Schoinousa Eiland. Agrilos Baai.

20 Julie 2014. Sondag.

Ios tot Agrilos Baai

Gerrie en Ansu se eerste seildag! Hulle skop af met 'n liedjie wat hulle vir hul Kaptein Archie sing. Te pragtig.

Captain Arch and me

Ons maak los en vertrek na Agrilos, (36°51.348 N, 25°31.590 O), 21.6 myl. Dis 'n lang pad en die Poseidon voorspel wind. Ek dink ek moet vir Meltemi, Louis noem. Hy kan vreeslik loei as hy waai. Hy loei sonder ophou. Dit hou net aan en aan en aan.

Ons tref die see en dit is groot. Ek jaag vir Ansu en Gerrie 'n seesiekpil in, net vir ingeval. Louis (Meltemi) waai reg van voor en Maja se motor dreun en sy beur teen die deinings.

Gepantser met ons lewensbaadjies durf ons die see aan. Archie hou die helm styf vas, Ansu en Gerrie sit effe onseker op die dek en ek lê op my plek op die dek. Onthou, arme Gerrie en Ansu het eintlik kom vakansie hou.

O, dis lekker by die see

Die deinings is groot en toe gebeur dit. Gerrie gooi sy hoed in die saloon. Toe hy so inkyk, tref die seesiek hom. En hy voel naar. En hy voer die visse. As die seesiek jou vat, los hy jou nie en wurg elke druppel energie uit jou uit. Ons gaan om die draai en die wind is van die kant en ons span die genoa. En ons seil, rekord spoed van 8.1 knope word bereik.

Seesiek

Ons seil, ons seil op die Aegean see. 

Die rowwe, rowwe Aegean see.
Die golwe, golwe sleur ons mee.
Op die rowwe, rowwe Aegean see.

Hoë kranse

Die pad hou aan en aan, maar raak tog korter en eindelik is die einde genadiglik in sig. Voor ons lê die baai waar ons gaan anker.

Barre land, blou see

Agrilos Baai

Louis waai sonder ophou, sonder moeg word. Aanhoudend. Uitgeput neem ons 'n middagslapie en voel daarna baie beter.

Die aand het Gerrie weer eetlus. Hy voel nou weer klopdisselboom.

Santorini. Gerrie en Ansu.

17 en 18 Julie 2014. Donderdag en Vrydag.

Donderdag.

Vandag kom Gerrie en Ansu met die veerboot. Hulle is laat, meer as 'n uur en die son bak fel neer op Santorini. Eindelik sien ons die veerboot op die horison verskyn.

Wag vir veerboot

Waar is Gerrie en Ansu?

En daar kom hulle. Gerrie toring uit bo die res. Die groetery is roerend. Ons klim die bus na Villa Pavlina.

Hi daar!

Die aand is ons reguit Oia toe saam met Gerrie en Ansu en die res van die bevolking vir die sonsondergang. Ons loop op en af in die stegies en geniet die atmosfeer. Om elke hoek is 'n uitsig om oor liries te raak.

Kerk en see

Oia se windmeulens

Sonsondergang-skare

Oia in die laatmiddagson

Vrydag.

Vandag gaan ons Fira, Santorini se hoofdorp, rooi verf. Elize het gesê dit is die moeite werd. Ons stap dorp toe en draai links, soos Elize gesê het. En sowaar, Fira maak oop voor ons. Elke draai 'n ander uitsig. Dit is prentjiemooi.

Fira

Huisbesneeude krater

Nog 'n bloukoepelkerk

Katolieke kerk van St John the Baptist

Dis mooi binne

Mama Thira se taverna verlei ons tot 'n middagete wat ons in bankrotskap dompel. Ons eet ons middagete, met 'n mooi uitsig wat amper beter is as die kos.

Mama Thira kook

Ek en Mama Thira

Gerrie en Ansu koop asof hulle skatte geen einde het nie. Hulle is geld se baas. Dis ietsie vir die een en ietsie vir daai een. Ons verwyl ons tyd in Fira totdat ons die bus moet kry na die port vir ons veerboot terug na Ios. Gerrie en Ansu het hulle vakansie met 'n hoogtepunt begin.

Terug in Ios is ons bly om vir Maja te sien en dat alles reg is. Gerrie en Ansu loop die plank en hulle is aan boord.

"Gaan die plank my hou!?"

Welkom aan boord

Welkom julle!

Ode aan Elize en Annette.

17 Julie 2014. Donderdag.

Elize en Annette het op Maja aangekom toe my siel troebel en my lyf mensmoeg was. Hulle was uiters bedagsaam en hulpvaardig.

Elize - My suster was altyd vol begrip en het haar deel dubbel en dwars gedoen. Sy stel ander mense altyd eerste. Ek wil net sê: "Baie dankie vir ALLES, Elize".

Elize het die vermöe om elke straatjie en stegie van elke dorp te "doen". As sy klaar is met 'n dorp, is haar voetspore orals. Sy is 'n uitnemende toeris. En sy het haar goed van haar taak gekwyt as dekhand.

