Sunday, September 15, 2013

Mesolonghi. Dag 140.

14 September 2013. Saterdag.

O. Oxeias tot Mesolonghi


Ek was nie lus vir nagwaak nie!

Gus het die hele nag gewaai. Ons het getiekiedraai en Maja het getril en Gus het geloei. Soms  het dit gelyk of sy haarself wil verbysteek. Ek kon nie slaap nie. Gus wil nie loop lê nie. 03:30 het ek ingesluimer. Gelukkig het die anker gehou.

Ons gaan na Mesolonghi (38º 21.660 N, 21º 25.050 O), 20 myl. Ons vaar die meeste van die tyd en seil toe die wind dit toelaat.

Kaptein span die seile
Barre berge
Al lê die berge nog so blou



Ons kom by die bakens wat die begin van die kanaal aanwys. Dis vleiland hierdie en dit is vlak. Jy moet in die kanaal vaar waar dit diep genoeg is, anders strand jy. Langs die kanaal is daar huisies op stelte. Dié mense is almal vissers van beroep. Oral is visvangbedrywighede aan die gang.

Pad deur die vleiland
Huis op stelte
Vlei-voëls
Huisies langs die kanaal



Die Marina is groot. Baie jagte oorwinter  hier. Hier is ook "live aboards", dit is mense wat die hele winter op die boot in die marina bly. Ons roep op die radio en die vriendelikste vasmeerman ooit, wag ons in en help vasmeer. Later die middag begin Gus met mening waai, maar ons is veilig. Die dorp is niks om oor te praat nie. Dis sommer maar net 'n plek.

Son sak oor die marina



Archie is lus vir seekat en ek maak vir ons. Ek kyk die arme gevriesde seekatte so uit die hoek van my oog en kry hulle vreeslik jammer. Ek gooi hulle in die pot en kook dit. En ons eet seekat!

Aandete



Vanaand gaan ek lekker slaap.


Published with Blogger-droid v2.0.10

Friday, September 13, 2013

Wolkwoud. Dag 139.

13 September 2013. Vrydag.

O. Andreou tot O. Oxeias


Ons seildae raak min. Vandag is ons tweede laaste dag op die water. Ons is oppad na O. Oxeias (38º 20.150 N, 21º07.105 O). Dis 'n lang dag, 24 myl om te gaan.

Wolkwoud
Lug lyk soos woud
woud vol wolke.
Winde waai
wolke wyd en syd
.

Wolke
Katoen
Sekelwolk




Dit reën elders, want die wolkwoud verras ons met 'n reënboog. Oral is wolke. Sommige lyk soos wol, ander soos katoen. Party is spierwit, ander dreigend grys.

Dit reën elders



In dié omgewing is nie baie ankerplekke nie. Ons nader een van die ankerplekke. En wat sien ons daar? Die ankerplek het verander in 'n visplaas! So, anker is buite die kwessie. Die volgende ankerplek is ook 'n ... visplaas! Nou is daar net een plek oor en dit is so half in die middel van niks en nêrens. Die boek sê darem dit bied genoeg skuiling. En ons anker.

Oxeia Eiland
Ankerplek is nou visplaas
Uitsig van ankerplek




Die lug is nog steeds 'n wolkwoud. Ek hoop nou net nie hier broei iets hier uit nie. Gus waai ons die kant toe en dan daai kant toe. Ons het baie ankerketting uit, so ons is gepanser teen Gus.

Dramatiese aandtoneel



Ek is nie lus vir nagwaak nie.


Published with Blogger-droid v2.0.10

Anker op O. Andreou. Dag 138.

12 September 2013. Donderdag.


Fiskardo tot O. Andreou


Ons neem traag afskeid van Fiskardo. Ons trek anker op sonder probleme. En weg is ons na O. Andreou (38º18.406 N, 20º43.379 O), 13 myl op die suidelike punt van Ithaca Eiland.

Orals is wolke. Orals is berge. Orals is see. Orals is mooi. Ons is orals. Ons geniet die vaart.

