Symi. Symi Eiland.

1 Augustus 2016. Maandag.

Roete tot op datum

Panormitis tot Symi

 
Vandag gaan ons na Symi se hoofdorp, 36°36.937 N, 27°50.233 O, 12.2 myl. Symi het ’n indrukwekkende kuslyn. Hoë berge troon bokant die water uit. Skeure en valleie en ravyne reik tot aan die see en verdwyn, word deel van die onderwêreld. ’n Wêreld van nat en see.

Thessalona Baai op pad na Symi

 
Ons gaan om die draai en Symi kruip weg, skaam en sku. Ons vaar eers ’n ent vêrder en toe verwelkom die pragtige Symi ons met sy warm, pragtige kleurvolle huise en geboue. 

Symi

Die hawe is nogal leeg en daar is baie plek vir ons. Kyk, hierdie plek is ’n prima gekruisde anker gebied. Ons gooi ons anker en ons is vas. Elize en Fanie gaan sommer dadelik dorp toe, want Elize moet die hele dorp “doen”. Ek en Archie wag tot dit koeler is, wat eintlik nooit gebeur nie. Dit is 38° C in die dag en 32°C in die nag.

Ek en Archie gaan stap en klim by ’n klomp trappe op om ’n uitsig oor die baai te kry. Bo gekom word ons verwelkom deur ’n slangetjie. So klein as wat hy is, sis-blaas hy astrant vir my. Sy mond is gelukkig nog te klein vir ’n appel om my mee te verlei. Archie is veilig! Ek gaan hom nie probeer verlei nie.

Slangetjie

Uitsig oor hawe

Maja by die kaai (tweede van links)

Hawe

 
Die boek sê almal raak verlief op Symi en dit is die reine waarheid. Dit is ’n pragtige dorp. En ek kan sien Elize is klaar verlief. Die aand woon ek en Elize die konsert van die Symi Fees by wat eers 22:00 afskop. Dit is ’n uitstekende konsert en ons gaan eers na 00:00 huis toe.

Wat ‘n fees.

Panormitis. Symi Eiland. Elize verjaar.

31 Julie 2016. Sondag.

Tilos tot Panormitis

 
Elize verjaar vandag. Baie geluk en ons hoop jy gaan ’n heerlike dag en voorspoedige jaar hê.

Ons laat Tilos agter en vaar oor die see na Panormitis, 36°33.076 N, 27°50.798 O, 24.2 myl. Dis net ’n groot stuk see waaroor ons vaar en vaar. Gus is slegs ’n briesie en Maja se motor prrr ritmies voort. 

Fanie vaar

Dis ’n taamlike vervelige rit en Skillie swem verby. ’n Ou grote, wat ’n bietjie kleur en geur aan ons reis verleen. Hy het ’n effense seetuin op sy rug. Of miskien is dit meelopers wat ’n gratis rit kry.

Skille

 
Ons vaar by die baai in en soek ankerplek. Dis ’n pragtige baai en daar is baie plek. Baie mense besoek jaarliks die klooster vanPanormitis met sy kloktoring wat van die mooiste in die Aegean See is. Die klok weeg drie ton.

Panormitis Baai

Kloktoring

 
Die binneplein van die klooster bestaan uit swart en wit spoelklippies en Archie sit soos gewoonlik op die bankie in die plein. Dis ’n werkende klooster en in die somer word van die kamers aan pelgrims en vakansiegangers verhuur.

Binneplein

Panormitis klooster

 
Fanie koop vir ons elkeen ’n roomys om Elize se verjaardag te vier. Ons lek en suig en eet vreeslik lekker aan die roomys wat dadelik aan ons heupe vasklou.

Eet roomys

 
Dinkie kreun onder ons vier se gewig en by Maja gekom, kry ons so warm dat ons dadelik die blou waters invaar om af te koel. Noudat Gus bietjie rus, het die son sy plek ingeneem en brand fel op ons neer.

Die aand eet ons lekker vark om weer Elize se verjaardag te vier. Dis ons laaste anker saam met hulle en ons klink ’n glasie daarop.

Klink 'n glasie

Aandskoot

Tilos. Mikro Chora.

30 Julie 2016. Saterdag.

Vandag is dit die Mikro Chora. Gedurende die15de eeu, was dit die middelpunt van die eiland, maar na die Tweede Wêreldoorlog is dit ontruim. Dis nou nog net die kroeg wat vol atmosfeer in die somersmaande saans oopmaak en tot laatnag besoekers lok.

Ons is toe maar 8:30 met dapper en stapper boontoe. Elize kom rooigesig bo uit en vir die fikse Fanie is die ou op stappie niks. En ek en my ou Archie? Ons is maar net die seilende sigeuners. Ons seil en stap en vaar en leef. 

Bergpaadjie

Die Middeleeuse dorpie is iets besonders. Dit betower vir my en Elize. Reste van mure en deure en vensters staan in verlatenheid as bewys van die welvaart van vergange se dae. Nou is dit ’n woonplek van bokke en baba bokkies wat op oormôre se spyskaart is.

Baba bok

Fanie-bok, Bella-bok en Arch-bok

Die kerk troon rein en wit en heel bo die ander bouvalle uit. Ons stap nog boontoe en die bouvalle is eindeloos baie. Daar is net nog en nog ruïnes en mure en straatjies. Sowat van kykgenot het ons lanklaas beleef.

Mikro Chora

Bouvalle

Nog bouvalle

In die deur

Elize

Bo staan Archie soos ’n brandwag wat oor sy gebied wag hou. Bespied die terrein en kyk wanneer die vyand kom. Ek wonder waar is Fanie. 

Brandwag

Ons kom op ’n klein kerkie en begraafplaas af. Die oorledenes lê vreedsaam in hulle grafte met ’n kruisie as herinnering van hulle bestaan. "Stof is jy en tot stof sal jy terugkeer."

Kerkie

Begrafplaas

Muurskildery in 1430 "Sotera" kerkie

Archie en Fanie wag vir ons en hulle lyk vreeslik verveeld. Miskien is Archie eerder lus vir ’n bietjie seil en Fanie vir ’n bietjie draf.

Moeg gewag

Nou is die terugtog. Elize het ’n wilde kyk in die oog. Sy is nie vreeslik lus vir die warm af pad oor die klippe nie. “Stadig, stadig oor die klippertjies, die sweet val sulke wonderlike druppeltjies. Bokkie jy moet huis toe gaan.” Ons stap en stap en stap. Dis warm. Dis baie warm.

Ek en Archie stap oor die pad en Elize en Fanie kom nog in die stap paadjie af. ’n Griek ry verby en ons familie is mos waaiers. Ek waai vir die man. Hy dink ek stop hom en hy stop. Daar kry Elize ’n geleentheid terug. Fanie klim ook. Hy laat nie sy vrou alleen saam met wildvreemde Grieke ry nie. Ek wil nie klim nie en ek en my ou Ark loop rustig terug huis toe.

Die Mikro Chora is inderdaad ’n baie besonderse plek om te besoek. Die stap tot daar en die rondsnuffel in die chora was vir die susters baie besonders.