Gunsteling plek - Elize was betower deur Fira op Santorini, die vinknes-dorpie op die rand van die krater en die steil vulkaniese hange wat met hul voete in die see staan. (Eintlik hou sy van alles).

Santorini - Fira

Ervaring - Die dag op die rowwe see. Nie noodwendig lekker nie, inteendeel. Maar dit was 'n ervaring wat Elize nie sommer sal vergeet nie.

Produk van die rowwe see

Annette - Sy het alles met oorgawe geniet en ervaar. Die hele seilondervinding het haar met eksase vervul. Op die dek het sy flink en sekuur gewerk. Dankie Annette.

Gunsteling plek - Annette kan liries raak oor al die plekke, maar haar lekkerste plek is op Maja se dek. Dit sê baie!

Op Maja se dek

Ervaring - Alles op Maja, maar die beste was om Maja helm te vat op die rowwe see.

Vat die helm vas

Veels geluk, Susters van Eva. Wel gedaan!

Suters van Eva

Santorini. Vulkaniese pragstuk.

16 en 17 Julie 2014.  Woensdag en Donderdag.

Mens hoor altyd van Santorini, die vulkaniese eiland. Vandag klim ons die veerboot soontoe om self te sien of dit so wonderlik is as wat almal sê.

Elize en Annette lyk soos pakesels. Hulle glo nie aan lig reis nie. Dis rugsakke en dagsakkies en nog sakke en klein sakkies en ons is op die veerboot en daar trek ons.

"Travelling light ... "

In die veerboot

Na 45 minute meer die boot vas en dit lyk of die duiwel los is op die kaai. Die polisie fluit, die skares met hulle tasse stroom na die busse en klim. Binne 'n ommesientjie is almal oppad na hul bestemming, ons ook. Die vulkaniese landskap is indrukwekkend.

Konsternasie op die stasie

Vulkaniese landskap

Ons kom by Villa Pavlina, ons blyplek vir die volgende twee nagte. Elize en Annette gaan dadelik na Fira, die hoofdorp. 

Een van die hoogtepunte is om die sonsondergang te gaan bekyk op Oia, 'n buurdorp op die noordelikste punt van die eiland, net 'n busrit ver. Ons klim die oorvol bus, saam met die res van die toeriste, want almal is daarheen oppad.

En wat gebeur? Oia betower my so! Die wit huise is op die rand van die krater gebou. Dis prentjiemooi, die wit met die spatsels ander kleur deure en vensterrame. Ons kry vir Elize en Annette ook daar. Al die klein straatjies en stegies is stampvol gepak met mense wat wag vir die son om sy vertoning te lewer. Toe die laaste stokie son verdwyn, gee die skare 'n luide applous.

Oia en die baai

Oia

Wagtende skare

Aandskemering

"Let the show begin"

Die volgende dag groet ons vir Elize en Annette en hulle gaan met die veerboot na Athene.

Ios

14 Julie 2014. Maandag.

Alyki tot Ios

Die pad is lank. 19.9 myl tot by Ios (36°43.340 N, 25°16.427 O) , ons volgende eiland in die son. Dit is die vrouens se laaste vaart. Hulle begin die vaart met 'n effense hartseer.

Laaste vaart

Naby Ios

Maja bly vir ses nagte in Ios. Ons gaan Woensdag met die veerboot na Santorini om vir Elize en Annette af te laai en Donderdag ons nuwe bemanning, Gerrie en Ansu, te ontmoet. Ek ruil my suster Elize in vir my broer Gerrie.

Vandag en môre geniet ons eers vir Ios, met sy dorp op die heuwel. Ons neem die bus boontoe. Die straatjies kronkel deur die dorpie, verby woonplekke van inwoners, kerke en winkels. Ons stap op op op op na die vier kerkies en word beloon met 'n baai-uitsig.

Ios

Kerk amper op die kruin

Kapel, nog opper

Uitsig oor binneland

Laatmiddag uitsig oor baai

Hierdie dorp is die speelplek van jongmense. Dis jong meisies by die dosyne, en jong manne by hordes. Sommige nagklubs maak eers 03:00 oop. In die nag verander Ios na Sodom en Gomorra soos die jongmense in die bo-dorp party.

Ons stap terug na Maja en die pad na onder is maklik met mooi uitsigte wat die pad korter maak.

Die aand eet ons "smelt" (klein vissies). Dis 'n hele groot bak vissies, maar hulle verdwyn die een na die ander in ons keelgate af.

Smelt in jou mond

15 Julie 2014. Dinsdag.

Vandag is dit weer op na die dorp en weer af na Maja. Ek en ou Arch sit lank bo by die kerk en drink die uitsig in. Ons kyk hoe seiljagte statig in die baai vaar en vasmeer. 

Klomp kerke

Veerboot arriveer

Oppad af

Ligte noenmaal

Ons word vanaand deur die vrouens uitgevat vir ete. Dis omtrent die laaste avondmaal, ons vier om die tafel, besig om die afskeidsete te geniet.

Laaste avondmaal

Alles kom tot 'n end.