Symi. Verrassing.

9 Augustus 2018. Donderdag.

 

Datça tot Symi

Hoe dapper voel julle? Hoe wettig wil julle wees? Wil julle Symi toe gaan? En ja is die antwoord! Archie pomp eers swartwater uit, die kinders gaan winkels toe en nadat ons vir Francois en Roelien op die bemanningslys het, trek ons die anker moeiteloos op en vertrek na Symi, 10.7 myl. 

 

Roelien, Badem, Francois en ek

Winkels toe

Swartwater uitpomp

 

Dis Roelien en Francois se nooiensvaart en Francois sê ons moet "burn". Nou ek weet nie of mens vyf knope "burn" kan noem nie, maar toe "burn" ons maar!

 

Naby symi moet ons eers deur die vlak lanaal vaar. Plek-plek lyk dit so vlak dat dit voel of ons gaan strand, maar Maja kom deur sonder om te strand.

 

Nooiensvaart

Helmsman

Deur die vlak water

Nimos kanaal

Roelien

 

By Symi, 10.7 myl, gekom, kry ons 'n plek. Hier sal ons maar 'n lae profiel handhaaf om geen aandag op ons te plaas nie oor verskeie redes.  Archie tru, ek gooi anker en die twee Vissers staan reg om af te keer. Toe Archie vir Maja by die kaai wil stop deur vorentoe te ry, breek daai ratkabel weer. Ek gee 'n gil van skrik wat deur die hele Symi eggo. En dit nou dat ons 'n lae profiel moet hou. Gelukkig dat die hawe polisie nie kom kyk het wat aangaan nie. 

Naby Symi

 

Wel, toe is ons vas en Archie moet weer plan maak om dit te fix. Hy werk al swetende, want hierdie Symi is warm. Maksimum temperatuur van 43°. Die sweet tap ons af. Die kinders gaan swem by die strand. Die arme goed is gewoond aan winter! Symi bly maar pragtig. Roelien sê die huisies lyk soos poskaarte. 

 

Symi

Symi

Symi kaai

 

Die aand vat Francois en Roelien ons uit vir ete. Vir hoofgereg eet Archie baba bok met suurlemoensous en ons drie gevulde calamari. Heerlik!

 

Uiteet

Uiteet

Gevulde kalamari

Nodeloos om te sê, Katoi Cafe bar hou ons tot laataand, nee vroegoggend wakker. Tussen die musiek en die hitte het ons maar sleg geslaap.

Datça.

7 en 8 Augustus 2018. Dinsdag en Woensdag.

Knidos tot Datça

Hier is ons weer n goeie ou Datca, 20.3 myl. Ons gaan hier wag vir my oudste seun, Francois, en sy vrou, Roelien. Hulle gaan net vir sewe dae saam met ons seil.

Dis warm hier in Datça. Ons koop voorrade en maak reg vir die kinders se koms. En uiteindelik breek die dag aan. Hulle kom vandag! Hulle verpas hul vlug na Dalaman en eers hier teen 18:30 sien ek vir Francois langs die kaai loop. Hy soek vir Maja.

Waar is Maja?

Ons groet en ek stap saam om vir Roelien te kry waar sy soos 'n uil op 'n kluit by die bagasie sit en wag.

Sak en pak

Die aan boord kom is maar moeilik met die groot tasse wat die twee het. Hulle kom vir 'n maand hier toer. Eers Griekeland en daarna Italië.

Hoe kom ons oor die plank?

Gee aan

Dis 'n dun plank die!

Hulle is behoorlik moeg gereis en in die warm Datça is 'n yskoue lafenis baie welkom. Dan sê ons ook weer: "Baie welkom julle!" 

Baie welkom julle

Francois, Roelien en Archie

Toe die twee eindelik besef dat hulle baie honger is, val hulle weg aan die hoender en aartappelslaai en eet asof hulle 'n werk laas geëet het.

Doodmoeg soos wat hulle is, gaan stap hulle eers bietjie 'n die dorp rond voordat hulle soos twee vrot velle op die banke in die saloon aan die slaap raak.