Elke berg het sy eie wolk
Cephalonia Eiland



Ons vaar om die hoek en daar is O. Andreou, ons ankerplek. Vreedsaam, stil en mooi. Ons vestig ons weer snoesig en knus in die hoek, met 'n anker voor en twee toue wat ons aan die rotse vasmaak agter ("line ashore")

Ons bure op anker
"Line ashore"
Nog een



Die water is lou en helder en ek swem tot ek krokodilvel het. Ek besef dat my swemtyd min raak. Ek voer die visse en hulle vreet soos aasvoëls. Graanvlokkies is lekker.

Archie besluit dit is tyd vir braai. Waar is ou Bushy nou! Hy beveilig Maja baie goed en maak in Bushy se veilige braai vuur. Ons braai souvlaki (varkkebabs) en braaibrood en dink aan die huis. Ons smul aan die heerlike braaivleis, brood, slaai en plaaslike witwyn.

Dekbraai
Souvlaki - My mond water


Ai, dis so lekker op anker!
Published with Blogger-droid v2.0.10

Fiskardo.Dag 137.

11September 2013. Woensdag.

Frikes tot Fiskardo


Ons trek ons anker op, sonder probleme.

Ons bly by die F's. As dit nie Frikes is nie, is dit Fiskardo. Dis waarheen ons vandag gaan (38º 27.672 N, 20º 34.552 O), 9 myl. Dit is op Cephalonia Eiland.

Fiskardo is 'n gewilde stopplek vir jagte. Jy kry nie altyd daar plek nie, so ons hoop maar vir die beste. Ons span nie seile nie, want Gus lê. Hy is seker nog op Frikes doenig. Besig met manewales in die kaai.

Ons nader Fiskardo



Ons nader Fiskardo en dit lyk propvol. Voor ons is 'n jag, so ons is tweede in lyn vir 'n plek. Ons luier daar rond en die jag voor ons kry 'n plek. Ons luier nog rond en sowaar, 'n ander jag vertrek en ons het 'n plek. Wat 'n geluk! Archie tru, ek gooi anker, 'n man wat nie kan buk nie, help op die kaai en ons is vasgemeer.

Propvol kaai
Uitsig op die dorp
Fiskardo se baai



Wat 'n heerlike plek is Fiskardo nie. Ons is op die dorpskaai en die atmosfeer is goed. Ons gaan natuurlik dorp toe. Ons gesels met die bure weerskante van ons. Veral die Engelse is skreeusnaaks. Dis nou die man sonder 'n oog wat nie kan buk nie en sy vrou. Ons lag so, dat die mense in die cafés oorkant ons, ons aankyk.

Kleurvol
Blommeprag in agterstraat
Nog kleur



So sleg soos wat dit in Frikes was, so lekker is dit in Fiskardo.

Ek lief Griekeland!


Published with Blogger-droid v2.0.10

Wednesday, September 11, 2013

Konsternasie op Frikes. Dag 136.

10 September 2013. Dinsdag.

Syvota tot Frikes

Hier was vandag konsternasie op Frikes (38º 27.556 N, 20º 39.890 O).

Ons vaar na Ithaca Eiland. Op die eiland, sê die boek, is 'n juweel met die naam - Frikes. Ons kan darem nie 'n juweel misloop nie! En daar gaan ons.

Oggendskoot - Vaar
Frikes



Ons kom daar aan voor Gus, en ons doen ons ding sonder hulp en met groot sukses. Archie tru in, ek gooi sekuur anker, Archie spring soos 'n ribbok met die tou af tot op die kaai, maak vas en gooi die tou vir my. Ek vang die tou soos 'n Springbok netbalspeler en maak vas, gooi die ander tou vir Arch en ons is vas. Sonder spanning of sukkel!

Frikes
Visnette in die son



Die ander mense kom saam met Gus hier aan. Toe begin die konsternasie. Ons kry bure. Hulle gooi hulle anker òf langs ons s'n òf oor ons. En hulle ry in die kaai vas, want hulle het nie 'n fender agter nie.

Die Engelse kom aan. Hulle gaan langs die Italianer aan ons port kant in. Gus pluk hulle rond. Hulle tru, maar met te min spoed. Hulle bots met die Italianer. Groot gemors. Hulle ry vorentoe, weer agtertoe. Op die kaai staan die manne gereed om te help. Hulle beduie en gee raad. Die Italianer stamp af, die Engelse vrouens druk oral fenders in. Die ankergooier maak droog. Die man agter die helm raak benoud. Na 'n woeste gesukkel is hulle vas, doodmoeg en vreeslik skaam.

