Lagonisi Baai.

1 Junie 2016. Woensdag.

Chalkis Baai tot Lagonisi

 
Ons word wakker en sien hoe ons ankerplek in die dag lyk. Baie anders as in die nag. Op is die anker en weg is ons. Noord, deesdae altyd noord.

Chalkis Baai in daglig

Archie is mos ’n man van die industrie, so vandag is spesiaal vir hom. Ons gaan anker by Lagonisi Baai, 38°35.257 N, 23°18.431 O, 16.8 myl . Die boek noem dit eintlik  die “Unnamed Bay”. Die plek het nie eers ’n naam nie. Dit sê baie.

Op pad soontoe seil ons vir ’n halfuur. Die kaptein wil deesdae verdomp net alewig seil. As Gus net waag om te waai, word daai seile gespan. Ek is dikmond, want ek is nie vandag lus vir seil nie.

Die baai is versteek agter al die visplase. Kan beswaarlik sien waar is die ingang van die baai. Ons vaar verby die visplase en sien die ingang. Dis maar goed lelik. Die volgende plek is 16 myl verder en ons is nie lus vir verder vaar nie, so ons gooi maar die anker.

Visplaas fabriek

 
Ons uitsig is die visplase en hul geboue en bote. En daar anderkant die koper-nikkel raffinadery. Dit het ’n skoorsteen wat heeltyd bruin rook uitblaas. En soms brand daar ’n vlam en dit raas heeltyd. Archie voel of hy weer by YSKOR werk.

Koper-nikkel raffinadery

 
Toe skielik toe ek al die bedrywighede miskyk, sien ek dat dit eintlik ’n baie pragtige baai is. Doer vêr is hoë berge, hier naby is ’n klein eiland en die wind waai glad nie. Ek sit en bekyk die bedrywighede wat aan die gang is en geniet die rustige aandword.

Lagonisi Baai

Chalkisbrug – Donker vaart.

1 Junie 2016. Vroeg Woensdagoggend.

 

Chalkisbrug deurry

Minute voel soos ure, sekondes voel soos minute. En ons wag en wag op die skril stem op Kanaal 12. Toe skielik, 00:10, lewe die radio en hulle roep. Ons albei spring penorent. Archie antwoord en hulle sê ons moet gereed maak, as hulle weer roep, moet ons gaan.

Staan gereed om te gaan

Die bars stem sê skielik: ”The bridge is open. You must go!” En ons gaan. Oral staan nuuskieriges wat genoeë dááruit put om bootmense in die nag te sien vaar. Ons is nou seker wêreldbekend, want jy sien net kameras wat flits! Soos in verdomp “Smile, you are on candid camera”. (Ek het nog altyd gewonder wat beteken candid camera, ek weet nou!)

Eerste boot vertrek

Ons is derde in die ry. Die eerste jag is deur die brug en reguit kaai toe en kry ’n plek by die kaai. Die tweede jag gaan deur en kry die laaste plek. En ons!? Geen heenkome nie, haweloos. Vir die eerste keer verstaan ek werklik die term “haweloos”. Ons voorland is anker. Ons vat die donker pad en Archie volg sy GPS lyn slaafs. Ons weet dat daar in die water vlak plekke van 1m is. Dis nogal senutergend, so in die donker. Ek moet op die uitkyk wees na vissersbootjies sonder ligte, want baie klein bootjies vang in die nag sonder ligte vis.

Oral langs die see is daar geboue, so ons kan darem sien waar hou die see op en waar begin die land. Na 2.4 baie lang myle, kom ons by die Chalkis Baai, 38°28.584 N, 23°36.948 O aan. Toe gooi ons anker, dit lyk darem of hy byt en ons haal weer asem. Ek kyk op my horlosie – 01:50.

Op anker in Chaklis Baai

Moeg en verlig gaan slaap ons in ’n windstil baai.

Chalkis.

31 Mei 2016. Dinsdag.

 

Eretria tot Chalkis

Hierdie Evia Eiland waar ons nou vaar, is vreeslik groot. Ons is al met hom besig van Vasilikos Baai tot nou en vandag is dit Chalkis, 38°27.633 N, 23°35.372 O, 13.5 myl.

Naby die dorp is ’n baie groot sementfabriek en dan moet jy onder ’n hoë padbrug deurvaar. Hierdie is vlak water en ’n kaptein moet kophou om in die diep deel (7 m) te vaar. Die bevaarbare deel word onder die brug met ’n groen baken, (regs) en ’n rooi baken (links) aangedui. As jy nie die regte roete volg nie, is strand jou voorland.

Sementfabriek met brug agter

Brug, hier kom ons!

Soos gewoonlik lyk dit of Maja se mas te hoog vir die brug is, maar ek weet nou al, moenie komkommer nie (dis altyd vir my so kommin as iemand so sê), die brug is hoog genoeg. Ons is onderdeur en anderkant verby en daar lê Chalkis.

Chalkis met brug op linkerkant

By Chalkis is ’n baie nou brug wat Evia Eiland en die Griekse hoofland met mekaar verbind. Dis 39.9 m breed en die brug kan oopswaai vir hie vaartuie om deur te gaan. Die kaptein moet dadelik na die hawe polisie gaan om die brugfooie (€35)te betaal en te vra hoe laat die brug oopgaan.

Daar is seestrome van 3 tot 4 knope loop deur die nou gaping en die water kan ook vreeslik kolk. Dan is dit ook met die maan gepla, want met springgety is dit erger. As Gus erg waai, maak hulle soms nie eers die brug oop nie. En die ergste is dat hulle net die brug in die nag oopmaak. Kwansuis om die verkeer nie te ontwrig nie. Persoonlik dink ek dit is om die lewe van die bootmense moeiliker te maak en die toeskouers se lewe bietjie op te kikker.

Ons kry ’n plek langs die kaai en maak vas. Gus lê. Archie doen die nodige papierwerk. Ons moet ons radio van 21:30 op Kanaal 12 aansit, want hulle sal laat weet. Dit sal waarskynlik na middernag wees. Hemel, maar is ek benoud. Om in die middel van die nag deur te vaar en weer vas te maak, is “spectator sport”.

Langs die kaai

Ons verken die dorp. Daar heers ’n vakansie gevoel in die plek. Dis lewendig en oral langs die kaai is restaurante. Ons gaan bekyk die kaai aan die ander kant van die brug waar ons na die deurgaan wil slaap. Plek is maar skraps. Omtrent plek vir twee jagte. Daar staan reeds ’n paar jagte vasgemaak wat die meeste plek vat. 

Die berugte brug

Waterfront anderkant die brug

Ottoman moskee

Ek is nou glad nie meer mistroostig nie. Ek is doodeenvoudig benoud. Om in die dag te “alongside” is erg genoeg, maar in die nag! As daar nie plek by die kaai gaan wees nie, is die ankerplek 2.4 myl verder. Ag my swak hart!

Ek maak die laaste van die slegte calamari gaar en eet dit sommer met koue rys. Ek met nou net brug op my brein. Teen 21:30 word die radio aangesit, maar daar is ’n swanger stilte op Kanaal 12. ’n Kaptein van ’n ander jag kan dit teen 22:17 nie meer hou nie en roep die hawe polisie. Hulle sê ewe ongeduldig vir hom hy moet maar net wag. Hulle sal ons roep. Die dowwe aand word donker nag. Gelukkig brand die dorp se ligte en ons kan sien.

Wanneer gaan hulle ons roep. Dis al amper middernag! Daar is drie bote wat wil deurgaan …