Dirk en Ina

Dirk.

Dirk

Dirk is nog steeds so bedagsaam en behulpsaam soos altyd. Hy is 'n aanwins op die boot. Hy bring sy deel en help waar hy kan. Hy het baie geleer van seil en hoe om Maja te hanteer en beheer.

Dirk het die seilervaring vreeslik geniet en ons vreeslik bederf met baie biltong. Omtrent genoeg vir die Turkse weermag. Baie dankie vir alles wat jy vir ons gebring het.

Dirk skryf so oor sy beste ondervinding:

"Behalwe vir al die seillesse was Rotti (die rot op Maja) nogal opwindend, verbasend en skrikwekkend. Skrikwekkend, om 'n rot in Katsie (die basil plant) te ontdek. Verbasend, dat 'n rot vir amper 'n minuut onder water kan swem. Opwinding, om vir Rotti van Maja af te hou.

So maak mens waterpomp reg!

My beste plek was Çökertme. "Krismis in July" is 'n vreemde konsep. Ek weet dis nou eers Augustus, maar Çökertme was my "Krismis in July". Lieflike stap teen die berg uit. Koue bier, lemoensap, limonade en Coke Zero. Ek het heerlik geskerts met die restaurant eienaar en 'n gratis water taxi terug na Maja. Die aand is afgesluit met'n gesellige ete en vier drywende gullet kersbome en spieëlgladde water. Hoe geseënd kan 'n mens wees.

Stap by Çökertme

Water taxi

Dankie Archie en Marietjie dat julle die mooi met ons deel."

Ina.

Ina

Ina het die hele seilondervinding met 'n eerlike en opregte eenvoud geniet. Sy was altyd op haar pos met die koue drankies na 'n anker of vasmeer."Baie dankie vir al die lekkernye wat jy saamgebring het!"

Ina het dit vreeslik geniet om agter die helm te sit en Maja op koers te hou. Sy was soos 'n meermin in die water en elke minuut benut om voluit te leef.

Ina skryf:

"Tuzla Köyü was die lekkerste plek. Ek stap aan wal van een van die kleinste eilande in Turkye. My eerste rit op Dinkie wat ons sonder moeite vorentoe beweeg het. Ek het omtrent die hele tyd geswem. Ons eet koue salmon.

Roei na klein eilandjie

Lekker swem

Die interessantste plek was Knidos. Dit was die eerste keer dat ek met Dinkie roei. Sukkel, sukkel!  Die ou stad was baie interessant en ons ontmoet vir Erkan. Ons drink 'n bier.

Sukkel, sukkel!

Dan was daar 'n "scary" plek. By Sehil Adalari was daar woeste winde van voor en ons was vêr van die land. Ons het gesukkel met die roei. Ek het ook 'n aaklige, grillerige ondervinding met 'n rot gehad.

Marieks en Archie, baie baie BAIE dankie!"

Baie dankie julle twee vir 'n heerlike kuier!

Bodrum. Tot siens. Knidos.

5 en 6 Augustus 2018. Sondag en Maandag.

Çökertme tot Bodrum tot Knidos

So breek Dirk en Ina se laaste vaart aan. So gou verby. Vandag gaan ons na Bodrum Milta marina, myl.

Dis windstil tot in Bodrum en ons pomp eers swartwater uit en gooi diesel in. Toe neem die marinaman ons van 'n piepklein spasie, waar Archie meesterlik, met die hulp van die stampe en stote van die man in die dinghie, inkom. Toe moet Ina vinnig daai laaste koue drankie skink, want na die spanningsvolle vasmeer, het ons dit nodig.

Archie kry 'n agent om Dirk en Ina van die bemanningslys af te haal. Toe was ons drie die boot. Dis omtrent harde werk. Omtrent soos "uit die sweet van jou aangesig sal jy jou brood verdien". Ons aangesigte het geblink van die sweet. Toe is Maja silwerskoon binne.

