Lera Lipsi. Lipsi Eiland. Wat 'n verligting!

17 Julie 2016. Sondag.

Lipsi tot Lera Lipsi

 
Ons gaan vandag net om die hoek, na Lera Lipsi, 37°16.902 N, 26°46.363 O, 3.5 myl. Voor ons weet, is ons daar, kry ’n goeie ankerplek en maak seker die anker byt goed. Hier is mos altyd winde.

Taverna Dilaila by Lera Lipsi

Ankerplek

 
Ons wonder of ons vriende, Deon en Ryna, van Aliwal-Noord se wêreld, veilig in Suid-Afrika is. Hulle het hier aangekom net na die bomontploffing op die lughawe in Istanbul, met Air Egypt, wat ’n vliegtuig in die Middellandse See verloor het en gaan hier weg tydens die staatsgreep in Turkye.

Toe kry ons die volgende e-pos van Deon.

Haai Archie & Marietjie

Ons het julle byna 3 weke gelede ingelig hoe gelukkig ons was toe die ISIS selfmoord ou ‘n paar ure na ons deur Ataturk lughawe is, 44 toeriste en personeel gedood het.

Saterdag oggend vroeg, donkernag hoor ek ‘n geweldige ontploffing, maar toe die oggendgebede kort daarna begin, dag ek dis weer maar net ‘n groot “thunderflash” wat ons tydens Ramadan gehoor het.

Ryna slaap deur, maar word wakker van “jets” wat vlieg wat ek aan haar beduie dis net nag vegvliegtuig oefeninge.

Ons hoor ook geweerskote vêraf, maar skryf dit later af as klappers.

My broer van Skotland Whats App ons vroegoggend oor ‘n gepoogde staatsgreep, maar ons sê daar is nie moeilikheid nie. Die internet verwys net na gevegte in die hoofstad Ankara (wat ons net 2 dae vantevore deur is).

Ons verstaan nie die Turkse radioberigte wat oral hardop klink nie.

So is ons vroegoggend (soos gewoonlik) na die tremlyn en my Isanbulkaart wil nie werk nie. Die sekuriteits ou sê dis OK as ons sommer deur die oop hek loop, want vandag is alle ritte gratis a.g.v. die “political situation”.Die gewone Turk is mos nie sterk op Engels nie.

Die strate is verlate, maar die Blou Moskee, wat ek vir Ryna wil gaan wys, is gesluit en net so alle besienswaardighede.

Ons geniet onsself by al die uitkykpunte met geen toeriste of Turke nie. Ons ry die tremlyne gratis van begin tot einde en weer terug en bekyk Istanbul gratis.

Ons hotelier bel die lughawe en sê dat dat vlugte soos normaal van Ataturk lughawe af vlieg. So teen middagete begin die Turke uitkom en begin ook die gratis tremritte gebruik, terwyl ons met die Metro ondergrondse trein gratis Ataturk lughawe toe te ry.

Ons kom by die Ataturk lughawe uit en kom agter dat alle buitelandse lugrederye verdwyn het en dis net Turkish Airline wat vlugte doen. Niemand kan of wil jou help, veral van vreemde lugrederye nie en dis chaos op die lughawe. Op internet wys dit dat Egypt Air se vlug na Kaïro, wat ons om 18h35 moes neem, gekanselleer is – geen vervangende planne of raad of opsies nie.

‘n Sekuriteitswag wys my daarop dat hoewel ek en Ryna met Air Egypt vlieg, is hierdie vlug uitgekontrakteer na Turkish Airlines. Sjoe, wat ‘n gelukskoot, want Turkish Airlines reël vervangende vlugte en as dit lank neem, verskaf ook hotelverblyf. Na meer as ‘n uur in die inboek toue, sê die Turkish Airways personeellid ons dat die Turkish Airlines vlug (soos baie ander vlugte) gekanselleer is en dat ons met ‘n vervangende vlug moet vlieg. Na nog 4 ure met duisende gefrustreerde mense, was Turkish Airways se vervangende opsie om ons vroeg Sondagoggend ons nie net na Kairo te vlieg nie (waar ons ons vlug na Johannesburg sou gemis het), maar om ons gratis direk na Johannesburg toe te vlieg. Ons het net die hoogste lof vir Turkish Airways wat ook die gratis water en kos op die lughawe uitgedeel het.

Ons het wel 2 ure laat vir ons vlug van Istanbul vertrek, wat gemaak het dat ons ons vlug na Bloemfontein verpas het. As alternatief is ek seker die ander lugrederye sal eers na 3 dae jou kon akkommodeer (soos my broer uit Skotland gerapporteer het).

So kom ek en Ryna darem Sondag om 12h00 op Johannesburg se lughawe uit.

Vir R2500 en baie hardloop op Johannesburg se lughawe kon ons darem so effe meer as ‘n uur later Bloem toe vlieg en was ons teen 18h00 by Aliwal by die huis.

