Lipsi. Lipsi Eiland.

15 Julie 2016. Vrydag.

Dhiakoftou Baai tot Lipsi

 
’n Nuwe dag, ’n nuwe eiland. Ons vertrek na Lipsi, 37°17.695 N, 26°45.995 O, net 10 myl. Nog ’n lekker kort dag.

Gus waai net sterk genoeg dat ons kan seil en ons seil 1h05 min. Ons moet seker maak dat ons Maja se motor ook gebruik, want die batterye moet gelaai word. Dis ’n taamlike reguit pad na Lipsi en ons is sommer gou-gou daar.

Archie stuur reguit na die dorpskaai en ’n haweman wink ons nader. Ons doen die Griekse ding, kry Maja in posisie, gooi anker. Tru agteruit en maak aan die kaai vas. So maklik soos boomklim as die wind nie waai nie.

Lipsi is ’n klein kleurvolle eiland. Oral is mooi prettige vissersbote in die hawe. Dis asof hulle ’n besluit geneem het dat al die bootjies mooi geverf moet wees. 

Lipsi Hawe

Kleurvolle bootjies

Ou Pinke

 
Daar is ’n klomp jagte by die dorpskaai en nog ’n paar staan vreedsaam op anker in die baai. 

Lipsi Baai

Swemstrand

 
Die aand kruip almal uit hulle gate uit en al die tavernas sit vol honger, etende mense. Ons stap verby al die eetplekke en roofkyk in die mense se borde. Dis so interessant om te sien wat almal eet. Ons het natuurlik klaar geëet en word nie honger van al die reuke nie. Ons geniet net die atmosfeer. Dis gratis en verniet.

Die dag glip deur ons vingers en dit word nag.

Dhiakoftou Baai. Patmos Eiland.

14 Julie 2016. Donderdag.

Skala Patmos tot Dhiakoftou Baai

 
Vandag gaan ons net ’n hanetreetjie verder. Dis na die mooi Dhiakoftou Baai, 37°17.598 N, 26°33.759 O, 4.4 myl, nog steeds op Patmos Eiland. 

Grikou en Dhiakoftou Baai

 
Die klooster en chora bly deel van ons prentjie. Hou wag oor die sondes van die baai. Hier het soveel heiliges al geleef dat jy maar in jou spoor moet trap en die sondes van die mens moet vermy. 

Klooster en chora vanaf Maja

 
Die bodem van die see is oortrek van die seegras en ons kry ’n kol sand in 15 m water. Dis bietjie te diep na ons smaak, maar ons gooi anker en dit byt wonderbaarlik. Ons is toe heerlik geanker in die middel van ’n groot baai. Almal kom en gaan en vaar rondom ons. 

Dhiakoftou Baai

 
Die water is heerlik en ek sê ek gaan vier keer swem. En ek het. Dis heerlik om weer op anker te wees en in die water te klim as jy warm kry.

So gaan ’n luilekker dag verby, sonder Gus wat pla. Net soos ek daarvan hou.

Skala Patmos. Patmos Eiland.

13 Julie 2016. Woensdag.

Port Augusta tot Skala Patmos

 
Patmos. Paulus se Patmos eiland. Dis waarheen ons vandag op pad is. En wel na die dorpskaai van Skala Patmos, 37°19.686N, 26°32.629 O, 10.5 myl. Ons groet vir Arki en vat die water.

Wat ’n verandering. Gus hou hom intoom, die see is nie groot nie. Dit is vir my ’n wonderwerk. My wens van gister is bewaarheid. Ou Archie wil wel seile span en ons seil vir 25 minute en motorseil vir 45 minute.

Die pad is kort en gou kom ons by die eiland wat deel is van Unesco se wêrelderfenisgebied. Daar is hope plek by die dorpskaai en Archie neem posisie in en tru. Ek gooi anker en daar is niemand op die kaai om ons te help nie. Koel en kalm doen ek en die kaptein dit sommer self. En hier is ons. 

Patmos chora en klooster

Skala Patmos

Skala Patmos

 
Dis vreeslik warm en ons sit maar rond totdat dit koeler word en toe durf ons die klooster van St Johannes en die chora (dorp bo-op die berg) aan. Ons klim die bus en gou is ons bo. 

Uitsig op Skala baai en dorp

Eensame kerkie

Die klooster lyk soos ’n Bisantynse kasteel en bouwerk het in 1088 begin. Die museum was ongelukkig gesluit en ons kon dit nie besigtig het nie.  Dit is baie indrukwekkend en daar is ’n doolhof van gange en trappe. Agter die toe deure bly die monnike. Ek wens ek kan sien hoe hulle kamers lyk, maar nou ja.