'n Groot catamaran probeer inkom, maar blaas die aftog.

Die Belge gooi drie keer anker. Die eerste keer is hulle al vasgemaak toe hulle besef die anker het nie gebyt nie. Hulle word deur die helpers losgemaak, trek anker op, ry uit, gooi weer. Word weer vasgemaak, besef die anker het weer nie gebyt nie, maak los, en trek op. Besef hulle anker is met die ander Engelse se ankerketting verstrengel. Kry uiteindelik hulle anker vry. Gooi toe vir die derde keer uit en die gooislag is suksesvol. En hulle is vas. (Sê Archie)

Maar nou is die ander Engelse nie seker of hulle hoofanker sekuur is nie en, in plaas daarvan om deur al die pyn te gaan om dit oor te gooi, besluit hulle om hulle kedge anker (spaaranker) langs hulle hoofanker uit te gooi. Die beteken: kry dinghy uit, sit kedge anker (met ketting en 40 m tou) daarin, roei uit tot in die baai, gooi spaaranker oorboord, roei terug, trek tou in en hoop dat die spaaranker byt. As dit deurmekaar klink, dit is 'n deurmekaarspul. (Sê Archie)

Almal wat inkom sukkel, want Gus tuimel van die hoë berg af en plons dan met rukke en plukke in die see.  Gelukkig is die hele kaai vol manne wat gereed is vir aksievolle hulpverlening.

Hulpverleners



Dit gaan rof hier by Frikes. Die boek sê jy moet versigtig wees dat die jagte se maste nie met mekaar verstrengel raak in die windvlae wat van die berge afrol nie. Nou  vra ek jou: hoe de moer pas jy jou mas op!? Gelukkig hou Gus se vlae op 'n stadium toe darem op.

Grieke, Belge, Ander Engelse, Onbekend, Onbekend, Duitsers, Maja, Italianer, Engelse (gedeeltelik)

Van juweel weet ek nie so mooi nie.

Published with Blogger-droid v2.0.10

Tuesday, September 10, 2013

Syvota. Dag 135.

9 September 2013. Maandag.


O. Kalopoulou tot Syvota


Vanaf Meganisi Eiland gaan ons weer na Lefkas Eiland. Ons vaar om die punt van Meganisi deur 'n smal strook see wat Meganisi van Kythros Eiland skei. Die weste kuslyn van Meganisi is pragtig, imposerend, ru en rof.

Tussen Meganisi en Kythros Eiland
Pragtig ...
... imposerend ...
... ru ...
... en rof



Aan die westekant van Meganisi is 'n paar grotte. Sommige is klein, maar die grootste een is Papanikolis. Daar word beweer dat die duikboot, Papanikolis, hier versteek is, na aggressiewe patrollies gedurende die Tweede Wêreldoorlog. Die oggendlig is nie goed vir die grotte nie en ek is seker dit sal baie mooier in die middag lyk.

Papanikolisgrot
Papanikolisgrot




Ons seil na Syvota (38º 37.320 N, 20º 41.073 O), 12 myl verder op Lefkas Eiland. Ons kom in die baai aan en soek plek. Party plekke is "foul ground", want daar is ou kettings en blokke onder die water wat jy nie kan sien nie. As jy daar anker gooi, kan jou anker aan dit vashaak, dan is dit nag met die wegtrek.

Ons gooi toe maar so knyp-boud-versigtig anker en hoop vir die beste. Soos 'n Italianer toe vir ons sê: "Your anchor is already there, you can worry about it tomorrow morning". Toe worry ek nie meer nie en gaan dorp toe. Die dorp bestaan uit tavernas en "mini markets". Ons koop suikersoet druiwe en nog 'n paar goedjies.

Syvota se kaai



Ons sit langbeen op die dorpskaai, drink iets koel, kyk na die mense, sê vir mekaar hoe lekker is dit om hier te wees.

Ons geniet nog 'n soel laatsomersaand in die mooie Griekekand.


Published with Blogger-droid v2.0.10