. Elize gaan sit later by hom, ewe vaak.

Laaste Griekse kerk
Vir oulaas op Maja se snoet
 
Gou-gou is ons by Datça en dan is dit inklok. Elize-hulle moet ’n bus klim na Selçuk vir die tweede been van hul vakansie. Die polisievrou is vriendelik, maar sy sê ons moet ’n agent kry om ons in te klok.

Elize-hulle is haastig, maar ons sal geduldig moet wag vir die agent. Die bagasie staan gereed vir gryp en gaan, maar ons wag en wag vir die agent. Eers 16:00 kry ons die paspoorte en dokumente terug en Elize en Fanie kan hul 16:30 bus na Aydin klim. 

Klaar gepak
Daar gaan hulle
 
En skielik is hulle weg. Maja voel leeg en kaal. Elize is nie meer langbeen op die dek nie en Fanie is nie daar om gou ’n entjie te gaan draf nie. Ons is weer alleen leen leen. En dis nie lekker nie.


Symi. Symi Eiland. Dag 3.



3 Augustus 2016. Woensdag.
 
Elize en Fanie gaan vandag Rhodos toe met die veerboot. Veral Elize is baie opgewonde. Daar is baie om te doen in Rhodos. Ons stap saam met hulle na die groot lummel en sien hulle af. Eie aan familie tradisie waai ons vreeslik toe hulle vertrek.

Koebaai
 
Ek en Archie gaan stap ’n lekker lang ent langs die see terwyl die hitte nog draaglik is. Ons kyk na ankerplekke in die baaie. Seilers doen dit, hulle kyk altyd na ander seiljagte wat vasmeer en soek altyd na nog ankerplek.

Emborios Baai
Stap langs die see
 
Ons besoek ’n kerk op die heuwel en die kerk het weereens 'n mooi spoelklippie plein. Dit was seker baie werk om toentertyd die klippies so mooi te pak. Ons stap terug na Symi se mooi dorp en koop bietjie voorrade.

Kerk op die heuwel
Kerkplein
Klein boot hawe
Blou trappies

Dis al donker toe die veerboot terugkeer met twee moeë opgebruikte toeriste. (Elize, nie Fanie nie.) Ons klink vir oulaas glasies en eet die laaste maal saam. Ek het vir ons smelties (klein vissies) gemaak om te eet. Nou gaan ons skoonsuster, Ansu, hulle seker weer jammer kry. “ Ja, Ansu, ons het hulle almal opgeëet.”

Smelties vir Ansu
 
Die aand klink die musiek by Katoi, die kafe bar oorkant Maja harder as gewoonlik. Die oorverdowende lawaai, saam met die warm naglug van 32° C beroof ons van ons slaap en ons almal staan die volgende oggend op soos Russiese brombere met tandpyn.

Katoi Kroeg