Klooster

Klonk-klonk klokke

15 m hoë mure

 
Die Roomse Kerk (deel van die klooster) is pragtig, met mooi plafonne en muurskilderye. Foto’s word baie baie plekke verbied en ek is so spyt dat ek nie die houtsneewerk van die altaar kon vaslê nie. Twaalf beeldhouers het in 1820 daaraan gewerk. Dis asemrowend mooi. Archie sê ook so, al is hy nie ’n kerkmens nie.

Mosaïek

Archie op dak

 
Nadat ons in al wat gang en trappe rondgeloop het, verlaat ons die klooster en loop in die chora rond. Die winkels is gesluit, want dit begin saans te lewe.

Ons loop op die klippaadjie na die heilige grot van Johannes. Hy is in 95 n.C. verban en het na Patmos gekom waar hy in ’n grot gebly het en die Apokalips geskryf het. Foto’s word verbied.

Op pad na St Johannes se grot

 
Ons klim die bus en gaan huis toe. Patmos is voorwaar ’n baie besonderse en mooi eiland. ’n Ware toeriste-aantreklikheid!

Port Augusta. Arkoi Eiland.

12 Julie 2016. Dinsdag.

St Georgiou tot Port Augusta

Ons fenders is pikswart van die ou bande teen die kaai. Die Turk van die seiljag voor ons, maak van Maja se toue los en ons vertrek na Port Augusta, 37°27.406 N, 26°58.014 O, 18.1 myl op Arkoi (Arki) eiland.

Gus waai en ek is nou moeg vir wind. Ek verlang na windstil dae met spieëlgladde rimpellose blink gladde water, met Maja se motor wat ritmies voortdreun en soos musiek in my ore klink.

Maar dis net wensdenkery en ons span die seile. Ek sug liggies. Gus klim in my oë en dit traan, hy waai my hare in my oë en dit traan nog meer. Gus maak die deinings groot en ons wieg heen en weer. Gus versondig my siel, kneus en skaaf dit en ek sê vir die kaptein ek wil asseblief ’n windstil dag hê. Hy sê net hy het geen beheer oor die wind nie. Ek sug nie meer so liggies nie.

Ek verlang na al die bekende mense by die huis. En na Deon en Ryna.

Ons kom by Port Augusta, maar daar is nie plek by die kaai nie. Ons vaar na die Port Stretto, die baai net langsaan. Die bodem lyk nie goed nie en ons soek ’n plek wat lyk of daar bietjie sand ook is en nie net seegras nie en ek gooi anker. Gus waai ons hot en haar en die anker byt nie. Ek trek twee keer ’n hele tuin op. Byt is verniet.

Ons gaan na die ander deel van Port Stretto toe en daar is ’n boei heel voor oop. Ons weet dit word vlak en bekruip die boei stadig. Daar is reeds drie ander seiljagte aan boeie vasgemaak en die een man skree vir ons die voorste boei het net ’n diepte van 1.4 m. Maja se diepte is 1.65 m. Ons draai om. Ek sug kliphard.

Die twee baaie van Port Stretto

Die kaptein sê ons moet maar weer Port Augusta probeer. Miskien het iemand intussen vertrek. Ons vaar in en sowaar, daar is ’n plek. Archie kry die regte posisie, tru in, ek gooi anker, die manne op die kaai gryp die toue en ons het ’n heenkome vir die aand.

Vas teen die kaai

Die klein eiland lyk soos die barre Namibië en die Richtersveld en het net so veertig permanente inwoners. Kerkmens wat ek is, stap ons boontoe, op op op na die kerk. Oral is klipmure, want dit is bok wêreld hierdie. 

Pad na kerk

Kerkie bo-op die heuwel

Van bo af kan ons die netwerk van klein eilande baie mooi sien. Port Stretto en Augusta lê vreedsaam as veilige hawe vir seiljagte daar onder. Die uitsigte en die kerk bo heel my gekneusde gekwetste siel. 

Uitsig oor Port Augusta

Port Augusta kaai

Uitsig

Die pad loop langs die klipmuur, ’n pad van heelmaak en regmaak. ’n Simbool van mooigeid in die barheid, salf vir die siel. Arki steel my hart. 

Langs die klipmuur

Arki steel my hart