By Bloemfonteinse lughawe vertel ander Istanbul se reisigers ons dat hulle Saterdagoggend vroeg op Istanbul se Ataturk lughawe was en dat bom ontploffings die lughawe geruk het en hulle ‘n tenk sien verbyry het.

So karjakker ons lekker Saterdagoggend in Istanbul se strate rond, terwyl ons nie besef hoe ernstig dinge self in Istanbul was nie.

“Fortune favours the Ignorant” – Met apologie deur Deon du Plessis

Archie sê: "Vir ons goeie seil vriende reël ons altyd 'n gekruisde anker situasie, maar vir ons baie goeie vriende reël ons 'n staatsgreep!"

Bravo vir die brawe Du Plessis's

Lipsi Eiland. Dag 2.

16 Julie 2016. Saterdag.

 

Ons bly nog ’n dag in Lipso. Ons moet eers volgende Saterdag in Kalymnos wees om my suster, Elize en haar man Fanie, daar te ontmoet. Ons moet dus baie stadig vaar, want ons is redelik naby aan die eiland.

Ons klim die minibus en ry na ’n strandjie met die naam Platis Gialos. Dis ’n pragtige strand en die baaiers geniet hulle gate uit in die deurskynende water.

Platis Gialos strand

Platis Gialos baai

En ek en Archie? Ons het nie eers ons swembroeke gebring nie. In die bloedige hitte gaan ons nie swem nie, nee ons gaan stap ’n ent. Die pad is op en warm. Die uitsigte is nie so mooi nie, maar ons geniet die stap. Later is die pad af en warm.

Warm pad

Uitsig

Terug by die strand pyl ons reguit op die koelte van die taverna af. Skaduwee! Die honger oorval ons en swig voor oond vark met rys en is net betyds om die bussie terug te neem na die hawe.

Ons vriende Deon en Ryna, was in Istanbul tydens die staatsgreep en ons hoop hulle het ongedeerd daarvan afgekom. Hulle laat weet later hulle is veilig en ons is verlig. Hulle moet vanaand terug Suid-Afrika toe vlieg.

Ons hoor later hulle vlug is gekanselleer …

Lipsi. Lipsi Eiland.

15 Julie 2016. Vrydag.

Dhiakoftou Baai tot Lipsi

 
’n Nuwe dag, ’n nuwe eiland. Ons vertrek na Lipsi, 37°17.695 N, 26°45.995 O, net 10 myl. Nog ’n lekker kort dag.

Gus waai net sterk genoeg dat ons kan seil en ons seil 1h05 min. Ons moet seker maak dat ons Maja se motor ook gebruik, want die batterye moet gelaai word. Dis ’n taamlike reguit pad na Lipsi en ons is sommer gou-gou daar.

Archie stuur reguit na die dorpskaai en ’n haweman wink ons nader. Ons doen die Griekse ding, kry Maja in posisie, gooi anker. Tru agteruit en maak aan die kaai vas. So maklik soos boomklim as die wind nie waai nie.

Lipsi is ’n klein kleurvolle eiland. Oral is mooi prettige vissersbote in die hawe. Dis asof hulle ’n besluit geneem het dat al die bootjies mooi geverf moet wees. 

Lipsi Hawe

Kleurvolle bootjies

Ou Pinke

 
Daar is ’n klomp jagte by die dorpskaai en nog ’n paar staan vreedsaam op anker in die baai. 

Lipsi Baai

Swemstrand

 
Die aand kruip almal uit hulle gate uit en al die tavernas sit vol honger, etende mense. Ons stap verby al die eetplekke en roofkyk in die mense se borde. Dis so interessant om te sien wat almal eet. Ons het natuurlik klaar geëet en word nie honger van al die reuke nie. Ons geniet net die atmosfeer. Dis gratis en verniet.

Die dag glip deur ons vingers en dit word nag.

Dhiakoftou Baai. Patmos Eiland.

14 Julie 2016. Donderdag.

Skala Patmos tot Dhiakoftou Baai

 
Vandag gaan ons net ’n hanetreetjie verder. Dis na die mooi Dhiakoftou Baai, 37°17.598 N, 26°33.759 O, 4.4 myl, nog steeds op Patmos Eiland. 

Grikou en Dhiakoftou Baai

 
Die klooster en chora bly deel van ons prentjie. Hou wag oor die sondes van die baai. Hier het soveel heiliges al geleef dat jy maar in jou spoor moet trap en die sondes van die mens moet vermy. 

Klooster en chora vanaf Maja

 
Die bodem van die see is oortrek van die seegras en ons kry ’n kol sand in 15 m water. Dis bietjie te diep na ons smaak, maar ons gooi anker en dit byt wonderbaarlik. Ons is toe heerlik geanker in die middel van ’n groot baai. Almal kom en gaan en vaar rondom ons. 

Dhiakoftou Baai

 
Die water is heerlik en ek sê ek gaan vier keer swem. En ek het. Dis heerlik om weer op anker te wees en in die water te klim as jy warm kry.

So gaan ’n luilekker dag verby, sonder Gus wat pla. Net soos ek daarvan hou.