Dirk en Ina gaan na hamman vir 'n welverdiende masering en ek en Archie gaan koop bietjie voorrade. Ons maak ook klaar vir ons afskeidsete.

20:00 gaan ons Zazu restaurant. Wat 'n goeie keuse! Die kos was heerlik. Ek eet lamskenkel, Archie en Dirk beeswange en Ina gebraaide salmon. Die rooiwyn was van hoogstaande gehalte. Daar was ook twee manne wat baie mooi gesing het. Amper Grieks. Ina het heerlik gedans.

"Dankie julle vir 'n heerlike aand!"

Uitgevat

By Zazu restaurant

Aaa! Ou Dirk.

Musikant

Maandag staan ons op en na 'n laaste kapteinskoffie, staan Dirk en Ina sak en pak op die kaai. Ons groet en weet ons gaan hulle mis. Nou is ons weer alleen leen leen.

Die marina man kom help ons uit ons klein spasie en ons vat die pad na Knidos, 23.4 myl. Ons sien 'n klein waterskilpad wat siek lyk. Archie duik om te kyk of alles reg is, maar hy swem weg. Hy is hopenlik reg. Sowat van hartseer skillie het ons nog nooit gesien nie.

Woensdag kry ons vir Francois en Roelien in Datca. 

Sak en pak

"Ons gaan Maja mis"

Visserboot

Skilpadjie

Çökertme

4 Augustus 2018. Saterdag.
 

Akbük tot Çökertme

Tot siens Akbük, met jou pragtige baai en hoë berge. Dirk oefen eers om te tru voor ons die pad vat na Çökertme, 19.1 myl.

Ina is agter die helm, Dirk sonbaai op die snoet en die kaptein lees sy boek. So vaar ons vorentoe, altyd vorentoe. Archie leer later vir my en Dirk om handige knope te maak.

 

Ina agter dıe helm

 

Çökertme is geleë in 'n pragtige omgewing met hoë berge en blou water. Die hemele verras ons met 'n bui reën wat alles skoon was en ons was saam. Oral op bote is gesinne besig om hul vaartuie te was en ek en Dirk laat ons nie twee keer nooi nie en ons was saam. Ons maak die beste gebruik van die gratis hemelwater om vir kleine Maja te reinig.

 

Maak vas

Spoel dek af

Visvang in die reën

 

Toe die son dit waag om sy gesig te wys, klim ons al vier in 'n oorvol Dinkie en motor land toe. 

Ons is lus vir stap in die mooi plek. Ons stap eers langs die see en toe op op op na die kruin van die berg. Ina ribbok boontoe. Dirk klink soos 'n hyg-roman, maar almal kom bo uit en word beloon met 'n uitsig van Çökertme van bo af. Wonderskoon.

Stap ın olyf lanıng

Çökertme

Watertenk

Ören se baai

See en berge

Rus 'n bietjie

 

Dis snikheet en ons is natgesweet en Dirk koop vir ons 'n lafenis wat ons warm lywe afkoel en ons droë keel-dors les. Dirk knoop geselsies aan met al wat mens is hy is behoorlik lus vir kuier met vreemdes. 

Ek en die kaptein gaan terug na Maja en die twee van Botswana lyk eerder vir my of hulle van Sodom en Gomorra kom! Baie later word Dirk en Ina by Maja afgelewer met 'n vreemde bootjie.

 

Aflewering

 

Ai, maar ons geniet hierdie baai! Die kaptein kook hoenderkerrie en ons smul behoorlik. Tot Ina eet ook goed! 

Die aand kom en die baai is rustig en vreedsaam. Daar is 'n "magic" wat moeilik is om in die geskrewe woord pas te pen. Die talle gullets se liggies brand en Dirk sê dit lyk vir hom na Kersfees. Die water weerkaats blink-silwer in die aandlig. Sterre skitter en kleef aan die hemelruim. Van die ronde volmaan van Palamut is weinig oor. 

Vier mense van Afrika is deel daarvan.